Μετά από 23 ημέρες απεργίας πείνας, ο Πάνος Ρούτσι έβαλε τέλος σε αυτή του την συγκινητική προσπάθεια, καθώς έγινε δεκτό το αίτημα για εκταφή της σορού του γιού του, Ντένις έτσι ώστε να γίνουν οι απαραίτητες τοξικολογικές εξετάσεις και να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια θανάτου του, στην τραγωδία των Τεμπών.
Πριν την απόφαση της Δικαιοσύνης, είχαν προηγηθεί έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, με συγκεντρώσεις αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι, στο Σύνταγμα. Χιλιάδες διαδηλωτές στάθηκαν στο πλευρό του όλες αυτές τις ημέρες. Ένας καλλιτέχνης γκράφιτι στη Θεσσαλονίκη, όμως, επέλεξε να κάνει ένα έργο για την απεργία πεινάς του Πάνου Ρουτσι .
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το έργο φιλοτεχνήθηκε από τον Sandman (Ορέστη Παπαγεωργίου) στο γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς με διάρκεια υλοποίησης 2 ημέρες και είχε σαν στόχο την ευαισθητοποίηση και επαγρύπνηση του κοινού σχετικά με το αγώνα του απεργού πείνας.
“Το έργο απεικονίζει το νεκροτομείο στο οποίο τοποθετήθηκαν σε πράσινες σφραγισμένες σακούλες οι απανθρακωμένες σωροί των θυμάτων. Το χέρι που πασχίζει να βγει από τη σακούλα συμβολίζει την προσπάθεια των νεκρών να ‘μιλήσουν’ και να αφηγηθούν την τραγική ιστορία τους μέσα από τα στοιχεία που θα προκύψουν από τις βιοχημικές εξετάσεις ενώ η σακούλα έχει πέραν της πραγματικής υπόστασής της, συμβολίζει επίσης τους περιορισμούς τίθενται και την προσπάθεια συγκάλυψης από το σύστημα. Το νούμερο 17 στο ταμπελάκι είναι ο αύξοντας αριθμός του Ντάνιελ στη λίστα των 57 θυμάτων” αναφέρεται σχετικά από την πλευρά του καλλιτέχνη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
@sandman.graffiti #tempi #τεμπη #τέμπη #εκταφη ♬ πρωτότυπος ήχος – sandman.graffiti
“Είναι τόσες πολλές οι πληροφορίες και οι ιστορίες που έχουν γίνει κατά καιρούς γνωστές για το έγκλημα των Τεμπών, ώστε πλέον έχουν αρχίσει να περνούν απαρατήρητες ή χωρίς πλέον να αγγίζουν τόσο τον κόσμο. Κάθε θύμα έχει χάσει την ανθρώπινη υπόστασή και αξία του, έχει υποβιβαστεί σε άψυχο νούμερο και έχει τοποθετηθεί σε σακούλα σκουπιδιών. Αυτά που επαναφέρουν την πραγματική φρίκη της υπόθεσης είναι αυτά που αγγίζουν τις ανθρώπινες αισθήσεις. Για αυτό ο κόσμος σοκαρίστηκε, συσπειρώθηκε και αντέδρασε με τα ηχητικά που γνωστοποιήθηκαν. Προσωπικά, με επηρέασε αντίστοιχα η εικόνα των πλαστικών σακούλων, γιατί ξαφνικά το αόριστο γίνεται συγκεκριμένο, αποκτά σάρκα και οστά και μάλιστα απανθρακωμένα και σφραγισμένα από το ανθρώπινο βλέμμα και την επιστημονική και νομική διερεύνηση” τόνισε.
