Η οργή ενός πολίτη για το παραλήρημα Πανούση και την ταμπελοποίηση

Τι δημοκρατική αντιμετώπιση είναι αυτό το τσουβάλιασμα όλων ανεξαιρέτως; Με ποια ιδιότητα, ποιο κύρος και ποια ηθική (επαναστατική; ταξική; αστική; μικροαστική;) κατακεραυνώνεται τους πάντες, τους αποδίδετε χαρακτηρισμούς, τους βάζετε ταμπέλες και τους στέλνετε στο πολιτικό πυρ το εξώτερον.

Δεν αντιλαμβάνομαι που τελειώνει το μέτρο και που αρχίζει ο παραληρηματικός σας λόγος γιατί στο άρθρο κατ΄ εσάς (στο παραλήρημα κατ΄ εμέ) δεν βαδίσατε ούτε στιγμή στο χώρο του μέτρου, στο χώρο της δημοκρατίας, αλλά η παραληρηματική (αλήθεια γιατί;) προσέγγιση σας οδήγησε μοιραία να βάλετε επί δικαίων και αδίκων, αληθινών αριστερών, παλαιοαριστερών, μισοαριστερών, ριζοσπαστών αριστερών, κεντρώων, δεξιών…

Αλήθεια ποιος είστε εσείς που θα κρίνετε και θα σταυρώσετε όλους αυτούς τους πολίτες; Με ποιο ηθικό δικαίωμα, με ποια δημοκρατική προσέγγιση και διαδικασία;

Διαβάζοντας το λίβελογράφημά σας οργίστηκα σαν παλαιοαριστερός, μισοαριστερός, ριζοσπάστης αριστερός, κεντροαριστερός, κεντροδεξιός, κεντρώος ή δεξιός μα πάνω απ΄ όλα οργίστηκα σαν πολίτης, οργίστηκα σαν δημοκράτης που δεν επιτρέπω σε κανένα να μου βάλει την ταμπέλα που αυτός γουστάρει επειδή έτσι του ήρθε, επειδή του κατέβηκε η φαεινή και επειδή σαν καθηγητής, πρώην υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκει φιλόξενο βήμα για να εξαπολύσει πομφόλυγες και δεκάρικους πασπαλισμένους με τη χρυσόσκονη της σοβαρότητας και της δήθεν εγκυρότητας που έχει ένας πανεπιστημιακός άνθρωπος, ένας διανοούμενος, ένας πολιτικός στον οποίο οφείλω να αναγνωρίσω ότι ως υπουργός κινήθηκε με μέγιστη κοινωνική και δημοκρατική ευαισθησία, αλλά δυστυχώς τώρα μάλλον καθοδηγείται από θυμό.

Κύριε Πανούση ως πολίτης με δημοκρατικές ευαισθησίες και όχι ως οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν τοποθετώ τον εαυτό μου στο χώρο, θυμώνω και οργίζομαι, αλλά και λυπάμαι γιατί διαβλέπω πως οι ενέργειές σας από κάποιο σημείο και μετά αποκτούν χαρακτηριστικά πολιτικής βεντέτας. Κρίμα κύριε καθηγητά της εγκληματολογίας, γιατί χάνεται το δίκιο που ενδεχομένως είχατε όταν ανοίξατε το θέμα, κρίμα γιατί φαίνεται πως οι δικές σας δανεικές μπαταρίες του ¨πεφωτισμένου¨ ένεκα της απουσίας του Διαφωτισμού, όπως λέτε, φαίνεται πως αρχίζουν να εξαντλούνται.

Πάλι καλά που δεν πήρατε τη ρομφαία κύριε Πανούση. Αν, όμως, συνεχίσετε στην ίδια ατραπό, αλίμονο βλέπω να την αρπάζετε και να την κραδαίνετε στο επόμενο βήμα σας…