Εντείνονται οι πιέσεις του Τραμπ προς δύο κατευθύνσεις προκειμένου να υπάρξει ειρήνευση στην Ουκρανία πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων.
Η πρώτη κατεύθυνση των πιέσεων είναι προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία -ο Τραμπ- επιχειρεί να εμποδίσει να αξιοποιήσει τα παγωμένα ρωσικά assets για την παροχή ενός «δανείου επανόρθωσης» στην Ουκρανία έως 210 δισ. ευρώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η δεύτερη κατεύθυνση προς την οποία πιέζει ο Τραμπ είναι η εξής: Να αποδεχθεί ο Ζελένσκι την παραχώρηση των ανατολικών εδαφών της Ουκρανίας στη Ρωσία, τα οποία έχει ήδη καταλάβει η Μόσχα.
1. Πιέσεις Τραμπ ενάντια στη χρήση των παγωμένων ρωσικών assets ως δάνειο στην Ουκρανία
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Handelsblatt, o πρόεδρος Τραμπ επιδιώκει τώρα συγκεκριμένα διμερή επαφή με μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ, προκειμένου να τορπιλίσει το δάνειο επανορθώσεων για την Ουκρανία που έχει ετοιμάσει η ΕΕ.
Υπενθυμίζεται πως στις 3 Δεκεμβρίου 2025, η Κομισιόν δημοσιοποίησε αναλυτικό σχέδιο για την χρήση των παγωμένων ρωσικών καταθέσεων για την χρηματοδότηση ενός «δανείου επανόρθωσης» προς την Ουκρανία, αλλά με εγγυήσεις της ΕΕ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σύμφωνα με όσα έχει δηλώσει η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν «η λύση» του δανείου μέσω των ρωσικών assets μπορεί να επιτευχθεί με ψηφοφορία με «ειδική πλειοψηφία», δηλαδή όχι με ομοφωνία μεταξύ των ηγετών των χωρών – μελών της ΕΕ, η σύνοδος των οποίων είναι προγραμματισμένη στις 18 – 19 Δεκεμβρίου 2025.
Αντιρρήσεις έχουν εκφράσει ήδη το Βέλγιο, όπου είναι κατατεθειμένο το μεγαλύτερο μέρος των παγωμένων ρωσικών assets, η Ουγγαρία, η Σλοβακία, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει αντίθεση και από την Τσεχία, αλλά και την Ιταλία.
Εξάλλου, ενστάσεις ενάντια στην αξιοποίηση των ρωσικών καταθέσεων για λογαριασμό της Ουκρανίας (αλλά και της ΕΕ, καθώς τμήμα του δανείου θα πάει -και- στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία!) διατυπώνονται και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των Financial Times.
Η στάση αυτή, όμως, του Τραμπ επισημαίνουν αναλυτές στο newsit.gr, δεν σημαίνει κάποια… «φιλο-ρωσική» πολιτική από πλευράς Τραμπ (δηλαδή το να θέλει να «διασωθούν» τα ρωσικά assets), αν σκεφτεί κανείς πως είναι αυτός που επέβαλε στην ΕΕ την αγορά αμερικανικής ενέργειας ύψους 700 δισ. ευρώ μέχρι το 2028, ενώ η δέσμευση αυτή βαδίζει χέρι – χέρι με την απόφαση της ΕΕ για πλήρη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο ως τότε. Η απεξάρτηση αυτή προφανώς θα πλήξει τα έσοδα των ρωσικών ενεργειακών γιγάντων και της Μόσχας συνολικά και θα εκτινάξει τα έσοδα των αμερικανικών εταιρειών ενέργειας…
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να αποκλείεται να μην υπάρξει τελική συμφωνία στη Σύνοδο αυτή και να μετατεθούν οι αποφάσεις σε επόμενη, καθώς στην Κομισιόν εκτιμούν πως αντέχει, από οικονομικής απόψεως, η Ουκρανία μέχρι τον Απρίλιο του 2026 και άρα, θα μπορούσε να λάβουν -πάλι- μετάθεση οι τελικές αποφάσεις της ΕΕ.
Αν κατάσχονταν οι ρωσικές καταθέσεις, θεωρούν στις ΗΠΑ, πως η Ρωσία θα έφευγε από το τραπέζι των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων και θα οξύνονταν σε όλα τα επίπεδα, οικονομικά και στρατιωτικά, η σύγκρουση Δύσης – Ρωσίας.
