Η Ματέρα βρίσκεται δίπλα σε ένα μικρό φαράγγι, όπου ρέει ο ποταμός Gravina. Από το 1993 τα sassi της Ματέρας, δηλαδή τα σπίτια – σπηλιές έχουν χαρακτηριστεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Στην πόλη αυτή γυρίστηκε το 2004 η ταινία “Το πάθος του Χριστού” από τον Μελ Γκίμπσον.
Από τον 6ο π.Χ. αι., δημιουργήθηκαν δύο συνοικίες, σκαμμένες στον μαλακό, ασβεστώδη βράχο: το Σάσο Καβεόζο (Σπηλαιώδης Βράχος) στα νότια και το Σάσο Μπαριζάνο (Βράχος του Μπάρι ή κατ’ άλλη εκδοχή των Βαρισίων, επιφανούς οικογένειας της Ρώμης) στα βορειοδυτικά της Πολιτείας.
Λόγω της μαλακής σύστασης του βράχου οι τότε κάτοικοι είχαν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό δίκτυο δεξαμενών μέσα στην πέτρα. 
Έτσι ζούσαν έως το 1952, όταν ο τότε ισχυρός πολιτικός άνδρας Aλντιντσε ντε Γκάσπαρι, εντυπωσιασμένος από τις περιγραφές του Κάρλο Λέβι στο βιβλίο «Ο Χριστός σταμάτησε στο Eμπολι» επισκέφθηκε τη Ματέρα και εξέδωσε άμεσα μια σειρά από ειδικούς νόμους βάσει των οποίων 15.000 κάτοικοι των Σάσι μεταφέρθηκαν σε καινούργιες συνοικίες της Πολιτείας που δημιουργήθηκαν σύμφωνα με ειδικό ρυθμιστικό αρχιτεκτονικό σχέδιο.
Δεκαπέντε χρόνια χρειάστηκαν για να εκκενωθούν τα σπίτια – σπηλιές. Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβει το ιταλικό κράτος ότι μπορεί η περιοχή να γίνει τουριστικό αξιοθέατο. 
Από το 1986 η κυβέρνηση άρχισε να παραχωρεί τη χρήση των σπηλαίων σε ιδιώτες για 99 χρόνια με τον όρο της -επιδοτούμενης σε ποσοστό από 40% μέχρι 60%- αναπαλαίωσής τους. Από το 1993 οι Βράχοι της Ματέρας συμπεριλαμβάνονται και στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCΟ.
πηγη ΦΩΤΟ: REUTERS
