Καθισμένη στο πίσω μέρος ενός βαν εκκένωσης, με το μπαστούνι ανάμεσα στα γόνατά της, η 84χρονη Πολίνα Πλιούσκι αφήνει το χωριό της χωρίς να ξέρει αν θα ξαναπατήσει ποτέ εκεί. «Είσαι στο σπίτι σου, στην αυλή σου, και δεν τολμάς πια ούτε να βγεις έξω», λέει πριν φύγει από τη Χουλιαϊπόλε, μια κωμόπολη στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ουκρανίας, μόλις δέκα χιλιόμετρα από τις μάχες με τη Ρωσία.
Εδώ και αρκετές ημέρες, τα σωστικά συνεργεία κάνουν συνεχώς δρομολόγια για να απομακρύνουν τους κατοίκους που έχουν απομείνει πολύ κοντά στη γραμμή του μετώπου, στην περιφέρεια της Ζαπορίζια στην Ουκρανία. Το ουκρανικό επιτελείο αναγνωρίζει σαφή επιδείνωση της κατάστασης γύρω από τη Χουλιαϊπόλε, έπειτα από μια νέα προώθηση των δυνάμεων από τη Ρωσία: μέσα σε δύο ημέρες, τουλάχιστον έξι χωριά της περιοχής εγκαταλείφθηκαν από τον ουκρανικό στρατό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Drones FPV και άδεια χωριά
Στο πεδίο, οι διασώστες κάνουν λόγο για μια ιδιαίτερα επικίνδυνη φάση του πολέμου. Όχι επειδή ανακαλύπτουν τώρα τη γραμμή του μετώπου – απομακρύνουν αμάχους εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια – αλλά επειδή η φύση των συγκρούσεων έχει αλλάξει. Τα drones, που είναι πλέον πανταχού παρόντα, δυσκολεύουν κάθε μετακίνηση.
Οι ομάδες επισημαίνουν ειδικά τα drones FPV (first person view), που καθοδηγούνται μέσω οπτικών ινών και μπορούν να ξεφεύγουν από τις παρεμβολές που «τυφλώνουν» τα κλασικά τηλεχειριζόμενα. Για τους κατοίκους, αυτό σημαίνει ότι ο κίνδυνος είναι διαρκής, ακόμη και μακριά από τα χαρακώματα. Οι δρόμοι της Χουλιαϊπόλε μαρτυρούν τα τέσσερα χρόνια πολέμου: αναποδογυρισμένα καμένα οχήματα, προσόψεις σπιτιών γκρεμισμένες, εσωτερικοί χώροι ανοιχτοί σαν κούκλες ρώσικες, όπου διακρίνονται κατεστραμμένες ηλεκτρικές συσκευές.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η καθημερινή ζωή δεν είναι πλέον εφικτή. «Δεν βρίσκουμε πια φάρμακα, δεν υπάρχει νερό», λέει η 55χρονη Ζάνα Πουζάνοβα, η οποία φεύγει μαζί με τη 88χρονη μητέρα της. Και οι δύο είναι άρρωστες και δεν αντέχουν άλλο σε ένα χωριό όπου η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και στις βασικές υπηρεσίες έχει καταρρεύσει. «Δεν μπορούμε να ζούμε έτσι πια», συνοψίζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μια ρωσική προέλαση δαπανηρή αλλά συνεχής
Λίγο πιο βορειοανατολικά, σε απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων, οι ρωσικές δυνάμεις φαίνεται να βρίσκονται κοντά στην κατάληψη της κατεστραμμένης πόλης Ποκρόβσκ, κάτι που θα αποτελούσε μία από τις σημαντικότερες νίκες τους από την αρχή του 2024. Από ουκρανικής πλευράς, στρατιώτες και διοικητές παραδέχονται ότι δεν διαθέτουν επαρκές ανθρώπινο δυναμικό για να κρατήσουν όλες τις θέσεις, παρότι χιλιάδες drones πετούν διαρκώς πάνω από το πεδίο της μάχης. Το ανθρώπινο κόστος για κάθε μέτρο εδάφους που κερδίζεται παραμένει εξαιρετικά υψηλό και για τους δύο στρατούς.
Η Μόσχα στέλνει μικρές, ευέλικτες μονάδες για να ροκανίσουν τις ουκρανικές γραμμές άμυνας. Το Κίεβο διαβεβαιώνει ότι αυτές οι επιθέσεις πληρώνονται με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες, όμως αναγνωρίζει ότι, προς το παρόν, η τακτική αυτή δεν έχει οδηγήσει σε ουσιαστική μείωση της ρωσικής πίεσης σε αυτό το τμήμα του μετώπου.
Στη Χουλιαϊπόλε, όσοι ανεβαίνουν στα οχήματα της εκκένωσης παίρνουν μαζί τους λίγες μόνο τσάντες και πολλή αβεβαιότητα. Ωστόσο, η ελπίδα να επιστρέψουν κάποτε σε μια γη που θα παραμείνει ουκρανική δεν έχει σβήσει. «Θα επιβιώσουμε, θα αντέξουμε. Η Χουλιαϊπόλε είναι δυνατή», λέει με αποφασιστικότητα η 78χρονη Κατερίνα Ιτσένκο, λίγο πριν εγκαταλείψει κι εκείνη το βομβαρδισμένο χωριό.
