Εφιαλτικό παραμένει το δίλημμα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι που βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στο ενδεχόμενο μιας κακής ή καμία συμφωνίας για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν έχει ακόμη κάτι χειροπιαστό αναφορικά με την συμφωνία ειρήνης για την Ουκρανία σύμφωνα με το CNN, ενώ και ο Ντόναλντ Τραμπ υποχώρησε από την προθεσμία που είχε θέσει για την επίτευξη συμφωνίας μέχρι την Ημέρα των Ευχαριστιών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό σημάδι ότι η επικείμενη κατάληξη της ειρηνευτικής του πρωτοβουλίας, πιθανότατα δεν θα οδηγήσει σε μια ξαφνική συμφωνία για τον τερματισμό της ρωσικής εισβολής.
Οι διαφορές μεταξύ Κιέβου και Μόσχας παραμένουν πολύ εμφανείς, και οι λόγοι για την επιμονή τους είναι πολύ βαθιά ριζωμένοι σε θυσίες, άγχος και αίμα.
Η απροθυμία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να αποδεχτεί οποιαδήποτε πρόταση που δεν του αφήνει τον έλεγχο ολόκληρης της ανατολικής περιοχής του Ντόνετσκ στην Ουκρανία θα γίνει απόλυτα σαφής τις επόμενες ημέρες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τελευταία πρόταση των ΗΠΑ που του υποβλήθηκε αφαιρεί προφανώς αυτή την βασική παραχώρηση από το σχέδιο που διέρρευσε την περασμένη εβδομάδα, κάτι που ούτε το Κίεβο ούτε οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του θεωρούν στρατιωτικά ή πολιτικά σοφό.
Δεδομένης της δεκαετούς ιστορίας αυτού του πολέμου, των τριών εισβολών της Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος, των χρόνων διπλωματίας και εξαπάτησης, υπάρχει λόγος να αμφιβάλλουμε για την ειλικρίνεια της Μόσχας.
Αυτή η επαναλαμβανόμενη, κυκλική αδυναμία να κατανοηθεί το χάσμα μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών – που διαμορφώθηκε σε δύο ξεχωριστές διαπραγματευτικές διαδικασίες – είναι τελικά ο λόγος για τον οποίο η πρόοδος φαίνεται πάντα τόσο κοντά, αλλά και τόσο απρόσιτη.
Η διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας με την Ουκρανία και στη συνέχεια μιας άλλης με τη Ρωσία, με την ελπίδα ότι οι δύο πλευρές θα προσεγγίσουν αρκετά ώστε να επιτευχθεί συμφωνία, δημιουργεί την δελεαστική ψευδαίσθηση της προόδου, αλλά στην πράξη δεν οδηγεί πουθενά. Τα σημεία διαφωνίας παραμένουν.
Μεγάλο μέρος της προτεινόμενης συμφωνίας περιλαμβάνει υποθετικές, θεωρητικές ιδέες για μελλοντικές συμμαχίες, χρηματοδότηση ή όρια. Ωστόσο, όπως και σε προηγούμενα μνημόνια, αυτά τα στοιχεία ενδέχεται να μεταμορφωθούν σε κάτι πιο πρακτικό ή να εξαφανιστούν εντελώς τους μήνες μετά την υπογραφή οποιασδήποτε συμφωνίας.
Η Ουκρανία δεν θα χρειαστεί στρατό 600.000 ανδρών, το όριο που προτείνεται στο σχέδιο συμφωνίας, αν πραγματικά επιδιώκει την ειρήνη. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ πιθανότατα θα γίνει λιγότερο επείγουσα και λιγότερο βιώσιμη σε καιρό ειρήνης, όταν η Ουκρανία θα πρέπει να αποστρατεύσει το στρατό της και να αντιμετωπίσει τον οικονομικό εφιάλτη μιας μεταπολεμικής οικονομίας, με τις ζημίες που αυτό θα προκαλέσει στην ακεραιότητα των ενόπλων δυνάμεών της.
