Ρωσία και ΗΠΑ φαίνεται να «ξαναζεσταίνουν» το προσχέδιο της «συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης» στο οποίο φέρονται να είχαν κατ’ αρχήν καταλήξει Μόσχα και Κίεβο τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου, τον Μάρτιο του 2022, παρά το γεγονός ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είχε πει πως το προσχέδιο εκείνο ήταν μη αποδεκτό.
Ερωτηθείς για τη θέση της Ρωσίας για το προσχέδιο της Κωνσταντινούπολης, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ δήλωσε σήμερα 7.3.2025 σε δημοσιογράφους: «Από τις ΗΠΑ έχουμε ακούσει δηλώσεις ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει βάση, σημείο εκκίνησης για διαπραγματεύσεις. Και, φυσικά, ο πρόεδρος (Βλαντιμίρ) Πούτιν δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να έχουν τις Συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης ως αφετηρία».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τον περασμένο μήνα ο Αμερικανός απεσταλμένος για τη Μέση Ανατολή, Στιβ Γουίτκοφ, είχε δηλώσει πως αυτό που ονομάζεται «συμφωνία της Κωνσταντινούπολης» είχε προκύψει από «πειστικές και ουσιαστικές» διαπραγματεύσεις. «Ήρθαμε πολύ, πολύ κοντά στο να υπογράψουμε κάτι και νομίζω ότι θα χρησιμοποιήσουμε αυτό το πλαίσιο ως οδηγό για να πετύχουμε μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας», είχε προσθέσει.
Πάντως ο εκπρόσωπος του ουκρανικού υπουργείου Εξωτερικών Χεόρχι Τίχι δήλωνε την περασμένη εβδομάδα ότι το Κίεβο δεν είχε λάβει προτάσεις από τις ΗΠΑ για να χρησιμοποιηθούν τα έγγραφα της Κωνσταντινούπολης ως βάση για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, ενώ ο Ζελένσκι μέχρι και τον περασμένο Δεκέμβριο απέρριπτε την προσέγγιση της Κωνσταντινούπολης, χαρακτηρίζοντάς την τελεσίγραφο που απαιτεί την παράδοση της χώρας του.
Το προσχέδιο – που συζητήθηκε σε συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη Μαρτίου του 2022 – θα είχε αναγκάσει την Ουκρανία να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες της για ένταξη σε στρατιωτικές συμμαχίες – εν προκειμένω στο ΝΑΤΟ – και να αποδεχθεί μόνιμα ουδέτερο και χωρίς πυρηνικά καθεστώς, με αντάλλαγμα εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Βρετανία και τη Γαλλία, δηλαδή τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ωστόσο αν και το πρώτο προσχέδιο της «συμφωνίας της Κωνσταντινούπολης» καθιστούσε σαφές ότι οι εγγυήτριες χώρες θα αποφάσιζαν ανεξάρτητα αν θα προσέρχονταν σε βοήθεια της Ουκρανίας, στο δεύτερο προσχέδιο η Ρωσία επέμενε ότι μια τέτοια ενέργεια θα γινόταν μόνο «βάσει απόφασης στην οποία θα συμφωνούσαν όλες οι εγγυήτριες χώρες», διατηρούσε δηλαδή για τον εαυτό της το δικαίωμα του βέτο.
Άλλο ένα μείζον σημείο διαφωνίας ήταν το γεγονός ότι η Ρωσία απαιτούσε να μειωθούν δραστικά οι Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, καθώς και ο αριθμός των τεθωρακισμένων, πυραύλων, πολεμικών αεροσκαφών και άλλου οπλισμού.
Εκκρεμές παρέμενε το θέμα των εκτάσεων που είχε καταλάβει η Ρωσία, με την Μόσχα να λέει πως έχουν ενταχθεί στο Σύνταγμά της και άρα δεν μπορούν να επιστραφούν στην Ουκρανία.
Ακόμη ένας λόγος που η Ουκρανία αποχώρησε από το τραπέζι του διαλόγου, ήταν το γεγονός ότι κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων ήρθαν στο φως οι ρωσικές αγριότητες στην Μπούτσα και το Ιρπίν, για τις οποίες ακόμη κι ο ΟΗΕ έκανε λόγο για εγκλήματα πολέμου.
Ωστόσο η διαφαινόμενη σπουδή του Ντόναλντ Τραμπ για τερματισμό του πολέμου και – κυρίως – εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν δημιουργεί τον φόβο πως τα συμφέροντα της Ουκρανίας μπορεί να θυσιαστούν.
