Η μέρα της μετακόμισης έφθασε. Ενα απόγευμα Παρασκευής, πρόσφατα, οι περίπου 2.500 κούτες χωρισμένες ανά χρώματα βρίσκονταν στοιβαγμένες έξω από τις πόρτες των γραφείων στους τεράστιους διαδρόμους του κτιρίου της Ευρωβουλής, στις Βρυξέλλες. Τα συνεργεία πακετάρουν επί ώρες προκειμένου όλα αυτά τα έγγραφα να μεταφερθούν στο Στρασβούργο, 350 χιλιόμετρα μακριά, με στόχο όλα να βρίσκονται στη θέση τους για τους 736 ευρωβουλευτές το πρωί της Δευτέρας.
Αυτή δεν είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Επαναλαμβάνεται κάθε μήνα – ένα ιδιαίτερα δαπανηρό ταξίδι, το οποίο δέχεται όλο και περισσότερα πυρά σε μια περίοδο κατά την οποία η Ε.Ε. απαιτεί από την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία να περιορίσουν δραστικά τις δαπάνες τους. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι η κατάργηση αυτή της μηνιαίας μεταφοράς θα εξοικονομούσε για το Ευρωκοινοβούλιο περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. «Εχουμε ένα περιοδεύων τσίρκο που κοστίζει πολλά και παράγει τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα», λέει ο Ασλεϊ Φοξ, βρετανός ευρωβουλευτής των Συντηρητικών που έχει αρχίσει εκστρατεία για την κατάργηση αυτής της πρακτικής. «Δεν μπορούμε να το συνεχίσουμε άλλο».
Η συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου μια φορά τον μήνα στο Στρασβούργο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των πανάκριβων διπλωματικών κινήσεων που κρίθηκαν αναγκαίες προκειμένου να εκτονωθούν διαφορές μεταξύ κρατών της Ευρώπης – και οι οποίες δεν θεωρούνταν υπερβολικές όταν η οικονομική κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη. Το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού των 127 δισ. ευρώ των 27 χωρών-μελών της Ε.Ε. φέτος αφορά αγροτική βοήθεια ή επιχορηγήσεις προς τα φτωχότερα μέλη – όμως ήδη το θέμα των εξόδων έχει αναδειχθεί ως βασικό.
«Αναρωτιέται κανείς εάν οι θεσμοί αυτοί κατανοούν τι περνούν οι πολίτες των χωρών μας καθώς προβαίνουμε σε δραματικές περικοπές», δήλωσε πρόσφατα ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον.
Το ταξίδι στο Στρασβούργο υποστηρίχθηκε κυρίως από τους Γάλλους, οι οποίοι κατόρθωσαν να εντάξουν το 1992 τη μηνιαία συνεδρίαση στο Στρασβούργο στις συνθήκες της Ε.Ε. Ετσι χιλιάδες αξιωματούχοι και λομπίστες συρρέουν στο Στρασβούργο μια φορά τον μήνα ενισχύοντας την τοπική οικονομία. Ομως αυτή η μετακόμιση αποτελεί πλέον υπερβολή. Τον Μάιο ο Ασλεϊ Φοξ πρότεινε να μειωθούν σε 11 από 12 τα ταξίδια στο Στρασβούργο το 2012, με δύο Ολομέλειες να γίνονται μέσα σε μία εβδομάδα. Κατόρθωσε να διεξαχθεί μυστική ψηφοφορία, η οποία και ενέκρινε την πρότασή του με μεγάλη πλειοψηφία.
Ομως οι επικρίσεις συνεχίζονται. Ενας άλλος βρετανός ευρωβουλευτής, ο Εντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ, ολοκλήρωσε πρόσφατα μια μελέτη που δείχνει ότι εξαιτίας του ταξιδιού στο Στρασβούργο εκπέμπονται επιπλέον 19.000 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα και απασχολούνται επιπρόσθετα 300 άτομα, ενώ τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου ξοδεύουν πολλές ώρες ταξιδεύοντας προς τα εκεί και πίσω κάθε χρόνο – μόνο έξι πρωτεύουσες συνδέονται απευθείας αεροπορικώς με τη γαλλική πόλη. Επειδή τα ξενοδοχεία δεν επαρκούν, χρεώνουν τα δωμάτιά τους πολύ περισσότερο απ’ ό,τι τον υπόλοιπο χρόνο.
Ακόμα και ορισμένοι γάλλοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έχουν αρχίσει να δυσανασχετούν – παράδειγμα η Καρίμα Ντελί, ευρωβουλευτής των Πρασίνων. «Σε μια εποχή λιτότητας το Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να αποτελεί παράδειγμα», λέει. Ομως η γαλλική κυβέρνηση δεν φέρεται διατεθειμένη να υποχωρήσει εύκολα και οποιεσδήποτε αλλαγές στις συνθήκες που διέπουν την Ε.Ε. πρέπει να είναι ομόφωνες. Εκτός εάν αποζημιωθεί με κάτι άλλο, για παράδειγμα ένα νέο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο στο Στρασβούργο…
Από την εφημερίδα “Τα Νέα”
