Η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μετανάστες και πρόσφυγες έδειξε για ακόμη μια φορά ότι η Ένωση είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα. Ουσιαστικά δεν υπήρξε συμφωνία, αλλά λύση στο αδιέξοδο που προέκυψε στη Σύνοδο.
Ήταν μια Σύνοδος στην οποία διαμορφώθηκαν δυο στρατόπεδα. Απ’ τη μια η Ελλάδα με την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Πορτογαλία και τη Μάλτα, και απ’ την άλλη η Αυστρία και οι χώρες του Βίσεγκραντ, και που θέλουν διαφορετικούς ελέγχους στα σύνορα, μια μίνι Σένγκεν και ουσιαστικά οδηγούν σε μια Ευρώπη-φρούριο, όπου κανείς μετανάστης δεν θα μπορεί να μετακινηθεί από την χώρα εισόδου στην Ε.Ε.
[read4more]
Η Σύνοδος ξεπέρασε τις 12 ώρες με τις διακοπές. Οι ηγέτες των 28 κρατών μελών ήταν στην αίθουσα επί εννέα ώρες και τελικά συμβιβάστηκαν. Οι διαφωνίες της Ιταλίας και οι επιθυμίες της Γερμανίας ήταν αυτές που καθόρισαν το αποτέλεσμα το οποίο επί της ουσίας δεν είναι δεσμευτικό και θα οδηγήσει μάλλον σε διμερείς ή τριμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Ουσιαστικά πάντως στον τελικό συμβιβασμό έχει περάσει η άποψη της Γερμανίας για δημιουργία κοινών κέντρων υποδοχής αιτούντων άσυλο και επεξεργασίας των αιτήσεών τους και να περιορίσουν την ελευθερία κίνησης των μεταναστών από τη μια χώρα στην άλλη. «Όλα τα μέτρα στο πλαίσιο αυτών των ελεγχόμενων κέντρων, συμπεριλαμβανομένων των μετακινήσεων και των μετεγκαταστάσεων, θα λαμβάνονται σε εθελοντική βάση» αναφέρεται και έτσι Ελλάδα και Ιταλία που δέχονται και τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών θα δημιουργήσουν τέτοια κέντρα εάν το επιθυμούν…
Σύμφωνα με τη Μέρκελ, θα υπάρχουν στο εξής αυστηρότεροι έλεγχοι στην κίνηση αιτούντων άσυλο εντός της ΕΕ, είναι σαφές πως όλοι θα πρέπει να τηρούν τους κανόνες και ότι δεν θα επιτρέπεται στους αιτούντες άσυλο να διαλέγουν εκείνοι το σε ποια χώρα θα ζητούν διεθνή προστασία.
“Αυτό που συνέβη με το Aquarius είναι ενδιαφέρον”, γνωστοποίησε μια πηγή της ιταλικής κυβέρνησης αναφερόμενη στο πλοίο με τους 630 μετανάστες, τον ελλιμενισμό του οποίου αρνήθηκαν στις αρχές του Ιουνίου η Ιταλία και η Μάλτα.
“Μόλις έφτασε στην Ισπανία έγινε μια κατανομή μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών” των προσφύγων που μετέφερε, σημείωσε η πηγή αυτή. Όσον αφορά το Lifeline, το άλλο ανθρωπιστικό πλοίο τον ελλιμενισμό του οποίου αρνήθηκε επίσης η Ρώμη, αυτό προσέδεσε την Τετάρτη στη Μάλτα έπειτα από αβεβαιότητα ημερών.
Κέντρα εκτός της ΕΕ
Για να μειωθεί στο ελάχιστο ο αριθμός των πλοίων που θα φτάνουν στα ευρωπαϊκά ύδατα, οι 28 αποδέχθηκαν να εξετάσουν τη δημιουργία “κέντρων αποβίβασης” εκτός της ΕΕ για τους μετανάστες που διασώζονται στη θάλασσα, τα οποία “θα δώσουν τέλος στο οικονομικό μοντέλο των παράνομων διακινητών”.
Η αποβίβαση των μεταναστών εκτός της ΕΕ θα γλιτώσει τους Ευρωπαίους από τους καυγάδες για το ποιος θα αναλάβει τα πλοία. Ωστόσο το περίγραμμα του σχεδίου παραμένει ακόμη πολύ ασαφές και προκαλεί πολλά ερωτήματα όσον αφορά το κατά πόσον είναι συμβατό με το διεθνές δίκαιο.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Μαρόκου Νάσερ Μπουρίτα γνωστοποίησε ήδη από την Πέμπτη ότι η χώρα του απορρίπτει την ιδέα της δημιουργίας τέτοιων κέντρων υποδοχής εκτός της ΕΕ. Ο Αλβανός πρόεδρος δήλωσε επίσης κατηγορηματικά αντίθετος.
Οι 28 συμφώνησαν επίσης να κάνουν αυστηρότερους τους ελέγχους των εξωτερικών συνόρων, καθώς και να αυξήσουν τη χρηματοδότηση που προσφέρουν στην Τουρκία, στο Μαρόκο και σε άλλες χώρες στη βόρεια Αφρική για την ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη.
Χρήματα στην Τουρκία
Στο πλαίσιο αυτό συμφωνήθηκε η χορήγηση της δεύτερης δόσης για τους πρόσφυγες στην Τουρκία ώστε να μην ανοίξει τις πύλες στα 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στο έδαφός της.
Παράλληλα οι 28 καλούν την Τουρκία να εφαρμόσει τη διμερή συμφωνία επανεισδοχής με την Ελλάδα και τη συμφωνία επανεισδοχής ΕΕ -Τουρκίας.
Στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τονίζεται ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου πρέπει να αναθεωρηθεί στη βάση της αλληλεγγύης και της συνευθύνης.
