Το θάνατο του Νίκι Λάουντα, ενός από τους καλύτερους πιλότους που γνώρισε ποτέ η Formula 1, θρηνεί ο μηχανοκίνητος αθλητισμός κι όχι μόνο.
«Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο αγαπημένος μας Νίκι πέθανε ήσυχα, τη Δευτέρα 20ή Μαΐου 2019, με την οικογένειά του πλάι του», ανακοίνωσε η οικογένεια του θρυλικού πιλότου της F1 και αργότερα πολυσχιδούς επιχειρηματία.
Ο Νίκι Λάουντα, τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής έφυγε από τη ζωή πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 70 ετών.
Είχε στεφθεί τρεις φορές πρωταθλητής στη Formula 1, δυο με τη Ferrari το 1975 και το 1977 και άλλη μια το 1984 με τη McLaren.
Το ατύχημα που τον σημάδεψε
Τα δυο τελευταία πρωταθλήματα της καριέρας του, τα κατέκτησε μετά το σοκαριστικό ατύχημα στην πίστα του Νίρμπουργκρινγκ το 1976, το οποίο λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. Η Ferrari που οδηγούσε χτύπησε στα προστατευτικά κιγκλιδώματα και τυλίχτηκε στις φλόγες.
Ο Νίκι Λάουντα κινδύνευσε να πεθάνει εξαιτίας των σοβαρών εγκαυμάτων αλλά της εισπνοής τοξικών αερίων. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Μόλις έξι εβδομάδες μετά το ατύχημά του επέστρεψε στους αγώνες και μάλιστα είχε τερματίσει τέταρτος στο ιταλικό Grand Prix.
Δείτε το σοκαριστικό ατύχημά του
Τα σημάδια που άφησε στο πρόσωπό του ο τραυματισμός του, δεν τον εγκατέλειψαν ποτέ, παρά τις πλαστικές επεμβάσεις στις οποίες αναγκάστηκε να υποβληθεί. Θα μπορούσε να τα είχε διορθώσει αλλά δεν το έκανε γιατί, όπως είχε δηλώσει, ήθελε να είναι ζωντανό παράδειγμα των κινδύνων που διατρέχουν οι οδηγοί F1. Γι’ αυτό και υπήρξε από τους πιο ενεργούς και δραστήριους οδηγούς με πολλές πρωτοβουλίες στον αγώνα για την αύξηση της ασφάλειας των οδηγών.
https://youtu.be/B7eQkPClUyM
Τα πρώτα χρόνια
Ο Νίκι Λάουντα γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου του 1949 στη Βιέννη της Αυστρίας. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και ο Lauda, παρά τις αντιδράσεις των δικών του, στράφηκε από νωρίς στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Οι διαφωνίες της οικογένειάς του συνεχίστηκαν κι εκείνος δεν δίστασε να διακόψει κάθε σχέση μαζί τους για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.
Ξεκίνησε με ένα Mini και αργότερα αγωνίστηκε στη Formula Vee, όπως γινόταν τότε στην Κεντρική Ευρώπη. Γρήγορα όμως οδήγησε ιδιωτικά αγωνιστικά αυτοκίνητα Porsche και Chevron. Όταν η καριέρα του άρχισε να παραμένει στάσιμη, πήρε τραπεζικό δάνειο 30.000 βρετανικών λιρών μαζί με μια ασφάλεια ζωής έτσι ώστε να αγοράσει μια θέση οδηγού στη νεοφώτιστη ομάδα της March στο πρωτάθλημα της Formula 2 το 1971. Εκείνα τα χρόνια αρκούσε η πληρωμή ενός ποσού από τον υποψήφιο οδηγό στην ομάδα για τη συμμετοχή του στο αγωνιστικό τμήμα.
Η μεταπήδηση στη Formula 1 δεν άργησε. Το 1972 οδήγησε για την ομάδα της March τόσο στην F1 όσο και στην F2. Αν και τα αυτοκίνητα της F2 ήταν καλά (και οι οδηγικές ικανότητες του Λάουντα εντυπωσίασαν το αφεντικό της March, Ρόμπιν Χερντ, το 1972 ήταν καταστροφικό για την March στην F1. Ο Λάουντα απελπίστηκε και –καθώς ήταν πολύ χρεωμένος στην τράπεζα– για μια στιγμή σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Τελικά, αποφάσισε να πάρει ένα νέο τραπεζικό δάνειο έτσι ώστε να αγοράσει μια θέση στην ομάδα της BRM το 1973. Ήταν πολύ γρήγορος από την αρχή, αλλά η ομάδα της BRM βρισκόταν ήδη στη δύση της.
Το μεγάλο βήμα στην καριέρα του έγινε όταν ο συναγωνιστής του στην ομάδα της BRM Κλέι Ρεγκατσόνι έφυγε για τη Ferrari το 1974 και ο ιδιοκτήτης της Ferrari ρώτησε τον Ιταλοελβετό οδηγό τη γνώμη του για τον Λάουντα. Εκείνος του μίλησε με τα καλύτερα λόγια με αποτέλεσμα ο Νίκι Λάουντα να υπογράψει πολύ σύντομα με την ιταλική ομάδα, η οποία του πρόσφερε αρκετά χρήματα ώστε να εξοφλήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις.
Όταν αποσύρθηκε από την ενεργό δράση ίδρυσε και διηύθυνε δυο αεροπορικές εταιρείες (Lauda Air και Niki). Υπήρξε διευθυντής του αγωνιστικού τμήματος της Jaguar στη Formula 1 για δυο χρόνια. Τον Σεπτέμβριο του 2012 ανέλαβε τη θέση του μη εκτελεστικού προέδρου του αγωνιστικού τμήματος της Mercedes AMG Petronas F1 και συνέβαλε πολύ στη μεταγραφή του πρώην παγκόσμιου πρωταθλητή Λούις Χάμιλτον.
Η αρχή του τέλους
Ύστερα από δύο μεταμοσχεύσεις νεφρών το 1997 και το 2005, χρειάστηκε να υποβληθεί σε επείγουσα επέμβαση μεταμόσχευσης πνεύμονα τον Αύγουστο του 2018, αφού μολύνθηκε από ιό κατά τη διάρκεια μιας παραμονής του στην Ιμπίζα.
Εγχειρίστηκε στο γενικό νοσοκομείο της Βιένης, κατά σατανική σύμπτωση την επομένη της επετείου του ατυχήματός του, και συνήλθε μετά βίας.
«Ήταν πολύ δύσκολο να επανέλθω. Συγκρίνεται μόνο με τα εγκαύματά μου μετά το ατύχημα στο Νίρμπουργκρινγκ», είχε παραδεχτεί στην ελβετική εφημερίδα Blick. «Ήμουν νεκρός για λίγο. Αλλά ξαναζωντάνεψα».
Με πληροφορίες και από Wikipedia
