Μεγαλώνει συνεχώς ο αριθμός των σχολών και τμημάτων που τελούν υπό κατάληψη, τόσο στα πανεπιστήμια όσο και στα ΤΕΙ. Σύμφωνα με πληροφορίες από φοιτητές και σπουδαστές, πάνω από 90 σχολές και τμήματα των πανεπιστημίων είναι υπό κατάληψη, σ΄ολόκληρη τη χώρα, ενώ σε εννέα Τεχνολογικά Ιδρύματα τελούν υπό κατάληψη δεκάδες τμήματα.
Χθες, καθηγητές από το Μετσόβειο Πολυτεχνείο διαχώρισαν τη θέση τους, διαμαρτυρόμενοι για την απόφαση της συγκλήτου να μεταφέρει την εξεταστική και υποστήριξαν ότι πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα ο νέος νόμος.
Σήμερα, καθηγητές που ανήκουν στην Παράταξη Κίνηση Πανεπιστημιακής Αναβάθμισης (ΚΙΠΑΝ) εξέδωσαν λεπτομερή ανακοίνωση, στην οποία τονίζουν ότι είναι ανάγκη να στηρίξουν όλοι οι καθηγητές “ανοιχτά πανεπιστήμια”.
Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι στα θετικά σημεία του νομοσχεδίου οι καθηγητές αυτοί περιλαμβάνουν:
“Την ικανοποίηση ενός πάγιου και διαχρονικού αιτήματος όλης της πανεπιστημιακής κοινότητας, αυτού της πραγματικής και ουσιαστικής αυτονομίας των Ιδρυμάτων.
Τη μεταφορά κατά ένα σαφή και ουσιαστικό τρόπο της πηγής εξουσίας των πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στο σώμα των καθηγητών όλων των βαθμίδων, δηλαδή σε αυτούς που έχουν τη γνώση και την εμπειρία για τα ακαδημαϊκά πράγματα. Η εκλογή μόνο από το σώμα των καθηγητών, όλων των βαθμίδων, των οκτώ καθηγητών μελών του συμβουλίου καθώς και η τελική επιλογή του πρύτανη με αυξημένες πλέον εξουσίες, αναδεικνύουν κατά σαφή τρόπο την επιτελεσθείσα ανατροπή των δομών εξουσίας στο πανεπιστημιακό σύστημα. Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι έχουμε πλέον τις ευθύνες που μας αναλογούν και δεν μπορούμε να τις αντιπαρερχόμαστε, αλλά ούτε και να τις μεταθέτουμε. Για πρώτη φορά στα ακαδημαϊκά χρονικά της χώρας, δίδεται η δυνατότητα, η ευκαιρία αλλά και η ευθύνη στο σύνολο των πανεπιστημιακών δασκάλων, να καθορίσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό μόνοι τους την πορεία και τις τύχες του Ιδρύματός τους.
Τη δημιουργία μηχανισμών ουσιαστικού ελέγχου των ακαδημαϊκών λειτουργιών και των αποτελεσμάτων τους, τόσο από το Συμβούλιο του Ιδρύματος όσο και από τη νέα ΑΔΙΠ, στα πλαίσια της αξιολόγησης και της κοινωνικής λογοδοσίας. Βεβαίως, η θετική εξέλιξη του όλου εγχειρήματος είναι στενά συνδεδεμένη και εξαρτάται από την ουσιαστική λειτουργία αυτών των θεσμών.
Τη δυνατότητα διαφοροποίησης μεταξύ των Ιδρυμάτων μέσα από τον Οργανισμό και τον εσωτερικό κανονισμό. Η δυνατότητα αυτή, σε συνδυασμό με την εκχώρηση στους πανεπιστημιακούς της πηγής εξουσίας, θα οδηγήσει σύντομα σε Ιδρύματα διαφορετικών ταχυτήτων και ακαδημαϊκών χαρακτηριστικών, πράγμα θετικό για την εξέλιξη του όλου συστήματος.
Την περιοδική αξιολόγηση των πάντων με διαδικασίες διεθνώς καταξιωμένες.
Την ουσιαστική ενίσχυση των ακαδημαϊκού και διοικητικού ρόλου της Σχολής. Ενίσχυση που επιτρέπει τη με ευέλικτο τρόπο αναμόρφωση των προγραμμάτων σπουδών και των τμημάτων, ακολουθώντας τις διεθνείς επιστημονικές εξελίξεις και εξυπηρετώντας τις ανάγκες της χώρας.
Το ολιγομελές των σωμάτων διοίκησης και λήψης αποφάσεων, όπως Σύγκλητος, Συμβούλιο, Κοσμητεία και εκλεκτορικά σώματα, που αυξάνει τις δυνατότητες αποτελεσματικότητας, ευελιξίας και επαγγελματισμού.
