Με κεντρική πολιτική θέση ότι δεν θα υπάρξει καμμία συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική για την Παιδεία, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ με ανακοίνωσή του, “σημαίνει συναγερμό και καλεί τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, που τα παιδιά τους βρίσκονται στα Πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ και στα σχολεία, όλο το λαό, σε οργανωμένο μαζικό πολιτικοποιημένο αγώνα”.
Οι θέσεις του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ αναπτύσσονται με βάση τη συζήτηση και τις εξαγγελίες που έκανε η κυβέρνηση στους Δελφούς, οι οποίες “οδηγούν στην κατάργηση και επίσημα του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας, στην παραπέρα οικονομική επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας, προκειμένου να σπουδάσει τα παιδιά της”.
Οι προωθούμενες αλλαγές, σύμφωνα με το ΚΚΕ “είναι δεμένες άρρηκτα με τα βάρβαρα μέτρα στο Εργασιακό, στο Ασφαλιστικό, στην Υγεία, με τη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος”. Επίσης, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι “παραδίδει τη διοίκηση και λειτουργία των Ανώτατων Ιδρυμάτων στις επιχειρήσεις”, γιατί όπως υποστηρίζει το Πολιτικό Γραφείο, “η εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης και η είσοδος των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι ήδη πραγματικότητα. Ο νέος Νόμος – Πλαίσιο θα βαθύνει το χαρακτήρα του Πανεπιστημίου ως ΑΕ, καθώς παραδίδει στις επιχειρήσεις τη διοίκηση, τη δομή των σπουδών και τη λειτουργία των ιδρυμάτων. Με την καθιέρωση “χορηγιών” για έδρες και έρευνα, στην πράξη επιτρέπουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες να καρπώνονται και να εμπορεύονται τα αποτελέσματα της έρευνας, να χειραγωγούν φοιτητές, ερευνητές, επιστήμονες. Έτσι οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα καθορίζουν τι θα διδάσκεται, πώς και από ποιον, θα καθορίζουν τα οικονομικά των ιδρυμάτων, τους όρους εργασίας του προσωπικού».
Το ΚΚΕ κατηγορεί και τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί με τις θέσεις του σπέρνει αυταπάτες καθώς στηρίζει τη λογική της αυτοτέλειας, της αξιολόγησης, της λεγόμενης “ελεύθερης πρόσβασης” και με τις θέσεις αυτές «θολώνουν τα νερά και αποπροσανατολίζουν από την ουσία των αντιλαϊκών αλλαγών στην Παιδεία».
Το ΚΚΕ θεωρεί κυβερνητικούς συμμάχους τις Πρυτανικές Αρχές και τις Ανώτατες Ομοσπονδίες των καθηγητών σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, «που πρόθυμα κάθισαν στο τραπέζι του διαλόγου, που έχουν μετατρέψει τα συνδικαλιστικά όργανα των διδασκόντων σε αρωγό της κυβέρνησης και του κεφαλαίου».
