Ο Αμπντέλ Χαμίντ αλ-Άκαρ, ένας 39χρονος αστυνομικός, και ο Σόμπι Αμπού Κορτσάιν, 28 ετών, «υπέκυψαν από την εισπνοή τοξικών αερίων», ανέφερε σε μια ανακοίνωση ο Ιγιάντ αλ-Μπόζουμ, εκπρόσωπος του υπουργείου Εσωτερικών στη λωρίδα της Γάζας, θυλάκου που κυβερνάται από το ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς.
Οι υπηρεσίες διάσωσης, που ειδοποιήθηκαν χθες, Κυριακή, «κατάφεραν να ανασύρουν τους δύο ανθρώπους έπειτα από πολύωρες εντατικές προσπάθειες», ανέφερε.
“Μυστήριο” για τα τοξικά αέρια
Δεν διευκρίνισε ποια ήταν η προέλευση των τοξικών αερίων, παλαιστινιακή πηγή ασφαλείας δήλωσε ωστόσο πως ο αιγυπτιακός στρατός δεν χρησιμοποιεί τέτοια αέρια προκειμένου να καταστήσει μη λειτουργικές τις σήραγγες.
Το 2010, οι αιγυπτιακές αρχές είχαν διαψεύσει παρόμοιες κατηγορίες εκ μέρους της Χαμάς έπειτα από τον θάνατο τεσσάρων Παλαιστινίων σε μια σήραγγα.
Με σκοπό το λαθρεμπόριο ή τη στρατιωτική χρήση, τα μυστικά περάσματα στη Γάζα ήταν για πολύ καιρό ένα απαραίτητο εργαλείο για την παράκαμψη του αποκλεισμού που επιβάλλουν στον θύλακα το Ισραήλ και η Αίγυπτος.
Η καταστροφή των στρατιωτικών σηράγγων αποτελούσε έναν από τους πρωταρχικούς λόγους για τον πόλεμο που εξαπέλυσε το Ισραήλ εναντίον του θυλάκου το 2014.
Η διεξαγωγή λαθρεμπορίου μέσω των στοών κάτω από τα σύνορα με την Αίγυπτο επέτρεψαν επί σειρά ετών την οικονομική επιβίωση της περιοχής.
Η Αίγυπτος κατέστρεψε εκατοντάδες τέτοια υπόγεια περάσματα εν μέσω εντάσεων με τη Χαμάς μετά την ανατροπή το 2013 του πρώην προέδρου της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μόρσι, μέλους των Αδελφών Μουσουλμάνων, από τους οποίους προέρχεται η Χαμάς.
Φοβούμενο τη μεταφορά τζιχαντιστών και όπλων ανάμεσα στη Χαμάς και το Σινά –όπου ο αιγυπτιακός στρατός πραγματοποεί εκστρατεία εναντίον του ISIS, το Κάιρο κρατούσε μέχρι πρόσφατα σχεδόν μόνιμα κλειστά τα σύνορά του και δημιούργησε μια ουδέτερη ζώνη με τον παλαιστινιακό θύλακα.
Πολλοί Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί τα τελευταία χρόνια εξαιτίας κατάρρευσης σηράγγων.
Οι αιγυπτιακές αρχές επέτρεψαν τους τελευταίους μήνες την τακτική επαναλειτουργία του συνοριακού φυλακίου της Ράφα δίνοντας μια ανάσα οξυγόνου στα δύο εκατομμύρια των κατοίκων της Γάζας, το 50% των οποίων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.
