Γιατί στα δύο ντέρμπι δεν κρίνεται ούτε ποιος θα πάρει τον τίτλος ούτε ποια είναι καλύτερη ομάδα. Ο τίτλος πήγε σ’ αυτόν που ήταν καλύτερη ομάδα στο σύνολο των αγώνων. Ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερη ομάδα σε όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος και άξια παίρνει το πρωτάθλημα. Ασφαλώς δεν περιμέναμε το ματς στο Περιστέρι για να βγάλουμε συμπεράσματα για το συγκρότημα του Νίκου Νιόμπλια. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με σύνεση και στόχο τη νίκησε. Χωρίς άγχος να επιβεβαιώσει την ανωτερότητα του, μπήκε συγκρατημένα. Δεν σάλπισε ο προπονητής του “φουλ επίθεση” ώστε να ρισκάρει αφήνοντας τα νώτα εκτεθειμένα. Η ποιότητα των παικτών του τριφυλλιού από τη μέση και μπροστά, εξασφάλιζε τις προϋποθέσεις να βγουν φάσεις στην εστία του Χρυσόστομου Μηχαϊλίδη. Οι φάσεις βγήκαν, το γκολ μπήκε κι όλα απλοποιήθηκαν.
ΦΩΤΟ EUROKINISSI
Σωστό είναι ότι η δουλειά του Παναθηναϊκού διευκολύνθηκε από την πρωτοφανή αγωνιστική αδυναμία του Ολυμπιακου. Ομως αυτό δεν μειώνει την επιτυχία των πρασίνων. Παιχνίδι – πλην των ντέρμπι – που να αμφισβητήθηκε σοβαρά η ανωτερότητα των πράσινων δεν υπήρξε.
Με εξαίρεση δύο – τρεις αγωνιστικές ο Παναθηναϊκός ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας. Ακόμα και στα ματς που έχανε βαθμούς ήταν καλύτερος από τους αντιπάλους του.
Η διοίκηση της ομάδας έχει μερίδιο στην επιτυχία. Με τις καλές μεταγραφές το καλοκαίρι και με το πετυχημένο ρίσκο που πήρε αντικαθιστώντας τον Τεν Κάτε με τον Νιόμπλια.
Το πρωτάθλημα πάει στον καλύτερο. Κάθε γκρίνια για ατυχία, διαιτησία κ.λ.π. από τους αντιπάλους του είναι για τον κάλαθο των σκουπιδιών. Το παίρνει ο καλύτερος κι όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.
