“Αυτήν την εβδομάδα η Ελλάδα έβαλε τελικά ένα νούμερο στις απαιτήσεις της για τις πολεμικές επανορθώσεις από την Γερμανία – 278,7 δισ. ευρώ ως αποζημίωση για τον θάνατο και την καταστροφή που έσπειραν οι Ναζί κατά την διάρκεια του πολέμου”, αναφέρουν ο Gideon Rachman για τους Financial Times, επαναφέροντας το ζήτημα του Grexit, που μοιάζει να… μη μπορεί να εξαφανιστεί!
Το δημοσίευμα αναφέρει πως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κίνηση αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ελλάδα, ωστόσο χτυπά… “καμπανάκι”, αναφέροντας πως με την ανάδειξη του θέματος αυτήν την χρονική στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να έχει κάνει ένα εξαιρετικά λανθασμένο υπολογισμό που ενδέχεται να συντείνει στην άτακτη έξοδο από το ευρώ.
Ο αρθογράφος συνεχίζει λέγοντας πως η Ελλάδα θα χρειαστεί πιθανότατα ένα νέο πακέτο διάσωσης το ερχόμενο καλοκαίρι, ενώ τονίζει πως το να τίθεται το θέμα των αποζημιώσεων στο τραπέζι, μπορεί μεν να κάνει τους Έλληνες να νιώθουν πως αποκτούν μεγαλύτερη επιρροή, καθώς και πως μπορεί πράγματι να επιτύχουν μια διαγραφή χρέους αντί για μια επιμήκυνση, αλλά την ίδια στιγμή αυξάνονται σημαντικά οι πιθανότητες μίας γερμανικής… αποχώρησης από όλες τις διαπραγματεύσεις, αφήνοντας την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να αποχωρήσει άτακτα από το ευρώ.
“Ακόμα και πριν ανακύψει το ζήτημα των αποζημιώσεων”, συνεχίζει ο Rachman, “οι Γερμανοί ήταν ήδη αρκετά ενοχλημένοι με την Ελλάδα. Στο Βερολίνο (από όπου γράφω αυτό το άρθρο), η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον Αλέξη Τσίπρα αντιμετωπίζεται ως χαοτική, αναξιόπιστη, διασπασμένη και ασόβαρη. Η ανάδειξη του ζητήματος των αποζημιώσεων την χρονική αυτή στιγμή απλά επιβεβαιώνει αυτήν την εντύπωση”.
Το δημοσίευμα συνεχίζει υπογραμμίζοντας πως η Γερμανία είναι μια μεγάλη χώρα οπότε υπάρχει μεγάλο φάσμα απόψεων σχετικά με την πιθανότητα καταβολής πολεμικών αποζημιώσεων στην Ελλάδα: “Η επίσημη κυβερνητική θέση είναι πως το ζήτημα ρυθμίστηκε με την πληρωμή του 1960 και με τις διπλωματικές συμφωνίες για την ενοποίηση της Γερμανίας μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Στην αριστερά, υπάρχουν ορισμένοι που υποστηρίζουν πως η Γερμανία πρέπει να επανεξετάσει το ζήτημα και να σκεφτεί σοβαρά την καταβολή ενός σημαντικού ποσού. Στην δεξιά, υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν εξολοκλήρου το ζήτημα των ελληνικών απαιτήσεων”.
“Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος με τον οποίο συζήτησα το ζήτημα”, τονίζει ο Rachman, “υποστήριξε πως η Γερμανία ίσως είναι διατεθειμένη να πληρώσει ένα επιπλέον ποσό για τις αποζημιώσεις. Αλλά η απόφαση πρέπει να βασίζεται σε προσεκτική και συστηματική αξιολόγηση και τα χρήματα θα πρέπει να πάνε σε ίδρυμα για την βοήθεια συγκεκριμένων θυμάτων ή περιοχών που υπέφεραν και όχι απευθείας στον ελληνικό προϋπολογισμό”.
Πίσω από τέτοιες συμπεριφορές κρύβεται ένας βαθύτερος θυμός και κυνισμός για το ελληνικό αίτημα. Δεν έχει διαφύγει της προσοχής των Γερμανών ότι η Ελλάδα δεν ανακίνησε το ζήτημα όταν διαπραγματευόταν την είσοδο της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (όπως λεγόταν τότε) στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ή όταν αγωνιζόταν να κερδίσει την ένταξη της στο ευρώ την δεκαετία του 1990. Ούτε είχε αποτελέσει το όλο θέμα πρόβλημα κατά τις δύο δεκαετίες στις οποίες η Ελλάδα, μαζί με τις φτωχές χώρες της Ε.Ε., έλαβε δισεκατομμύρια ευρώ χρηματοδότησης από την υπόλοιπη Ε.Ε., από τα λεγόμενα διαρθρωτικά ταμεία ή ταμεία συνοχής.
“Όλα αυτά μπορούν να προσφέρουν κάποια συναισθηματική ικανοποίηση στην Ελλάδα, μια χώρα που υπέφερε πράγματι πολύ κατά την διάρκεια του πολέμου και τώρα βρίσκεται υπό τρομερή οικονομική πίεση. Αλλά δεν αποτελούν μια έξυπνη διαπραγματευτική στρατηγική”, καταλήγει το δημοσίευμα των Fianncial Times.
Πηγή: blogs.ft.com – Με πληροφορίες από euro2day.gr
