Σε «κρίσιμη έλλειψη» θα βρίσκεται έως τον Οκτώβριο ένα ενέσιμο φάρμακο για τη σχιζοφρένεια, αναφέρει ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ). Σύμφωνα με τον Οργανισμό, τα προβλήματα που ήδη από το 2024 υπήρχαν στην παραγωγή του, έχουν ενταθεί.
Όπως εξηγείται σε έγγραφη επικοινωνία του ΕΟΦ προς τους γιατρούς, το φάρμακο για τη σχιζοφρένεια είναι το Zypadhera (δραστική ουσία: ολανζαπίνη). Η κρίσιμη έλλειψη αφορά όλες τις περιεκτικότητές του (210 mg, 300 mg και 405 mg).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η έλλειψη αρχικά οφειλόταν σε προβλήματα στην παραγωγή της βελόνας των 50 χιλιοστών (mm) που παρέχεται με το φάρμακο. Στη συνέχεια επιδεινώθηκε λόγω πρόσθετων προβλημάτων στην παραγωγική και εφοδιαστική αλυσίδα της υπάρχουσας μονάδας.
Σαν να μην ήταν αυτά αρκετά, ακολούθησε ένα ποιοτικό ελάττωμα που είχε ως επακόλουθο να παρατηρηθούν σωματίδια σε δύο παρτίδες του φαρμάκου. Για ευνόητους λόγους, οι προβληματικές παρτίδες δεν κυκλοφόρησαν στην αγορά.
Η τελική κατάληξη είναι να παρατηρείται έλλειψη σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΕ/ΕΟΧ), η οποία αναμένεται να διαρκέσει έως τον Οκτώβριο 2025.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, η παρασκευάστρια εταιρεία του φαρμάκου συνιστά στους γιατρούς κατ’ αρχάς να μην συνταγογραφούν το Zypadhera σε νέους ασθενείς. Και αυτό ώστε να διατηρηθεί/εξασφαλιστεί η προμήθειά του σε όσους ήδη το λαμβάνουν και δεν έχουν άλλες, κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις.
Η αλλαγή της θεραπείας
Εάν ο γιατρός αποφασίσει να αλλάξει την αγωγή ενός ασθενούς από Zypadhera σε άλλο αντιψυχωτικό φάρμακο, πρέπει να γνωρίζει ότι στην ΕΕ δεν διατίθεται άλλο σκεύασμα ολανζαπίνης βραδείας αποδέσμευσης σε ενέσιμη μορφή.
Επιπλέον, η αποδέσμευση του φαρμάκου είναι πολύ αργή (ολοκληρώνεται 6-8 μήνες μετά την τελευταία δόση). Επομένως, μετά την αλλαγή ο ασθενής χρειάζεται επίβλεψη από κλινικό γιατρό. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό κατά τους 2 πρώτους μήνες από τη διακοπή του Zypadhera.
Οι γιατροί πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι η αλλαγή της θεραπείας με άλλο αντιψυχωτικό φάρμακο ενέχει κίνδυνο υποτροπής. Συνεπώς, οι ασθενείς θα πρέπει να παρακολουθούνται για σημεία και συμπτώματα υποτροπής.
Εάν, τέλος, χορηγήσουν στους ασθενείς εναλλακτικές μορφές, όπως από του στόματος χορηγούμενες θεραπείες, ενδέχεται να υπάρξει μειωμένη συμμόρφωση.
πηγή: Iatropedia.gr