Μία σειρά από θετικές ρυθμίσεις για τους φοιτητές, όπως ο Συνήγορος του φοιτητή, καθώς και η παραπομπή σε επιτροπή μετά από σειρά ανεπιτυχών εξετάσεων σε μάθημα.
Η ανά τετραετία διαμόρφωση του προγράμματος εθνικής στρατηγικής για την ανώτατη εκπαίδευση από το υπουργείο Παιδείας.
Στα θέματα του νέου νόμου που θέλουν επανεξέταση ή περαιτέρω επεξεργασία καταχωρούμε τα ακόλουθα σημεία:
Τη μη εκλογή των κοσμητόρων από τους καθηγητές.
Την ανυπαρξία οποιασδήποτε διοικητικής δομής στο επίπεδο τμήματος, παρά την απόδοση σαφών επιστημονικών-ερευνητικών χαρακτηριστικών, πέραν των εκπαιδευτικών, στο τμήμα. Επίσης, ειδικά για μεγάλα τμήματα με πολλά επιστημονικά αντικείμενα, η διάλυση των τομέων δημιουργεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Θεωρούμε ότι θα πρέπει μέσα από τον Οργανισμό να δοθεί η δυνατότητα στα ιδρύματα της διατήρησης των τομέων, σε περιπτώσεις που αυτό αποτελεί μια προφανή ανάγκη.
Το σύνθετο των ρόλων των βασικών πόλων εξουσίας στο κάθε Ίδρυμα (Συμβούλιο-Πρύτανης-Σύγκλητος-Κοσμήτορες) και η πολυπλοκότητα των μεταξύ τους σχέσεων. Ένα πείραμα που σίγουρα δεν θα είναι πάντα επιτυχές. Οπωσδήποτε, οι διοικητικές υπερεξουσίες, τις οποίες τελικά διατηρεί το Συμβούλιο, αποτελούν ένα από τα ερωτηματικά του νόμου.
Η δυνατότητα διαμόρφωσης προγραμμάτων σπουδών τριετούς διάρκειας θα πρέπει, ειδικά στον πανεπιστημιακό χώρο, να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα ακαδημαϊκή υπευθυνότητα. Αν και όπου αυτό συμβεί, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής μελέτης των διεθνών επιστημονικών εξελίξεων και των αναγκών της χώρας, και να αποτελεί κοινή απόφαση όλων των Ιδρυμάτων που θεραπεύουν το αντίστοιχο επιστημονικό αντικείμενο.
Τη μη ύπαρξη ενιαίων ελάχιστων για όλα τα πανεπιστήμια προσόντων, πέραν του διδακτορικού διπλώματος, για κατάληψη θέσης καθηγητή (οποιασδήποτε βαθμίδας).”
Και οι καθηγητές καταλήγουν:
“Θα στηρίξουμε την εφαρμογή του νέου νόμου στρέφοντας με τη δράση μας τις εξελίξεις προς θετική κατεύθυνση. Ζητούμε από τους συναδέλφους πανεπιστημιακούς δασκάλους να συμμετάσχουν μαζικά στις διαδικασίες συγκρότησης των οργάνων της νέας διοίκησης, και με την ψήφο τους να τοποθετήσουν στις θέσεις ευθύνης τους ακαδημαϊκά κατάλληλους, χωρίς οποιεσδήποτε σκοπιμότητες ή άλλα κριτήρια.
Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για βελτιώσεις του θεσμικού πλαισίου στην κατεύθυνση της περισσότερης ακαδημαϊκότητας, αξιοκρατίας, αριστείας, ανταγωνιστικότητας, διαφάνειας και ουσιαστικής λογοδοσίας.
Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με κάθε μέσον για την ενίσχυση του κύρους και της αξιοπρέπειας του πανεπιστημιακού δασκάλου, ο οποίος για πολλά χρόνια αποτελεί στόχο, συνήθως, άδικων συκοφαντικών επιθέσεων και εξευτελιστικών οικονομικών απολαβών.
Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι επιβάλλεται να προχωρήσουμε αποφασιστικά στη νέα εποχή, διαφυλάσσοντας ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ με πλήρεις τις εκπαιδευτικές και ερευνητικές λειτουργίες τους. Η ελληνική οικογένεια το απαιτεί και η κοινωνία το έχει επιβάλει”.
Διαβάστε επίσης:
‘Ανοιξαν οι δρόμοι στο κέντρο – Ολοκληρώθηκε το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο – ΦΩΤΟ και VIDEO NEWSIT