Τα νταούλια του Χρηματιστηρίου χτύπησαν πολύ δυνατά για την κυβέρνηση. Η ανοιχτή αναμέτρηση ανάμεσα στους ξένους επενδυτικούς οίκους και την κυβέρνηση κατέληξε με οδυνηρή ήττα για τη δεύτερη σε συμβολικό επίπεδο και για τους επενδυτές σε πραγματικό.
Η τελική πτώση του δείκτη ήταν 9,24%, ενώ ενδοσυνεδριακά έπεφτε ακόμα και 9,56% στις 708,61 μονάδες. Με εξαίρεση το 2012, στην κορύφωση του Grexit, που ο γενικός δείκτης είχε υποχωρήσει στις 470 μονάδες (επανήλθε στα σημερινά επίπεδα το φθινόπωρο του 2012), τώρα επέστρεψε στο μακρινό 1993.
Οι απώλειες ήταν πρωτοφανείς και η λέξη κραχ είναι πολύ λίγη για να περιγράψει το …αίμα που κύλησε.
Ειδικά στον τραπεζικό τομέα το φαινόμενο δεν έχει ξανασυμβεί. Ούτε κήρυξη πολέμου να είχε γίνει.
Δύο από τις συστημικές τράπεζες (Alpha Bank και Πειραιώς) κλείδωσαν στο λίμιτ ντάουν στη διάρκεια της συνεδρίασης, ενώ και η τρίτη η Εθνική έφτασε πολύ κοντά.
Τελικά η Πειραιώς έκλεισε με πτώση 29,26%, η Alpha 26,76%, η Eurobank 25,93% και η Εθνική 25,45%.
Ο τζίρος άγγιξε τα 200 εκατομμύρια ευρώ και αποκαλύπτει τη μανία πωλήσεων που έχουν εκδηλώσει τα ξένα πρωτίστως χαρτοφυλάκια και πως δεν αναμένεται να σταματήσει σύντομα, αν η κατάσταση παραμείνει ως έχει, δηλαδή θολή και ασαφής.
Η μεγαλύτερη αιτία είναι η αβεβαιότητα για το μέλλον των διοικήσεων των τραπεζών. Οι φήμες οργίαζαν και οργιάζουν ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει, ως μεγαλύτερος μέτοχος, σε αντικατάστασή τους.
Αν σε αυτό το κλίμα προστεθούν η σεισάχθεια, η ασάφεια για τις ρυθμίσεις των ¨κόκκινων¨ δανείων και τα βάρη που θα σηκώσουν οι τράπεζες, οι δηλώσεις για το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων στις υποδομές, το κοκτέιλ γίνεται όχι απλώς δύσπεπτο, αλλά σκέτη πέτρα που πέφτει στο στομάχι των επενδυτών.
Είναι εξόχως συμβολικό πως οι ομαδικές και πρωτοφανείς πωλήσεις που προκάλεσαν το κραχ έγιναν κατά την πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου και κατά τις τελετές παράδοσης και παραλαβής των υπουργείων.
Αξίζει να επισημανθεί ότι οι μεγάλες απώλειες (όχι όσο των τραπεζών, αλλά πάνω από 10%) εξαπλώθηκαν σε πολλές μετοχές, ακόμα και σε εκείνες που θεωρούνται καλές εταιρείες και με πολλές αντοχές, όπως ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ.
Με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα μετά τις δηλώσεις του νέου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, που η αγορά επιχείρησε να αντιδράσει, σε κανένα άλλο σημείο δεν εκδηλώθηκε έστω και αδύναμη διάθεση αντίδρασης.
Τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης για την επενδυτική κοινότητα θεωρήθηκαν πολύ αρνητικά, που σημαίνει ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης να πείσει τους ιδιώτες να επενδύσουν στην πραγματική οικονομία όχι μόνο δεν θα είναι εύκολη, αλλά αντιθέτως θα είναι πάρα μα πάρα πολύ δύσκολη, γιατί εκλείπει η εμπιστοσύνη, όπως έλεγαν χρηματιστές. Και το έλλειμμα εμπιστοσύνης το κουβαλάει από την προεκλογική περίοδο όπου η βαβέλ σημάδεψε την καμπάνια της.
Αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για ιδιωτικές επενδύσεις θα πρέπει να ξανακοιτάξει πολλά πράγματα και προπαντός με πράξεις να εμφυσήσει εμπιστοσύνη.
Τέλος, δεν μπορεί, λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, να πει πως δεν ασχολείται με το χρηματιστήριο γιατί είτε το θέλει, είτε όχι αποτελεί εργαλείο και μηχανισμό της σημερινής οικονομίας.
