Αντίστροφη μέτρηση έντεκα ημερών τρέχει από σήμερα για την επόμενη κρίσιμη ψήφο εμπιστοσύνης για κυβέρνηση χώρας της ευρωζώνης και αυτή δεν αφορά άλλη από την κυβέρνηση της Γερμανίας.
Συγκεκριμένα, στις 16 Δεκεμβρίου 2024 είναι προγραμματισμένη η σχετική διαδικασία (σ.σ. ψήφου επιστοσύνης στην κυβέρνηση), μετά την απόλυση του Ομοσπονδιακού Υπουργού Οικονομικών και ηγέτη του κόμματος των Φιλελευθέρων, Κρίστιαν Λίντνερ από το Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς στις 6 Νοεμβρίου και την έξοδο των Φιλελευθέρων από τον κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεδομένου ότι το άθροισμα των βουλευτών του Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων ανέρχεται σε ποσοστό κάτω του 50%, θεωρείται «βέβαιο» πως η κυβέρνησή τους δεν θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης και θα οδηγηθεί στην παραίτηση.
Έτσι η Γερμανία θα οδηγηθεί σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές στις 23 Φεβρουαρίου 2025, όπως ήδη ανακοινωθεί.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την περίπτωση του συσχετισμού δυνάμεων στην υφιστάμενη γαλλική βουλή (ο οποίος πολύ δύσκολα «βγάζει» κυβέρνηση), ο αναμενόμενος συσχετισμός δυνάμεων στην επόμενη γερμανική βουλή δεν καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη τη συγκρότηση κυβέρνησης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι συμβαίνει στη γαλλική Βουλή
Στη γαλλική βουλή, τα κόμματα των οποίων η κυβέρνηση έπεσε χθες (4.12.24) καταλαμβάνουν την …3η και 4η θέση (σ.σ. Η κεντρώα «Αναγέννηση» Μακρόν και το κεντροδεξιό κόμμα των «Ρεπουμπλικάνων») στην κατάταξη στη γαλλική βουλή.
Τα δύο πρώτα κόμματα, δηλαδή ο ακροδεξιός (ευρωσκεπτικιστικός) «Εθνικός Συναγερμός» της Λε Πεν από τη μια μεριά και το αριστερό «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» του Μελανσόν θεωρείται «αδύνατο» να συμμετάσχουν από κοινού σε κυβέρνηση, ενώ όλα τα άλλα σενάρια είναι πολύ αδύναμα ως προς τις πιθανότητες υλοποίησης τους, όσο και ως προς τη προβλεπόμενη βιωσιμότητά τους (πχ σύμπραξη μέρους του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» με το κόμμα του Μακρόν, σύμπραξη του «Εθνικού Συναγερμού» με το κόμμα Μακρόν ή /και τους Ρεπουμπλικάνους»).
Το γεγονός ότι δεν επιτρέπεται, δια νόμου, να διεξαχθούν ξανά πρόωρες βουλευτικές εκλογές πριν το καλοκαίρι του 2025, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τις δυνατότητες συγκρότησης μιας σταθερής κυβέρνησης (ανεξαρτήτως σύνθεσης) στη Γαλλία και αυξάνει τη σημασία συγκρότησης μίας σταθερής κυβέρνησης στον άλλο πόλο του άξονα στον οποίο στηρίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, στη Γερμανία.
Τι αναμένεται να συμβεί στην επόμενη γερμανική Βουλή
Τι συμβαίνει, όμως, στη Γερμανία; Αντίθετα, σε σχέση με το τι συμβαίνει στη Γαλλία, στην επερχόμενη γερμανική Βουλή, βάσει δημοσκοπήσεων, τα πράγματα φαίνονται πιο ξεκάθαρα και πιο θετικά ως προς την πιθανότητα συγκρότησης κυβέρνησης: Την πρώτη θέση αναμένεται να καταλάβει το κεντροδεξιό CDU (στο οποίο ανήκει η επικεφαλής της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν).
Για τη δεύτερη θέση, πιθανόν να υπάρξει μονομαχία μεταξύ του ακροδεξιού AfD και των Σοσιαλδημοκρατών του Σολτς (SPD), ενώ την τέταρτη θέση αναμένεται να καταλάβει το κόμμα των Πρασίνων.
