Η διάσημη τραγουδίστρια, Πέγκυ Ζήνα, μίλησε για το ότι δεν ήθελε να γίνει επαγγελματίας τραγουδίστρια και το γεγονός ότι η μητέρα της ήταν στον χώρο και δεν λάμβανε την αναγνώριση που θα έπρεπε, την αποθάρρυνε. Τελικά όμως αυτή δεν είχε την ίδια μοίρα και χάραξε τη δική της πορεία στον χώρο μετά από παρότρυνση που δέχτηκε από άλλους.
Η Πέγκυ Ζήνα έδωσε συνέντευξη στην εκπομπή «Breakfast@Star», σήμερα το πρωί, Τετάρτη 22 Οκτωβρίου, και μίλησε για όλους τους ενδοιασμούς που είχε. «Μεγαλώνοντας δεν ήθελα να γίνω τραγουδίστρια, το ξέρουμε αυτό. Κάποιοι επέλεξαν να γίνω τραγουδίστρια. Μου βρήκαν κάτι τραγούδια και δεν μ’ άρεσαν. Αργότερα βρήκα εγώ αυτά που μ’ άρεσαν. Μάλλον δεν ήθελα επειδή η μαμά μου, που ήταν πολύ μεγάλη τραγουδίστρια, δεν είχε αυτά που έπρεπε να έχει. Δηλαδή δεν είχε την επιτυχία και με φρέναρε, γιατί τη θεωρούσα μία δουλειά μη αξιοκρατική», σημείωσε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Συγκεκριμένα μέσα από την εμπειρία της στον χώρο της μουσικής έχει κάνει πολλές «ανακαλύψεις»: «Μετά από τόσα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο γύρω στα 30, θα σου πω ότι πάλι τη θεωρώ μία δουλειά που δεν είναι αξιοκρατική. Απλώς μπορώ και πολεμάω μέσα σ’ αυτό και δεν αφήνομαι. Δεν μπορεί κανένας να μου σηκώσει το δαχτυλάκι και να μου πει “Ε, τώρα εσύ με αυτά που έκανες δεν μπορείς να κάνεις τα άλλα”.
Δεν μπορώ. Γελάω πάρα πολύ με αυτούς τους ανθρώπους. Λυπάμαι που κακομεγαλώνουν με αυτόν τον τρόπο. Και ειδικά κάποιοι συνάδελφοι, ευτυχώς πολύ λίγοι, παλιοί, που σηκώνουν το δαχτυλάκι και λένε για διαχωρισμούς, ένας χώρος, άλλος χώρος, δεν αφήνουν τα παιδιά να ζήσουν την επιτυχία τους. Άστο ρε παιδιά να το χαρεί το παιδί. Άστο και μη σε νοιάζει τι θα γίνει στο μέλλον. Κοίτα το δικό σου το μέλλον που δεν είναι ίδιο με το παρελθόν σου».
Η Πέγκυ Ζήνα αναφέρθηκε και στην προσωπική της ζωή και ειδικότερα στη σχέση της με την κόρη της: «Η σχέση μας είναι καλή. Έχουμε τις κόντρες μας. Tώρα πια το έχω πιάσει λίγο και της λέω “αγάπη μου τι ωραίο είναι αυτό που φοράς;” και το βγάζει. Όταν δεν μ’ αρέσει κάτι θα της πω τι ωραίο είναι αυτό που φοράς. Κάνω το αντίθετο. Τώρα ευτυχώς πρωί είναι στο σχολείο, δεν θα μ’ ακούσει».
