«Οι αρκούδες των δύο περιοχών δεν έχουν εξωτερικές διαφορές, αλλά μόνο γενετικές. Πρόκειται στην ουσία για δύο υποομάδες, με διαφορετικό γενετικό προφίλ, που προσπαθούμε να διερευνήσουμε, γιατί δεν έχουν γίνει ένα», εξήγησε ο επιστημονικός διευθυντής , για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος “Αρκτούρος”.
«Η ακαταλληλότητα του βιοτόπου και ο δρόμος Σιάτιστα-Κρυσταλλοπηγή, όπου τα τελευταία χρόνια έχει σημειωθεί σημαντικός αριθμός τροχαίων ατυχημάτων, με θύματα αρκούδες, φαίνεται να είναι εμπόδιο στη γενετική επικοινωνία μεταξύ των δύο πληθυσμών», συμπλήρωσε, αναφέροντας ότι ο πληθυσμός των αρκούδων στο Ασκιο είναι πρόσφατος και ίσως να ήρθε από άλλη περιοχή.
Παράλληλα, παρουσίασε τα αποτελέσματα του ερευνητικού προγράμματος, για την προστασία της καφέ αρκούδας και του οικοσυστήματός της, που υλοποιούν από κοινού, με εταιρία κινητής τηλεφωνίας, από το 2008.
Κατά τη διάρκεια των δύο ετών του ερευνητικού προγράμματος, οι ερευνητές του “Αρκτούρου”, με τη χρήση των συσκευών εντοπισμού GPS-GSM, του δικτύου κινητής τηλεφωνίας και της γενετικής μελέτης, συνέλεξαν πολύτιμες πληροφορίες για την οικολογία και τη βιολογία των αρκούδων.
Όπως προέκυψε, ο πληθυσμός της καφέ αρκούδας είναι μεγαλύτερος από ό,τι στις αρχές του 2000 και πλέον ο ελάχιστος πληθυσμός ξεπερνάει τα 300 άτομα.
Οι αρσενικές αρκούδες διανύουν μεγαλύτερες αποστάσεις ημερησίως σε σχέση με τις ενήλικες θηλυκές, σε διαστήματα με αυξημένη θερμοκρασία οι αρκούδες αποφεύγουν τις εκτεταμένες μετακινήσεις και οι αρσενικές αρκούδες δείχνουν μεγαλύτερη ανοχή απέναντι στην ανθρώπινη δραστηριότητα (δηλ. πλησιάζουν πιο συχνά και πιο κοντά σε κατοικημένες περιοχές) από ό,τι οι θηλυκές αρκούδες
Το πρόγραμμα εφαρμόζεται, μέχρι σήμερα, σε έξι γεωγραφικές περιοχές: Γράμμο, Γρεβενά, Φλώρινα, Καστοριά, Κοζάνη.
Η μελέτη των αρκούδων γίνεται -μεταξύ άλλων- με την τοποθέτηση κολάρων, τα οποία, με μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο των επιστημόνων, δίνουν το στίγμα της αρκούδας.
Βέβαια, πολλά κολάρα που έχουν περιφέρεια λαιμού πάνω από ένα μέτρο, οι αρκούδες καταφέρνουν και τα βγάζουν, αλλά οι επιστήμονες επιμένουν στην τοποθέτησή τους.
΄Οταν μια αρκούδα πέφτει στην παγίδα τους, ειδοποιούνται μέσω SMS και ελέγχουν ηχητικά -μέσω τηλεφωνήματος, χωρίς να χρειάζεται να επισκεφθούν την παγίδα- αν η αρκούδα έχει εγκλωβιστεί.
«Συνήθως, βέβαια ακούμε την αρκούδα που … βρίζει κι έτσι μεταβαίνουμε στην περιοχή, για να τη ναρκώσουμε και να της βάλουμε το κολάρο», συνέχισαν χαριτολογώντας οι επιστήμονες…