Με βάση τα ποσοστά των τελευταίων δημοσκοπήσεων, φαίνεται να είναι εφικτός ένας νέος («Μεγάλος») Συνασπισμός μεταξύ CDU – SPD ακόμα και χωρίς τη συμμετοχή των Πρασίνων, ειδικά καθώς φαίνεται πως υπάρχουν προγραμματικής σύγκλισης.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν το SPD να ανακάμπτει, κόβοντας κυρίως ψήφους από το CDU, το οποίο ακόμα και μετά την κατάρρευση του τρικομματικού συνασπισμού, σε καμία περίπτωση δεν φαίνεται να έχει κάποιο ιδιαίτερο «ρεύμα» στην κοινωνία (αλλά ούτε στον γερμανικό φιλελεύθερο και συντηρητικό τύπο). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Yougov, το CDU λαμβάνει 30% (έναντι του 32% – 34% που είχε σε προηγούμενες μετρήσεις), ενώ το SPD λαμβάνει 18% (έναντι του 15% – 16% προηγούμενα).
Και αυτό παρά το γεγονός ότι το SPD επέλεξε ως υποψήφιο καγκελάριο τον Σολτς και όχι το Υπουργό Άμυνας, Μπόρις Πιστόριους, ο οποίος είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός στη Γερμανία. Φαίνεται πως ωφέλησαν το Σολτς και το SPD η «αναίμακτη» διευθέτηση της δυνάμει αντιμαχίας μεταξύ Σολτς και Πιστόριους για τη θέση του υποψηφίου καγκελάριου, η απόκάλυψη του σχεδίου των Φιλελευθέρων για έξοδο από την κυβέρνηση (πολύ πριν ο Σολτς απολύσει τον Λίντνερ), αλλά και άλλες πρωτοβουλίες του Σολτς (πχ ανακοίνωση «Ταμείου για τη Γερμανία», επίσκεψη στο Κίεβο,κλπ).
Αναμφίβολα, δύσκολα θα μπορούσε να ανατραπεί η διαφαινόμενη πρωτιά του CDU στις επερχόμενες εκλογές σε τρεις μήνες από σήμερα.
Ωστόσο, αν συνεχισθεί η τάση της τελευταίας μέτρησης, θα μπορούσε να αλλάξει -υπέρ του SPD- ο συσχετισμός δυνάμεων στο εσωτερικό ενός μελλοντικού «Μεγάλου Συνασπισμού», δηλαδή θα μπορούσε να μικρύνει η διαφορά μεταξύ CDU και SPD,
Και τι θα σήμαινε αυτό; Πως θα μπορούσε, ενδεχομένως, να περάσει πιο εύκολα η γραμμή της μεταρρύθμισης του «φρένου χρέους» την οποία στηρίζει ανοιχτά το SPD, oυ μην αλλά και η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας (Bundesbank), όπως φάνηκε από χθεσινές δηλώσεις του προέδρου της, Γιόακιμ Νάγκελ.
Παράλληλα, ο ηγέτης του CDU, Φρίντριχ Μερτς, έχει ξεκάθαρα αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο μεταρρύθμισης του «φρένου χρέους» (αφού πρώτα «μεταρρυθμιστούν» οι δημόσιες κοινωνικές δαπάνες…)
Όλοι όσοι στηρίζουν την χαλάρωση του κανόνα δημοσίου δανεισμού στη Γερμανία υποστηρίζουν πως τα επιπλέον δανεικά θα πρέπει να πάνε στην άμυνα και στις επενδύσεις, κάτι που «κουμπώνει» με τις ευρωπαϊκές προτεραιότητες, αν και η Γερμανία συνεχίζει να αντιστέκεται (αν και όχι ιδιαίτερα σθεναρά πλέον…) στην κοινή, ευρωπαϊκή χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών κπ.
Καθώς αυτό είναι το κρισιμότερο ζήτημα οποιασδήποτε συμφωνίας για τη συγκρότηση κυβέρνησης (σ.σ. υπενθυμίζεται πως για αυτό κατέρρευσε η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών – Πρασίνων – Φιλελευθέρων, εφόσον υπάρξει πολιτική σύγκλιση μεταξύ CDU – SPD μετεκλογικά, θα μπορούσαν να τρέξει -και μάλιστα πιο γρήγορα- η διαδικασία συγκρότησης κυβέρνησης, εντός της άνοιξης του 2025 και όχι του καλοκαιριού, όπως προβλέπει το χειρότερο σενάριο.