Θα επανενταχθεί η Ρωσία στην G8; Μπορεί να το επιθυμεί, αλλά η ιδέα του Πούτιν να σφίγγει τα χέρια σε μια σύνοδο κορυφής με τους ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών που εξακολουθούν να τον περιφρονούν φαίνεται απίθανη. Ποιος θα πληρώσει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας; Οποιοσδήποτε έχει ιδέα για το πόσο αδιαφανείς μπορούν να είναι οι επιχειρήσεις στη Ρωσία και την Ουκρανία θα σας πει ότι αυτό δεν θα είναι απλό ή διαφανές, όποιο και αν είναι το σχέδιο. Αυτά τα σημεία σε οποιαδήποτε συμφωνία είναι σημαντικά για να αντιμετωπιστούν, αλλά μπορεί να αλλάξουν στην πρώτη επαφή με την πραγματικότητα.
Το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι αν οποιαδήποτε συμφωνία θα σταματήσει πραγματικά τον πόλεμο. Και ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι πιθανότατα θα βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με μια φρικτή ανταλλαγή. Πρέπει να σταθμίσει την αξία των μελλοντικών εγγυήσεων ασφάλειας, που θα επισημοποιηθούν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, σε σχέση με την πραγματική και αναπόφευκτη ζημιά που θα προκαλέσει η παραχώρηση του Ντόνετσκ στην πολιτική και στρατιωτική του θέση και σε αυτή της Ουκρανίας.
Είναι μια κακή επιλογή αν η συμφωνία παραμείνει σε ισχύ. Δεν υπάρχει επιλογή αν, μακροπρόθεσμα, όπως και στο παρελθόν, το Κρεμλίνο δεν τηρήσει τη συμφωνία.
Ωστόσο, το άμεσο μέλλον δεν φέρνει καλύτερα νέα. Μια μυριάδα κρίσεων περιβάλλει την κυβέρνηση του Ζελένσκι. Η προθεσμία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει εκτοπίσει από τα πρωτοσέλιδα ένα σκάνδαλο διαφθοράς που επανεμφανίστηκε την Παρασκευή με την είδηση ότι οι ερευνητές διαφθοράς έκαναν έρευνα στο σπίτι του επικεφαλής του προσωπικού του και επικεφαλής διαπραγματευτή, Αντρέι Γερμάκ.
Ο στρατός της Ουκρανίας αντιμετωπίζει κρίση ανθρώπινου δυναμικού. Η χρηματοδότηση από τους ευρωπαίους συμμάχους του Κιέβου είναι αβέβαιη για το επόμενο έτος, αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε πρόσφατα ότι πιστεύει ότι μπορεί να καλύψει το κενό.
Και στο μέτωπο, εκτυλίσσονται τρεις ξεχωριστές κρίσεις: η Ρωσία προχωρά γρήγορα στη Ζαπορίζια, αργά αλλά αναπόφευκτα στο Ποκρόβσκ, στην περιοχή του Ντόνετσκ, και προχωρά προς τα εμπρός στο Κουπιάνσκ, πιο βόρεια. Η Ουκρανία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τόσες πολλές κρίσεις με τόσο λίγους στρατιώτες.
Το υπόλοιπο τμήμα του Ντόνετσκ που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Κιέβου κινδυνεύει επίσης αυτό το χειμώνα. Το σημαντικό στρατιωτικό κέντρο του Κραματόρσκ είναι ήδη στόχος επιθέσεων με ρωσικά drone μικρής εμβέλειας, καθώς οι δυνάμεις της Μόσχας βρίσκονται αρκετά κοντά. Το Κίεβο δεν θα ανακτήσει σύντομα εδάφη από τη Ρωσία. Το ερώτημα που τίθεται για το Κίεβο και τους συμμάχους του δεν είναι πότε θα μπορέσουν να ανατρέψουν την πορεία του πολέμου, αλλά μάλλον αν θα καταφέρουν να κάνουν τους Ρώσους να υποχωρήσουν πρώτοι.
Η ιδέα της Ουκρανίας να παραχωρήσει εδάφη στη Μόσχα σε αντάλλαγμα για την ειρήνη είχε απορριφθεί ανοιχτά από το Κίεβο και την Ευρώπη νωρίτερα φέτος, καθώς και από την κυβέρνηση Μπάιντεν. Τώρα, όμως, έχει βρει τη θέση της στην πρώτη εκδοχή του 28-σημείου ειρηνευτικού σχεδίου του Τραμπ.
Έχει εξαφανιστεί από την ευρωπαϊκή αντιπρόταση που διέρρευσε, αλλά προφανώς όχι από τη μαξιμαλιστική λίστα επιθυμιών του Πούτιν…
