Αννίτα Πάνια: Είδα τα πράγματα σοβαρότερα απ’ ότι μπορούσε να αντέξει ο εγκέφαλος μου

“Νομίζω ότι από ψώνιο μπήκα στην τηλεόραση” ομολογεί η Αννίτα Πάνια.

Στην απόφαση να εισέλθει στην τηλεοπτική μας πραγματικότητα καθώς και την ταυτότητα που επέλεξε να έχει σε αυτήν αναφέρθηκε η Αννίτα Πάνια στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Μιχάλη Ροδόπουλο.

Έχεις πολύ συγκεκριμένη τηλεοπτική ταυτότητα. Υπήρξες και παραμένεις τρολ, πριν ακόμη εφευρεθεί καν ο ρόλος. Τρολάρεις τα πάντα. Αυτό έγινε καθ’ υπόδειξη, αυτόματα ή έτσι είσαι και στα κανονικά σου, εκτός κάμερας;

Δεν σκηνοθέτησα ποτέ τον εαυτό μου. Ότι δηλαδή θα το πω τώρα έτσι, και μετά διαφορετικά για να γίνει στο τέλος το άλλο. Αισθανόμουν πάντα πολύ αυθόρμητα και πολύ χύμα και αυτή είναι η στάση ζωής μου γενικά. Δεν έχω σκηνοθετήσει τα πράγματα στη ζωή μου και το θεωρώ χαζό μεγαλώνοντας να λειτουργώ με στρατηγικές. Είναι αυτό το γνωστό που λέμε “των ανθρώπων τα σχέδια τα βλέπει ο Θεός και γελάει”.

Και πως βρέθηκε στην τηλεόραση; Από το ένστικτο σου; Οι σπουδές σου ήταν άλλες, οι παρέες σου πιο ροκ. 

Ναι, πιο διανοουμενίστικες, πιο κουλτουριάρικες, πιο ψαγμένες…. εξαρχειώτικες εποχές.

Δηλαδή όλο αυτό το πακέτο δεν σε οδηγούσε σε ένα συστημικό Μέσο. Εσύ λοιπόν μπήκες και άρχισες να του βγάζεις τη γλώσσα από μέσα.

Νομίζω ότι από ψώνιο μπήκα στην τηλεόραση, γιατί κανείς δεν βρίσκεται χωρίς να το θέλει στην τηλεόραση. Ήμουν και πιο μικρή. Τώρα μεγαλύτερη, αν ξεκινούσα, δεν ξέρω αν θα το έκανα. Τότε γούσταρα τη φάση. Είχα και μια πρόταση στο μυαλό μου, το Χρυσό Κουφέτο, οπότε δεν μπήκα στο τριπάκι να βγω στην τηλεόραση να κάνω μια οποιαδήποτε εκπομπή. Δεν με ενδιέφερε να είμαι γενικά ένα κορίτσι της τηλεόραση. Με ενδιέφερε να κάνω αυτό που είχα εκείνη τη στιγμή σκαρφιστεί.

Ξεκίνησα να το κάνω σαν πλάκα, το πήραν σοβαρά οι άνθρωποι, έγινε επάγγελμα, είχε και επιτυχία και μπήκα μετά σε αυτό το έργο μέσα. Το οποίο το ευχαριστήθηκα και το ευχαριστιέμαι πολύ. Μετά ήρθε και η επιτυχία η μεγάλη, η γρήγορη, που με έκανε να δω τα πράγματα αρκετά σοβαρότερα απ’ ότι μπορούσε να αντέξει ο εγκέφαλος μου. Έκανα κάποιες “off-ες” και επανήλθα γνωρίζοντας ότι αυτό είναι που πραγματικά επιθυμώ να κάνω και επιθυμεί και ο κόσμος. Αν δεν υπήρχε ανταπόκριση και κοινό που το γουστάρει, δεν θα έβρισκα τον λόγο να το κάνω