Επιστήμονες ανακάλυψαν έναν δεινόσαυρο στην Αργεντινή με ισχυρά νύχια, ο οποίος τρεφόταν με κόκαλα αρχαίου κροκοδείλου. Το νέο εύρημα είχε πιθανώς μήκος 7 μέτρα και προέρχονταν από μία μυστηριώδη ομάδα που ονομαζόταν μεγαράπτορες δεινόσαυροι.
Οι δεινόσαυροι αυτοί κυνηγούσαν σε περιοχές που σήμερα είναι η Νότια Αμερική όπου και βρίσκεται η Αργεντινή, η Αυστραλία και μέρη της Ασίας, χωρίζοντας σε διαφορετικά είδη κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως γράφει το Associated Press την Τρίτη (23.09.2025), οι μεγαράπτορες ήταν γνωστοί για τα μακρόστενα κρανία τους και τα «τεράστια και πολύ ισχυρά νύχια» τους, σύμφωνα με τον Lucio Ibiricu του Ινστιτούτου Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας της Παταγονίας, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας που έκανε την ανακάλυψη.
Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές πώς αυτά τα πλάσματα κυνηγούσαν και πού βρίσκονται στην εξελικτική χρονολογική σειρά, κυρίως επειδή τα απολιθώματα που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής είναι ατελή.
Σε μία νέα μελέτη, οι ερευνητές ανέφεραν ότι ανακάλυψαν μέρος ενός κρανίου, καθώς και οστά χεριών, ποδιών και ουράς από το βραχώδες σχηματισμό Lago Colhué Huapi στην Παταγονία. Παρατήρησαν μοναδικά χαρακτηριστικά στα οστά που τους έκαναν να συνειδητοποιήσουν ότι θα μπορούσε να πρόκειται για ένα νέο είδος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το τελευταίο μέλος της οικογένειας των μεγαραπτόρων, με το όνομα Joaquinraptor casali, «καλύπτει ένα σημαντικό κενό, καθώς αποτελεί ένα από τα πιο ολοκληρωμένα σκελετικά ευρήματα που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα», δήλωσε σε email ο Federico Agnolin από το Αργεντινό Μουσείο Φυσικών Επιστημών «Bernardino Rivadavia». Ο Agnolin δεν συμμετείχε στην έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο περιοδικό «Nature Communications».
Ο νεαρός δεινόσαυρος ήταν τουλάχιστον 19 ετών όταν πέθανε
Το πλάσμα πιθανότατα έζησε πριν από 66 έως 70 εκατομμύρια χρόνια – κοντά στην εποχή που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι – και ήταν τουλάχιστον 19 ετών όταν πέθανε, αν και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι το σκότωσε.
Το οστό του μπροστινού ποδιού που πιέζεται στα σαγόνια του – που ανήκει σε έναν αρχαίο συγγενή των κροκοδείλων – θα μπορούσε να δώσει κάποιες ενδείξεις για τη διατροφή του και για το αν ήταν ο κορυφαίος θηρευτής στις υγρές προϊστορικές πλημμυρικές πεδιάδες.
Ο Ibiricu ονόμασε τον νέο δεινόσαυρο στη μνήμη του γιου του Joaquin. Αν και ο Joaquin ήταν πολύ μικρός και δεν είχε ακόμη αναπτύξει ένα ενδιαφέρον για τους δεινόσαυρους, ο Ibiricu εξακολουθεί να πιστεύει ότι θα του άρεσε να πάρει το όνομά του από έναν δεινόσαυρο.
«Όλα τα παιδιά αγαπούν τους δεινόσαυρους, οπότε πιθανότατα θα ήταν και αυτός οπαδός τους», είπε.