Η εναλλακτική λύση στα ρωσικά assets: Έκδοση κοινού δανείου από την ΕΕ
Σε περίπτωση που δεν εγκριθεί από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ (18 – 19.12.25) η αξιοποίηση των ρωσικών assets ως δάνειο προς την Ουκρανία, το εναλλακτικό σενάριο, το οποίο έχει παρουσιάσει η Κομισιόν, είναι η έκδοση ευρωπαϊκού ομολόγου με εγγύηση τον κοινοτικό προϋπολογισμό της ΕΕ.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα αύξανε ακόμα περισσότερο το ευρωπαϊκό διακρατικό και κρατικό χρέος, σε συνθήκες που ήδη εμφανίζονται νέες ανοδικές τάσεις λόγω του επιπλέον δανεισμού στον οποίο προσφεύγουν οι Ευρωπαίοι για την αύξηση των αμυντικών δαπανών τους στα πλαίσια του ReArm-EU και του νέου ΝΑΤΟϊκού στόχου του 5%.
H λύση της έκδοσης κοινού ευρωπαϊκού δανείου απαιτεί «ομοφωνία» μεταξύ των ηγετών των χωρών – μελών της ΕΕ, σύμφωνα με την Φον Ντερ Λάιεν, κάτι που επίσης δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη…
2. Πιέσεις Τραμπ στο Ζελένσκι να αποδεχθεί την παραχώρηση των ανατολικών εδαφών της Ουκρανίας στη Ρωσία
Το δεύτερο μέτωπο στο οποίο πιέζει ο Τραμπ προκειμένου να επέλθει η ειρήνευση στην Ουκρανία είναι η παραχώρηση των εδαφών που έχει καταλάβει στρατιωτικά η Μόσχα.
Στο σενάριο αυτό αντιτίθεται, όχι μόνο ο Ζελένσκι, αλλά και η ΕΕ. Και αυτό όχι μόνο για γεωπολιτικούς λόγους, αλλά και για οικονομικούς, καθώς αν αυτό συνέβαινε θα αποτελούσε de facto (αν όχι και de jure) παραδοχή από πλευράς Βρυξελλών πως δεν πρόκειται η Ρωσία να καταβάλλει καμία πολεμική αποζημίωση στην Ουκρανία και έτσι θα πέσει όλο το βάρος του δανείου της ΕΕ προς την Ουκρανία πάνω στις πλάτες των κρατών – μελών της.
Παράλληλα, τα ανατολικά εδάφη της Ουκρανίας (τα οποία κατέχει η Ρωσία) είναι εξαιρετικά πλούσια σε ορυκτό πλούτο και ενέργεια, ενώ όποιος τα κατέχει, ελέγχει επίσης και το εμπόριο της Μάυρης Θάλασσας…
Εξάλλου, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και ιδίως στις ανατολικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες θεωρούν πως η αποδοχή των κεκτημένων της Ρωσίας, θα άνοιγε την «όρεξη» της Μόσχας για νέες διεκδικήσεις…
Η εύθραυστη παραμονή του Ζελένσκι στην εξουσία και η ακόμα πιο εύθραυστη επόμενη μέρα χωρίς το Ζελένσκι
Υπό αυτούς τους όρους, δηλαδή μεταξύ της «Σκύλλας» της οικονομικής-στρατιωτικής κατάρρευσης και της «Χάρυβδης» της παράδοσης εδαφών στους Ρώσους (και της αποδοχής της ήττας) η πολιτική βιωσιμότητα του Ουκρανού προέδρου καθίσταται επομένως ολοένα και πιο επισφαλής.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές τις οποίες επικαλείται η Handelsblatt, ο Ζελένσκι επισημαίνει συνεχώς τον κίνδυνο πραξικοπήματος στις συνομιλίες με εκπροσώπους των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων σε περίπτωση που κάνει τις παραχωρήσεις που απαιτεί η Ουάσινγκτον στη Μόσχα.
Οι Ευρωπαίοι διαπραγματευτές εξετάζουν επίσης ένα τέτοιο σενάριο πιθανό: Τα ουκρανικά τάγματα που μάχονται με ρωσικές μονάδες στην πρώτη γραμμή θα μπορούσαν να αρνηθούν να σταματήσουν τις εχθροπραξίες σε περίπτωση επιβεβλημένης ειρήνης, σημειώνουν οι ίδιες πηγές. Αυτό θα βύθιζε το Κίεβο σε πολιτικό χάος, ενδεχομένως κοστίζοντας όχι μόνο τη θέση του Ζελένσκι, αλλά και αποσταθεροποιώντας ολόκληρο το ουκρανικό κράτος.
Οι διπλωμάτες αναφέρονται σε ένα «σενάριο της Καμπούλ» αναφερόμενοι στην κατάρρευση της υποστηριζόμενης από τη Δύση αφγανικής κυβέρνησης το καλοκαίρι του 2021.
Και αυτό ακριβώς προειδοποιούν οι Ευρωπαίοι την ομάδα Τραμπ, όπως έμαθε η Handelsblatt.
