Εντούτοις οι εξελίξεις είναι περισσότερο λόγος ανησυχίας, παρά πανηγυρισμών, όπως σχολιάζει «διότι η συμφωνία δεν είναι τελική. Οι επιθεωρητές θα επιστρέψουν στην Αθήνα μόλις μετά την εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ στα τέλη Απριλίου και στη συνέχεια θα πρέπει να συγκληθεί εκ νέου και το Eurogroup, πιθανότατα το Μάιο».
Υπάρχει λοιπόν αρκετός χρόνος για νέες συγκρούσεις, συμπεραίνει το περιοδικό. Και αυτό διότι το Eurogroup σκοπίμως δεν ασχολήθηκε με άκρως ακανθώδη ζητήματα: «Για πόσο χρόνο θα πρέπει η Ελλάδα να πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα; Και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για την περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους; Την Κυριακή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας προειδοποίησε ότι η κυβέρνησή του θα υλοποιήσει τη συμφωνία μόνον όταν διευθετηθούν και τα δυο ζητήματα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όπως εξηγεί το Spiegel, ο γερμανός υπ. Οικονομικών Σόιμπλε πρότεινε εξαρχής να είναι δεκαετές το «μεσοπρόθεσμο διάστημα» για τα πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%, διότι όσο μεγαλύτερο το διάστημα αυτό, τόσο μικρότερη θα είναι εντέλει η ελάφρυνση του χρέους που θα χρειαστεί η Ελλάδα.
«Για τον Τσίπρα είναι σημαντικό να συμφωνηθούν τώρα οι προϋποθέσεις για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Εσωπολιτικά θα ήταν μια σημαντική νίκη για την δοκιμαζόμενη πολιτικά κυβέρνησή του. Πέραν τούτου η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει επιτέλους μέρος του προγράμματος αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ».
Όπως σημειώνει το Spiegel, «στο θέμα αυτό το ΔΝΤ είναι στο πλευρό της Ελλάδας. Θεωρεί μη ρεαλιστικά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο διάστημα και αναγκαία την ελάφρυνση του χρέους. Ο Σόιμπλε δεν θέλει μεν να ακούει γι’ αυτό, βρίσκεται όμως σε μεγάλο δίλημμα: έχει δεσμευτεί απέναντι στο κόμμα του ότι περαιτέρω βοήθεια προς την Ελλάδα θα υπάρξει μόνον με τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Στην ιδανική περίπτωση η Ελλάδα και το υπόλοιπο της ευρωζώνης θα βρουν μια λύση η οποία θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη Γερμανία, χωρίς όμως να αποτρέπει μια πραγματική ελάφρυνση για την Ελλάδα. Κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα βρεθεί η μαγική αυτή φόρμουλα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μέχρι να γίνει αυτό όμως η Ελλάδα καλείται να υλοποιήσει τις νέες περικοπές, γράφει το περιοδικό. Με τον τρόπο αυτό επωμίζονται ακόμη μεγαλύτερα βάρη οι εξαντλημένοι πολίτες, χωρίς όμως να αντιμετωπίζονται τα θεμελιώδη προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. «Μπορεί σε μια χώρα που έχει τις μεγαλύτερες συνταξιοδοτικές δαπάνες σε όλη την ΕΕ η μείωση των εν λόγω δαπανών κατά 1% μέχρι το 2019 να ακούγεται σαν αναγκαιότητα. Αλλά δύσκολα μπορεί να το καταλάβουν άνθρωποι όπως η 75χρονη που μετά από 35 χρόνια εργασίας παίρνει λιγότερα από 1.000 ευρώ το μήνα. Οι ήδη 12 μειώσεις έχουν ελαχιστοποιήσει την αρχική σύνταξη των 1.600 ευρώ».
Το Spiegel σχολιάζει ότι παρά το «όργιο περικοπών», όπως το ονομάζει, δεν κατέστη δυνατόν να γίνει βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό όμως «δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Διότι (για να γίνει αυτό) θα έπρεπε να δουλεύουν περισσότεροι άνθρωποι. Μετά από επτά χρόνια μεταρρυθμίσεων όμως ένας στους τέσσερις Έλληνες δεν έχει δουλειά, την ώρα που η ανεργία στην ευρωζώνη βρίσκεται με 8% στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσάρων ετών». Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η μείωση του αφορολόγητου, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο η φορολογική επιβάρυνση που βρίσκεται ήδη σε επίπεδα ρεκόρ.
Το περιοδικό σημειώνει, τέλος, ότι «είναι ασαφές εάν και ποιος θα υλοποιήσει τελικά (τα νέα μέτρα). Για την εκλογική χρονιά του 2019 ο Τσίπρας ήθελε να αποφύγει περικοπές συντάξεων. Δεδομένου ότι έπρεπε εντέλει να συναινέσει σε αυτές, γίνεται πιο πιθανό να καλέσει ο πρωθυπουργός τους πολίτες νωρίτερα στις κάλπες. Οι πρόωρες εκλογές όμως θα ενίσχυαν ακόμη περισσότερο την πολιτική αβεβαιότητα στη χώρα. Ακόμη κι αν η συντηρητική και φιλική προς τις μεταρρυθμίσεις ΝΔ αποσπάσει μια σαφή πλειοψηφία, τα πράγματα θα μπορούσαν να δυσκολέψουν. Διότι οι συντηρητικοί δεν θέλουν να συναινέσουν στις νέες περικοπές. Για την περίπτωση που αναλάβουν την εξουσία έχουν ήδη προαναγγείλει ότι θα επαναδιαπραγματευτούν την πρόσφατη συμφωνία με το Eurogroup».
πηγη: DW
