Από νωρίς το απόγευμα της Κυριακής (22.05.2016) η Βασιλική Κατριβάνου θεωρούνταν από τους βουλευτές που ήταν… “ύποπτοι” να διαφοροποιηθούν από την κομματική γραμμή όσον αφορά στο πολυνομοσχέδιο. Κι αν το προσωπικό… “μασάζ” του Αλέξη Τσίπρα στην Άννα Βαγενά αποδείχθηκε πως “έπιασε τόπο”, δεν συνέβη το ίδιο και στην βουλευτή της Β’ Αθήνας. Όταν κατά την πρώτη ανάγνωση η κα Κατριβάνου δεν ήταν στην αίθουσα της Ολομέλειας για να ψηφίσει, οι… ψύλλοι στ’ αυτιά της κυβερνητικής πλειοψηφίας πολλαπλασιάστηκαν.
Όταν τελικά η κα Κατριβάνου μπήκε και στη δεύτερη ανάγνωση ψήφισε, αποφάσισε να πει “όχι” στον “κόφτη” και το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Έστω κι αν δεν είπε όχι στο σύνολο του πολυνοσχεδίου, η στάση της ήταν σαφώς διαφοροποίηση από τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ και αμέσως προκλήθηκε αναβρασμός. Η διαγραφή δεν ήταν επιλογή, γιατί αυτό θα σήμαινε πως η κυβέρνηση θα έμενε με 152 βουλευτές. Και περιθώρια δεν είχε. Άρα, υπήρξαν πιέσεις στην κα Κατριβάνου να παραιτηθεί ώστε άλλος βουλευτής (ο Γιώργος Κυρίτσης εν προκειμένω) να πάρει τη θέση της και η κυβέρνηση να εξακολουθήσει να έχει 153 βουλευτές.
“Η ίδια η κα Κατριβάνου πρέπει να πάρει τις αποφάσεις της. Η παραίτησή της θα είναι η ενδεδειγμένη κίνηση” ανέφεραν πηγές του Μεγάρου Μαξίμου. (Διαβάστε περισσότερα εδώ)
Λίγα λεπτά πριν από 01:00 τα ξημερώματα ήρθε μέσω της προσωπικής της σελίδας στο Facebook η παραίτησή της από βουλευτής. Μια απόφαση που χαρακτήρισε “πολύ δύσκολη, πολιτικά και προσωπικά, αλλά και αναγκαία“. “Υπάρχουν φορές που όσο κι αν προσπαθείς να εξορθολογίσεις κάτι δεν μπορείς να το κάνεις. Είναι σημαντικό να ξέρουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε“, αναφέρει και δεν κρύβει, εμμέσως πλην σαφώς, πως μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου αισθάνεται ηττημένη.
Μιλά επίσης για συνεχή επιτροπεία, την οποία νιώθει από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, μια κατάσταση που όπως λέει “κάνει ασφυκτικά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής” και “ακυρώνει ουσιαστικά τη δυνατότητα να αλλάξει η ζωή μας”. “Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας• ταυτόχρονα, όμως, αδυνατώ να σκεφτώ οποιαδήποτε αξιόπιστη εναλλακτική. Γι’ αυτό και παραιτούμαι. Είναι, για μένα, ένα βαθύ πολιτικό και υπαρξιακό αδιέξοδο (…) Φυσικά, το βαθύ αυτό αδιέξοδο δεν λύνεται μιλώντας για «προδότες» και «προδοσία»”.
Και κλείνει την επιστολή παραίτησης: “Τελειώνοντας θέλω να πω (πέρα από το ότι αναλαμβάνω, προσωπικά και πολιτικά, την ευθύνη για ό,τι έκανα και δεν έκανα και δεν μου φταίνε κάποιοι «άλλοι») ότι τη στιγμή ακριβώς που παραιτούμαι νιώθω ότι πρέπει, επειγόντως, να βρούμε συλλογικά τους τρόπους να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά• έναν βίο αξιοβίωτο”.
ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
Aποφάσισα, απόψε, έπειτα από πολλή σκέψη, να παραιτηθώ από βουλευτής. Είναι μια απόφαση πολύ δύσκολη, πολιτικά και προσωπικά, αλλά και αναγκαία για μένα. Υπάρχουν φορές που όσο κι αν προσπαθείς να εξορθολογίσεις κάτι δεν μπορείς να το κάνεις. Είναι σημαντικό, πιστεύω, να ξέρουμε μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε, ώστε να κρατήσουμε μέσα μας την ελπίδα και την αίσθηση ότι ζούμε τη ζωή όπως της αξίζει, ακόμα και μέσα στην ήττα.
Από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα νιώθω, κάθε μέρα, να επιβεβαιώνεται η ύπαρξη μιας συνεχούς επιτροπείας, που κάνει ασφυκτικά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής, που ακυρώνει ουσιαστικά τη δυνατότητα να αλλάξει η ζωή μας. Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας• ταυτόχρονα, όμως, αδυνατώ να σκεφτώ οποιαδήποτε αξιόπιστη εναλλακτική. Γι’ αυτό και παραιτούμαι. Είναι, για μένα, ένα βαθύ πολιτικό και υπαρξιακό αδιέξοδο, για το τι κάνουμε (και ξέρω ότι το ζουν βασανιστικά πολλές και πολλοί από τον κόσμο της Αριστεράς, αλλά και ευρύτερα, ανεξάρτητα από τη στάση που επιλέγει τελικά ο καθένας), και δεν θεωρώ ότι κάποιος αυτή τη στιγμή έχει τη λύση. Φυσικά, το βαθύ αυτό αδιέξοδο δεν λύνεται μιλώντας για «προδότες» και «προδοσία»• αντίθετα, ένας τέτοιος λόγος όχι μόνο συσκοτίζει τα πράγματα, αλλά μας βυθίζει ακόμα πιο βαθιά στο τέλμα.
Αισθάνομαι μεγάλη αγάπη και ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους, τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, μέσα και έξω από τον Σύριζα, με τους οποίους βρεθήκαμε και συμπορευτήκαμε μαζί. Θέλω να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Θα κάνω μια ξεχωριστή, ονομαστική αναφορά στους άμεσους συνεργάτες μου, μετά τον Ιούνιο του 2012, είτε συνεχίσαμε μαζί είτε αποχώρησαν κάποια στιγμή: την Ειρήνη Βλάχου, τον Δημήτρη Ιωάννου, την Κατερίνα Κνήτου, τον Δημοσθένη Παπαδάτο-Αναγνωστόπουλο, την Κλειώ Παπαπαντολέων, την Ελένη Σπαθανά, τον Σπύρο Τσουκαλά, τον Γιάννη Χατζηδημητράκη. Πολύ μεγάλο μέρος όσων έκανα οφείλεται σε όλους και όλες εσάς που βρεθήκαμε μαζί, στη συλλογική προσπάθεια, τα οράματα και τις σχέσεις μας. Ευχαριστώ, θερμά, ακόμα όλους όσους και όσες με εμπιστεύτηκαν και με ψήφισαν.
Τελειώνοντας θέλω να πω (πέρα από το ότι αναλαμβάνω, προσωπικά και πολιτικά, την ευθύνη για ό,τι έκανα και δεν έκανα και δεν μου φταίνε κάποιοι «άλλοι») ότι τη στιγμή ακριβώς που παραιτούμαι νιώθω ότι πρέπει, επειγόντως, να βρούμε συλλογικά τους τρόπους να κάνουμε πράξη την αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την ανθρωπιά• έναν βίο αξιοβίωτο.
Βασιλική Κατριβάνου
Δείτε το post της Βασιλικής Κατριβάνου