Ο Στρόμπερι, παρότι τη φετινή σεζόν έκανε το μπαμ στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, μόνο μικρός δεν είναι. Γεννημένος το 1985, τελείωσε το λύκειο του Μάτερ Ντέι, ενώ ακολούθησε το φημισμένο κολλέγιο του Μέριλαντ.
Εκεί, ο σχεδόν δίμετρος γκαρντ (1,96) προσέφερε τα μέγιστα, με την παρουσία του να μνημονεύεται για τις βοήθειες που έδινε ερχόμενος από τον πάγκο. Μάλιστα, η αποτυχία του Μέριλαντ το 2005 (όταν ήταν δευτεροετής) χρεώνεται εν πολλοίς στην απουσία του, καθώς ήταν τραυματίας.
Εξαιρετικός αμυντικός και ικανότατος “κλέφτης”, βραβεύτηκε ως εκ των κορυφαίων αμυντικών, ενώ την τελευταία του σεζόν (2006-2007) βρέθηκε στη 2η καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος.
Έγινε ντραφτ από τους Φοίνιξ Σανς στο Νο59 εκείνης της χρονιάς, ωστόσο δε βρήκε ποτέ το χώρο που ήθελε στο NBA. Όταν έκανε την πρώτη του ευρωπαϊκή απόπειρα, στάθηκε ιδιαίτερα άτυχος. Η Φορτίτουντο Μπολόνια του προσέφερε θέση στο ρόστερ της, όμως ένα πρόβλημα στο μηνίσκο τον άφησε εκτός.
Επέστρεψε στην Αμερική και μετά την αποθεραπεία του και μερικούς μήνες στη θυγατρικη των Kings, Reno Bighorns, έκανε ξανά το άλμα για την άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Ακολούθησαν κατά σειρά οι Λιέτουβος Ρίτας, Χάποελ Ιερουσαλήμ, Τσιμπόνα, Ορτέζ, δύο… αρπαχτές στο Πουέρτο Ρίκο, και έπειτα ο… σταθμός.
Η Καρσίγιακα υπέγραψε τον 29χρονο Στρόμπερι με την ασταθή καριέρα, δίνοντάς του ρόλο πρωταγωνιστή σε μια ομάδα γεμάτη… Αμερικανούς πρωταγωνιστές.
Ο Στρόμπερι κατάφερε να ξεδιπλώσει όλες του τις αρετές με τους Τούρκους. Παίζοντας σχεδόν 29 λεπτά ανά παιχνίδι, ήταν εκ των κορυφαίων των “Τούρκων” στην απίστευτη χρονιά που έκαναν, και στην οποία υπέταξαν κατά σειρά τη Φενέρμπαχτσε του Ομπράντοβιτς και την Εφές του “Ντούντα” Ίβκοβιτς, φτάνοντας ως την κορυφή της τουρκικής λίγκας.
Με την ομάδα της Σμύρνης είχε πάνω από 50% στα σουτ εντός παιδιάς, ενώ το 40% πίσω από τα 7.25 αποδεικνύει πως μιλάμε για έναν τουλάχιστον αξιόπιστο σουτέρ. Μοναδική του “πληγή” το 66% στις βολές, καθώς προσέφερε και περί τα 4 ριμπάουντ ανά παχνίδι, καθώς 1.8 κλεψίματα ανά ματς, έχοντας και το 2ο καλύτερο ranking της ομάδας του, πίσω μόνο από τον Μπόμπι Ντίξον, που πρόλαβε και άρπαξε ήδη η Φενέρ.
