Στο πλευρό του Χάρη Δούκα τάχθηκε ο Μανώλης Χριστοδουλάκης ο οποίος με κείμενό του κάνει λόγο για «μια γενναία και τολμηρή αλλαγή» στο ΠΑΣΟΚ.
Με ανάρτησή του στο Facebook ο Μανώλης Χριστοδουλάκης αναφέρεται στο τέλος του κειμένου στον Χάρη Δούκα με την χαρακτηριστική φράση: «Χάρη, πάμε;».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Η ελπίδα θέλει υπέρβαση και επιλογές που ενώνουν δυνάμεις», σημειώνει στο κείμενο ο Μανώλης Χριστοδουλάκης και τονίζει ότι «δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, δεν έχουμε την πολυτέλεια των προσωπικών εγωισμών, δεν έχουμε το περιθώριο να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες και αυτοαναφορικές διεργασίες την ώρα που η κοινωνία αποζητά διέξοδο έκφρασης. Και την ζητά τώρα. Την ζητά από εμάς, αλλά δεν θα μας περιμένει».
«Πιστεύω βαθιά, πως η φωνή και τα ”θέλω” της κοινωνίας δεν ορίζονται από τα ”εγώ” ή την προσωπική φιλοδοξία. Προσωπικά ήξερα πάντα να την υπερβαίνω. Το ίδιο επιλέγω και τώρα. Γνωρίζοντας, λοιπόν, το βάρος μιας ευθύνης που μοιράζεται, για μένα είναι σαφές ποιο μοντέλο μπορεί να ενώσει δυνάμεις, να μεγαλώσει την παράταξη, να κερδίσει τη ΝΔ, να δώσει διέξοδο διακυβέρνησης σε μία κοινωνία με ανάγκες και προβλήματα. Και τελικά, να δώσει προοπτική νίκης για το μεγάλο ΠΑΣΟΚ που ονειρευόμαστε» σημειώνει.
«Χρειαζόμαστε μια γενναία, τολμηρή Αλλαγή. Για την παράταξη, για την πατρίδα! Χάρη πάμε;», καταλήγει ο Μανώλης Χριστοδουλάκης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το κείμενο του Μανώλη Χριστοδουλάκη
«Η παράταξη βρίσκεται σε μία κρίσιμη, ιστορική καμπή. Η ίδια η πολιτική συγκυρία μας θέτει όλους προ των ευθυνών μας.
Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, δεν έχουμε την πολυτέλεια των προσωπικών εγωισμών, δεν έχουμε το περιθώριο να αναλωνόμαστε σε ατέρμονες και αυτοαναφορικές διεργασίες την ώρα που η κοινωνία αποζητά διέξοδο έκφρασης. Και την ζητά τώρα. Την ζητά από εμάς, αλλά δεν θα μας περιμένει.
Η διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, το έλλειμμα εμπιστοσύνης στην πολιτεία και τους θεσμούς της, οι διχαστικές φωνές του δήθεν αντισυστημισμού της ακροδεξιάς που καραδοκούν, αλλά και οι μεγάλες ευκαιρίες και προκλήσεις της χώρας, διαμορφώνουν μια ανυπέρβλητη κοινωνική επιτακτικότητα.
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο. Οφείλει με όρους αυτοπεποίθησης και εξωστρέφειας να κινητοποιήσει ευρύτερες δυνάμεις της κοινωνίας και της δημιουργίας, δυνάμεις ασυμβίβαστα προοδευτικές, σφυρηλατημένες με το βάρος του αξιακού φορτίου της δημοκρατικής παράταξης. Οφείλει να εμπνεύσει την νέα γενιά της πατρίδας μας, και κυρίως, να βάλει τον πήχη ψηλά.
Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζει η μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Ζητάμε περισσότερα και τα διεκδικούμε.
Η παράταξη ανήκει σε όλους εμάς, ανήκει στους εμφανείς και αφανείς αγωνιστές της, σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό της χώρας. Σε κάθε κοιτίδα αγωνίας και προβληματισμού, όπου γεννιέται προσδοκία και ελπίδα.
Και η ελπίδα θέλει υπέρβαση, απαιτεί από εμάς επιλογές τολμηρές. Επιλογές που ενώνουν δυνάμεις, αντί να διχάζουν.
Γνωρίζω καλά, πως βρισκόμαστε σε έναν δρόμο που κανείς δεν μπορεί να περπατήσει μόνος του. Πως στο κρίσιμο σταυροδρόμι, αυτό που έχει αξία είναι οι προτεραιότητες που βάζεις. Ο αγώνας για την πατρίδα σου, η πίστη στην ψυχή της παράταξης, η αφοσίωση στις ιδέες και τις αρχές σου.
Πιστεύω βαθιά, πως η φωνή και τα «θέλω» της κοινωνίας δεν ορίζονται από τα «εγώ» ή την προσωπική φιλοδοξία. Προσωπικά ήξερα πάντα να την υπερβαίνω. Το ίδιο επιλέγω και τώρα.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, το βάρος μιας ευθύνης που μοιράζεται, για μένα είναι σαφές ποιο μοντέλο μπορεί να ενώσει δυνάμεις, να μεγαλώσει την παράταξη, να κερδίσει τη ΝΔ, να δώσει διέξοδο διακυβέρνησης σε μία κοινωνία με ανάγκες και προβλήματα. Και τελικά, να δώσει προοπτική νίκης για το μεγάλο ΠΑΣΟΚ που ονειρευόμαστε.
Χρειαζόμαστε μια γενναία, τολμηρή Αλλαγή. Για την παράταξη, για την πατρίδα!
Χάρη πάμε;»
