Τρία μικροσκοπικά βατραχάκια εμπόδισαν την κατασκευή ενός από τους μεγαλύτερους ιππόδρομους της Βικτώριας, έξω από τη Μελβούρνη, κοντά στην περιοχή του Πένκιχαμ.
Το κόστος της κατασκευής του ήταν περίπου 40 εκατ. δολάρια και τα σχέδια ήταν έτοιμα για να αρχίσει το έργο, όταν η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Προστασίας του Περιβάλλοντος, στην επιτόπια οικολογική εξέταση του χώρου διαπίστωσε ότι τον χρησιμοποιούν τρία μικροσκοπικά βατραχάκια, το είδος των οποίων έχει χαρακτηρισθεί, ως είδος προς εξαφάνιση.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην εκδοθεί η σχετική άδεια κατασκευής του ιπποδρόμου, που είχε υποβάλλει η τοπική λέσχη ιπποδρομίων.
Η υπηρεσία που ήταν αρμόδια για να δώσει την έγκρισή, για την καταλληλότητα του χώρου και για τις επιπτώσεις που θα έχει το έργο στο περιβάλλον, ειδοποίησε τη συγκεκριμένη λέσχη, ότι δεν της παραχωρεί την σχετική άδεια, λόγω του ότι, ο συγκεκριμένος χώρος χρησιμοποιείται ως τόπος διαμονής και μόνιμης κατοικίας τριών μικροσκοπικών βατράχων το είδος των οποίων κινδυνεύει με αφανισμό.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της λέσχης που ήθελε να κατασκευάσει τον ιππόδρομο, το πρόβλημα που προέκυψε μπορούσε να λυθεί με δύο τρόπους.
Ο πρώτος ήταν η λέσχη να βρει ένα άλλο μέρος και να γίνει η κατασκευή του έργου εκεί.
Ενώ ο δεύτερος τρόπος ήταν να μετακινηθούν τα βατραχάκαι σε ένα άλλο κατάλληλο χώρο που θα πληρούσε όλες τις προυποθέσεις για την επιβίωση τους.
Τελικά, η τοπική λέσχη ανέλαβε την υποχρέωση να χρηματοδοτήσει τη σχετική έρευνα ανεύρεσης ή κατασκευής άλλου χώρου, που να πληροί όλες τις προϋποθέσεις για την επιβίωση των τριών μικροσκοπικών βατράχων.
O πρόεδρος της δήλωσε ότι «η λέσχη θα δαπανήσει ευχαρίστως αυτά τα χρήματα γιατί ο νόμος είναι νόμος και οφείλουμε να τον σεβόμαστε»