Εκπρόσωποι της κυβέρνησης των ΗΠΑ έχουν επανειλημμένα ζητήσει νέες εκλογές στην Ουκρανία. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ έχει επανειλημμένα αναφερθεί στον Ζελένσκι ως «δικτάτορα χωρίς εκλογές».
Μετά την αναταραχή στον Λευκό Οίκο τον Φεβρουάριο, όταν ο πρόεδρος απέλασε τον Ουκρανό ομόλογό του, υψηλόβαθμοι Αμερικανοί αξιωματούχοι φέρονται να προσέγγισαν ακόμη και πολιτικούς της αντιπολίτευσης στην Ουκρανία. Σύμφωνα με πληροφορίες από διπλωματικές πηγές, διερεύνησαν την πιθανότητα διεξαγωγής νέων εκλογών με πολιτικούς της αντιπολίτευσης όπως ο Πέτρο Ποροσένκο και η Γιούλια Τιμοσένκο.
Το τυπικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν μέχρι στιγμής οι Αμερικανοί εκπρόσωποι για να ζητήσουν νέες εκλογές είναι η κατηγορία για μια πλήρως διεφθαρμένη κυβέρνηση στο Κίεβο.
Ο Αντιπρόεδρος Τζ. Ντ. Βανς, ο οποίος κάνει τακτικά πρωτοσέλιδα με δηλώσεις κατά της Ουκρανίας, χαρακτήρισε πρόσφατα την ουκρανική κυβέρνηση ως «την πιο διεφθαρμένη ηγεσία στην Ευρώπη και ίσως στον κόσμο».
Υποστήριξε ότι δεν μπορεί κανείς να «στηρίζει τυφλά την Ουκρανία με στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους όσο επιμένουν αυτά τα προβλήματα διαφθοράς».
Υπό αυξανόμενη πίεση, ο Ζελένσκι δήλωσε το βράδυ της Τρίτης 9 Δεκεμβρίου 2025 ότι ήταν έτοιμος να διεξάγει εκλογές.
Ζήτησε, επίσης, από τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους εταίρους τους να εγγυηθούν την ασφάλεια κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
Ο Ζελένσκι ανακοίνωσε επίσης ότι θα ζητήσει από το κοινοβούλιο να δημιουργήσει το νομικό πλαίσιο για εκλογές κατά τη διάρκεια του τρέχοντος στρατιωτικού νόμου, αν και αναλυτές αμφισβητούν πώς μπορούν να γίνουν εκλογές εν μέσω πολέμου.
Οι εκλογές θα μπορούσαν να διεξαχθούν εντός των επόμενων 60 έως 90 ημερών δηλαδή μέχρι τέλη Φεβρουαρίου ή τέλη Μαρτίου 2026. Ένα τέτοιο εκλογικό ορόσημο συμπίπτει με το …οικονομικό deadline της Ουκρανίας, δηλαδή τον Απρίλιο του 2026, οπότε τελειώνει και το τελευταίο σεντς που θα έχει στα ταμεία του Κίεβο…
Από την άλλη μεριά, όμως, για τους Ευρωπαίους, σύμφωνα με την Handelsblatt, ένα πράγμα είναι σαφές: Εάν αυτή η διαδικασία δεν πρόκειται να ξεφύγει εντελώς από τον έλεγχο, η Ουάσιγκτον πρέπει να καταλάβει ότι ένας αποδυναμωμένος Ζελένσκι δεν αποτελεί πλεονέκτημα, αλλά κίνδυνο.
Σε εσωτερικές συζητήσεις, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα, οι ηγέτες της ΕΕ τονίζουν επανειλημμένα στον Τραμπ και τους συμβούλους του ότι οι ίδιες οι ΗΠΑ πρέπει να έχουν συμφέρον σε έναν ισχυρό Ουκρανό πρόεδρο.
Μόνο ένας πρόεδρος με πολιτική εξουσία μπορεί να συνάψει μια ειρηνευτική συμφωνία και ακόμη και να εξηγήσει στον λαό του μια απόφαση τόσο αμφιλεγόμενη όσο η παραχώρηση εδαφών στη Ρωσία, αναφέρει το ίδιο δημοσίευμα.
Εάν η Ουάσιγκτον συνεχίσει να υπονομεύει τον Ζελένσκι, θα χάσει κάθε νομιμότητα – και επομένως την ικανότητα να επιβάλει μια συμφωνία.
«Εάν ο Ζελένσκι πέσει, θα πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή», είναι το βασικό ευρωπαϊκό επιχείρημα, δήλωσαν πηγές της Handelsblatt.
Αυτό σημαίνει πως το ενδεχόμενο της πολιτικής αποσταθεροποίησης σε περίπτωση πτώσης του Ζελένσκι θα ερχόταν ακόμα μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση της δημοσιονομικής και οικονομικής κατάστασης της χώρας η οποία ήδη βρίσκεται στο γκρεμό της χρεοκοπίας.
