Το πρωί ο κ. Τσίπρας επικοινώνησε με τον Σωκράτη Φάμελλο και του ανακοίνωσε την απόφασή του
Με μια κίνηση που δεν αιφνιδίασε πολλούς, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτησή του από βουλευτής.
Αυτή ήταν και η προαναγγελία ίδρυσης νέου κόμματος και αυτό φάνηκε από την ανάρτηση που συνόδευε την επιστολή παραίτησής του Αλέξη Τσίπρα στον Πρόεδρο της Βουλής, Νικήτα Κακλαμάνη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν ανακοινώσει την απόφασή του ο Αλέξης Τσίπρας επικοινώνησε πρώτα με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλο και του εξήγησε τους λόγους για τους οποίους προτίθεται να παραιτηθεί και στην συνέχεια επικοινώνησε με τον Πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη.
Πλέον ο χρόνος κυλάει αντίστροφα για την ίδρυση ενός νέου κόμματος, σχηματισμού, ή όπως αλλιώς θα το βαφτίσει ο πρώην πρωθυπουργός καθώς το λέει ξεκάθαρα στην ανάρτησή του.
Κατ’ αρχήν μίλησε για μια απόφαση συνείδησης, που ερμηνεύεται από πολλούς ότι ο κ. Τσίπρας δεν χωρούσε πλέον στο κόμμα το οποίο ο ίδιος μεγάλωσε σε ποσοστά και το έφερε και στην εξουσία.
Και γι’ αυτό επέλεξε και την σημερινή ημέρα καθώς αρχίζει η νέα κοινοβουλευτική σύνοδος.
Οι αιχμές που άφησε ωστόσο για τον τρόπο λειτουργίας της Βουλής προκάλεσαν αίσθηση καθώς υποστήριξε: «Γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να συμμετέχω τυπικά σε μια Βουλή, που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν».
Κάποιοι θα μπορούσαν να σχολιάσουν ότι το συνειδητοποίησε αυτό με καθυστέρηση τουλάχιστον έξι ετών. Και κάποιοι άλλοι ότι με την κίνηση αυτή «τελείωσε» τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι φράσεις κλειδιά όσον αφορά στην δημιουργία νέου κόμματος είναι:
«Παραιτούμαι από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αλλά, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση».
«Φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης».
«Ζητείται ελπίς».
«Θέλω να απευθυνθώ στους συντρόφους μου, σε όλους όσους πορευτήκαμε μαζί ως εδώ και μοιραστήκαμε αγώνες, αγωνίες, ελπίδες και όνειρα. Δεν θα είμαστε αντίπαλοι. Και ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες».
Όλη η ανάρτηση
«Μετά από 16 χρόνια στη Βουλή, ως βουλευτής, αρχηγός κόμματος, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρωθυπουργός, έλαβα μια απόφαση συνείδησης:
Να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα.
Λίγο πριν την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής Συνόδου, κατέθεσα στον Πρόεδρο της Βουλής την παραίτησή μου.
Δεν ήταν μια απόφαση εύκολη, ούτε και αβασάνιστη.
Παραιτούμαι γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να διατηρήσω το αξίωμα του βουλευτή, με όσα προνόμια αυτό συνεπάγεται, όταν αισθάνομαι ότι η συμμετοχή μου, με την ειδική συνθήκη μάλιστα του πρώην πρωθυπουργού, δεν προσφέρει τίποτε ουσιαστικό σε όσους με εμπιστεύτηκαν.
Γιατί δεν μπορώ και δεν θέλω, να συμμετέχω τυπικά σε μια Βουλή, που δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει το ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει και οι πολίτες απαιτούν.
Παραιτούμαι όμως από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν παραιτούμαι από την πολιτική δράση.
Εγκαταλείπω την ασφάλεια των ορεινών εδράνων.
Και φιλοδοξώ να επιστρέψω στην ελπιδοφόρα ανασφάλεια της κοινωνικής δράσης.
Όχι για να καθοδηγήσω από τα πάνω, αλλά για να αφουγκραστώ καλύτερα τη κοινωνία και τις ανάγκες της.
Απελευθερωμένος από αξιώματα, δεσμεύσεις και μηχανισμούς, που δεν μπορούν πια να την εκφράσουν.
Σε μια περίοδο όπου η πατρίδα μας βρίσκεται σε επικίνδυνο αδιέξοδο.
Οικονομικό, πολιτικό, γεωστρατηγικό, μα πρωτίστως ηθικό.
Ζητείται ελπίς.
Μέσα από τις πράξεις και όχι μόνο με λόγια.
Τις πράξεις που αποδεικνύουν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Τις πράξεις, που μόνο μ’ αυτές μπορούμε να υπερβούμε τα σημερινά αδιέξοδα.
Δεν πιστεύω σε Μεσσίες, ούτε σε κομματικές κατασκευές εργαστηρίου.
Πιστεύω όμως στη δύναμη του λαϊκού κινήματος που παλεύει συλλογικά για κοινωνική δικαιοσύνη.
Πιστεύω στη βούληση και τις πράξεις των πολλών.
Με αυτούς, τις ανάγκες και τις ελπίδες τους, είμαι αποφασισμένος να συναντηθώ.
Θέλω να απευθυνθώ στους συντρόφους μου, σε όλους όσους πορευτήκαμε μαζί ως εδώ και μοιραστήκαμε αγώνες, αγωνίες, ελπίδες και όνειρα. Δεν θα είμαστε αντίπαλοι.
Και ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες.
Κυρίως όμως, θέλω να απευθυνθώ στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που ασφυκτιά:
Η λεηλασία της πατρίδας μας από ένα καθεστώς γενικευμένης διαφθοράς που γεννά ανισότητες και αδικία, δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Αν δεν μπορούν όσοι έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να προκύψει η αλλαγή, τότε θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε.
Για να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας.
Αυτό αξίζει κάθε κόπο και κάθε αγώνα.
