Αυτό θα γίνει μέσω μίας κεντρικής τράπεζας πληροφοριών η οποία είναι προσβάσιμη απ’ όλες τις χώρες και κάθε έξι μήνες, οι εθνικές φορολογικές αρχές θα αποστέλλουν στην τράπεζα πληροφοριών, έκθεση που θα περιλαμβάνει όλες τις διασυνοριακές φορολογικές αποφάσεις τύπου “tax ruling” που έχουν εκδώσει.
Τα άλλα κράτη – μέλη θα είναι, τότε, σε θέση να διενεργήσουν ελέγχους και να ζητήσουν περισσότερες πληροφορίες. Η πρώτη αυτή ανταλλαγή αναμένεται να πραγματοποιηθεί το αργότερο έως την 1η Σεπτεμβρίου 2017.
Η ισχύς του μέτρου έχει αναδρομικό χαρακτήρα αφού ως την 1η Ιανουαρίου 2018, τα κράτη – μέλη θα πρέπει να υποβάλουν τις ίδιες πληροφορίες για όλες τις διασυνοριακές φορολογικές αποφάσεις τύπου “tax ruling” που εκδόθηκαν από τις αρχές του 2012.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Έχουμε χρέος να εξασφαλίσουμε ότι η εταιρική φορολόγηση θα είναι δικαιότερη και θα διέπεται από διαφάνεια, καθώς και να χρησιμοποιήσουμε όλα τα δυνατά μέσα για να σταματήσουμε τις καταχρηστικές φορολογικές πρακτικές και τη μεταφορά κερδών”, δήλωσε σχετικά ο Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, αρμόδιος για τις Οικονομικές και Δημοσιονομικές Υποθέσεις, τη Φορολογία και τα Τελωνεία.
Για να αντιληφθούμε τη σημασία του μέτρου θα αναφέρουμε την πλέον γνωστή υπόθεση στο θέμα του “tax rulling”. Πρόκειται για την πολύ γνωστή υπόθεση της Apple και της φορολόγησης της αμερικάνικης πολυεθνικής στην Ιρλανδία για την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι η Ιρλανδία χορήγησε παράνομα φορολογικά πλεονεκτήματα στην Apple, ύψους έως €13 δις.
Ομως δεν είναι η μοναδική περίπτωση στην Ευρώπη αφού η Κομισιόν πήρε ανάλογου τύπου αποφάσεις σύμφωνα με τις οποίες το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία χορήγησαν επιλεκτικά φορολογικά πλεονεκτήματα στη Fiat και στη Starbucks, αντίστοιχα. Επίσης, θέμα έχει εκκινήσει η ΕΕ και όσον αφορά αντίστοιχες συμφωνίες της Amazon και της McDonald’s στο Λουξεμβούργο.
Επίσης, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα επιλεκτικά φορολογικά πλεονεκτήματα που χορήγησε το Βέλγιο σε τουλάχιστον 35 πολυεθνικές εταιρείες, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ενωση, στο πλαίσιο του φορολογικού καθεστώτος “πλεοναζόντων κερδών” ήταν παράνομα.
