Αντιμέτωπος με πολυετείς ξηρασίες βρίσκεται τα τελευταία χρόνια ο πλανήτης την ώρα που τα υδάτινα αποθέματα λιγοστεύουν.
Οι επίμονες πολυετείς ξηρασίες στον πλανήτη γίνονται όλο και πιο συχνές από το 1980 και θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται με την αύξηση της θερμοκρασίας, όπως προειδοποιεί μελέτη του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Έρευνας Δασών, Χιονιού και Τοπίου που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η αύξηση της θερμοκρασίας προκαλεί πολυετείς ξηρασίες και οξείες κρίσεις υδάτινων αποθεμάτων σε ευάλωτες περιοχές παγκοσμίως είναι η Χιλή, όπου 15 χρόνια επίμονης και καταστροφικής ξηρασίας, της μεγαλύτερης σε διάρκεια των τελευταίων 1.000 ετών, έχουν σχεδόν αποξηράνει τα υδάτινα αποθέματα της χώρας.
Οι ερευνητές του ελβετικού ινστιτούτου σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Αυστρίας ανέλυσαν παγκόσμια μετεωρολογικά δεδομένα και μοντελοποίησαν τις ξηρασίες κατά την περίοδο 1980-2018. Κατέδειξαν μια ανησυχητική αύξηση των πολυετών ξηρασιών που έγιναν μεγαλύτερες, συχνότερες και πιο ακραίες καλύπτοντας περισσότερες εκτάσεις. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο οι πληγείσες από την ξηρασία περιοχές εξαπλώνονται κατά μέσο όρο κατά επιπλέον 50.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, κάτι που αντιστοιχεί περίπου στην έκταση της Σλοβακίας και η εξάπλωση αυτή προκαλεί τεράστιες ζημιές στα οικοσυστήματα, τη γεωργία και την παραγωγή ενέργειας.
Μέσα από την έρευνα χαρτογραφήθηκαν όχι μόνο καλά τεκμηριωμένες ξηρασίες, αλλά και λιγότερο γνωστά ακραία συμβάντα, όπως η ξηρασία που επηρέασε το τροπικό δάσος του Κονγκό από το 2010 ως το 2018. «Ενώ τα εύκρατα λιβάδια έχουν πληγεί περισσότερο τα τελευταία 40 χρόνια, τα βόρεια και τροπικά δάση φάνηκε να αντέχουν αποτελεσματικότερα στην ξηρασία και μάλιστα εμφάνισαν παράδοξα αποτελέσματα κατά την έναρξη της ξηρασίας», σημειώνει ο ανώτερος ερευνητής του ελβετικού Ινστιτούτου και συγγραφέας της μελέτης, Ντερκ Κάργκερ.
Μέσα από τον δημόσια διαθέσιμο κατάλογο των ξηρασιών που δημοσιεύεται στο πλαίσιο της συγκεκριμένης έρευνας «ελπίζουμε ότι θα βοηθήσουμε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να προσανατολιστούν σε πιο ρεαλιστικά μέτρα προετοιμασίας και πρόληψης», υπογραμμίζει η καθηγήτρια του Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Αυστρίας, Φραντσέσκα Πελιτσιότι, παρατηρώντας ότι «επί του παρόντος οι στρατηγικές θεωρούν σε μεγάλο βαθμό τις ξηρασίες ως ετήσια ή εποχιακά γεγονότα και αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις μεγαλύτερες και σοβαρότερες μεγάλες ξηρασίες που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον».
