Σύμφωνα με το επίμαχο άρθρο 13, από την ψήφιση του νόμου και μέχρι 31/12/2018 “ψαλιδίζεται” κάθε ατομική μηνιαία σύνταξη των ήδη συνταξιούχων κατά το ποσό που υπερβαίνει τα 2.000 ευρώ μεικτά. Στο συγκεκριμένο όριο συνυπολογίζεται και η εισφορά υπέρ υγείας, αλλά και η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων. Γνώστες της κοινωνικής ασφάλισης τονίζουν ότι το επίμαχο “καθαρό ποσό” του νέου πλαφόν είναι περίπου στα 1.820 ευρώ.
Κάτι τέτοιο συνεπάγεται πως όσοι βάζουν στην τσέπη από περίπου 1.820 ευρώ και πάνω θα χάσουν το επιπλέον ποσό μέχρι τα τέλη του 2018, ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, οι κύριες συντάξεις που υπερβαίνουν τα 2.000 ευρώ μεικτά δεν ξεπερνούν σε πλήθος τις 4.000 και πρόκειται κυρίως για δικαστικούς, διευθυντικά στελέχη του δημοσίου κλπ.
Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι το αρχικό νομοσχέδιο έθετε πλαφόν για την μια κύρια σύνταξη στο 6πλάσιο της Εθνικής δηλαδή στα 2.300 ευρώ μεικτά. Το πλαφόν για το άθροισμα συντάξεων παραμένει στο ύψος που είχε τεθεί εξαρχής, ήτοι στα 3.000 ευρώ καθαρό ποσό (2.500 συνταξιούχοι έχουν εισόδημα από συντάξεις άνω των 3.000 ευρώ).
Το τελικό κείμενο που κατατέθηκε στην Βουλή καταργεί την εξαίρεση βουλευτών, Δημάρχων και Περιφερειαρχών από την ένταξη στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, κάτι που σημαίνει πως τους εντάσσει στους νέους ενιαίους κανόνες του ΕΦΚΑ.
Την ίδια ώρα εξειδικεύει τον τρόπο με τον οποίο θα αποπληρωθεί η «ασφαλιστική οφειλή» των νέων επιστημόνων στους οποίους δίδεται η δυνατότητα να έχουν έκπτωση εισφορών τα πρώτα 5 χρόνια υπαγωγής τους στην ασφάλιση. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, λοιπόν, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί και οικονομολόγοι θα πληρώνουν τα πρώτα δυο χρόνια υπαγωγής τους στην ασφάλιση εισφορές στο 14% του εισοδήματός τους και 17% τα επόμενα τρία.
Η διαφορά από τον ενιαίο κανόνα του 20% που θα πληρώνουν όλοι λογίζεται ως ασφαλιστική οφειλή. Το τελικό σχέδιο νόμου ορίζει πως «η οφειλή εξοφλείται κατά 1/5 κατ έτος για τα έτη για τα οποία το καθαρό φορολογητέο αποτέλεσμα από την άσκηση δραστηριότητας του ασφαλισμένου κατά το προηγούμενο φορολογικό έτος υπερβαίνει τα 18.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση η οφειλή εξοφλείται εξ ολοκλήρου μέχρι την συνταξιοδότηση του ασφαλισμένου».
Το τελικό νομοσχέδιο δεν περιλαμβάνει άλλωστε τα άρθρα 47 και 48 του προσχεδίου που προέβλεπαν την σύσταση «Ανώνυμης Εταιρίας Διαχείρισης της Ακίνητης Περιουσίας Ασφαλιστικών Οργανισμών» και «Εταιρείας Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων Διευρυμένου Σκοπού Ασφαλιστικών Οργανισμών (ΑΕΔΑΚ Α.Ο.) και συγχώνευσης σε αυτήν εταιριών ΕΔΕΚΤ ΕΠΕΥ & ΑΕΔΑΚ ΑΟ Α.Ε.».
Κύκλοι του υπουργείου Εργασίας τονίζουν πως από την διαπραγμάτευση προέκυψε ότι απαιτείται «μεγαλύτερη συζήτηση για το πώς θα λειτουργούν αυτές οι εταιρείες», συνεπώς αποφασίστηκε να μην θεσμοθετηθεί – τουλάχιστον σε αυτή την φάση – η λειτουργία τους.
Τέλος, η διάταξη που θεσπίζει όριο ηλικίας στα 55 για την δικαίωση σύνταξης χηρείας προστέθηκε και στο κεφάλαιο του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, ούτως ώστε οι χήρες/χήροι να δικαιούνται μέρισμα χηρείας δια βίου μόνο αν είναι 55 κατά τον χρόνο θανάτου του μετόχου.
Αν είναι 52 θα παίρνουν το μέρισμα για τρία χρόνια, ακολούθως θα το χάνουν και θα το ξαναπαίρνουν δια βίου στα 67. Αν είναι κάτω από 52 θα το παίρνουν μόνο για τρία χρόνια. Ειδική μέριμνα υπάρχει για τις μητέρες ανηλίκων (θα το λαμβάνουν μέχρι να γίνουν τα παιδιά 18 ή 24 εφόσον σπουδάζουν).