Έτσι ξεκινά το σχόλιο του Νίκολας Μπούσε, πολιτικού συντάκτη και αρθρογράφου της Frankfurter Allgmeine Zeitung. Και συνεχίζει:
«Είναι καιρός να γίνουμε πιο ειλικρινείς στη συζήτηση που γίνεται στη Γερμανία για την προσφυγική κρίση. Η γερμανική κυβέρνηση θέλει αναμφισβήτητα να μειώσει τον αριθμό των αιτούντων άσυλο. Για να το επιτύχει, εφαρμόζει εδώ και μήνες μια στρατηγική στην οποία περιλαμβάνονται δύο στοιχεία: η συνεργασία με την Τουρκία για τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων και η κατανομή των προσφύγων στην Ευρώπη. Με αυτά η καγκελάριος, ως γνωστόν, δεν προχώρησε πολύ. Γι αυτό, εδώ και μερικές βδομάδες, οι βαλκανικές χώρες τα προσπαθούν, υπό την ηγεσία της Αυστρίας, με μιαν άλλη στρατηγική. Φράσσουν το δρόμο προς τη Β. Ευρώπη τμηματικά. Και αυτό έχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα σε μερικές μέρες από ό,τι όλες οι προσππαθεις της Μέρκελ προηγουμένως. Η ροή των προσφύγων επιβραδύνθηκε και στη Γερμανία, όπου φτάνουν λιγότεροι μετανάστες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν είναι ιδεώδης κατάσταση, διότι το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτής της λύσης εμφανίζεται ήδη: μαζική συγκέντρωση προσφύγων στην Ελλάδα για την οποία ούτε η ίδια η χώρα αλλά ούτε και η Ευρώπη ήταν προετοιμασμένες και πιθανότητα δημιουργίας νέων μεταναστευτικών δρόμων. Ο (Ντόναλντ) Τουσκ, ο οποίος σε αυτήν την κρίση γίνεται ολοένα και περισσότερο προσωπικός αντίπαλος της Μέρκελ έχει δίκιο: η τακτική των βαλκανικών χωρών συνάδει με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ε.Ε. στις οποίες συμφώνησε και η Γερμανία.
Όλα αυτά δεν αποτελούν ωραία εξέλιξη και ούτε είναι επίση ηθικά ικανοποιητική. Αλλά όταν η Ε.Ε. αποφάσισε να σταματήσει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων, αποφάσισε υπέρ του να σταματήσει κάπου τους πρόσφυγες και να τους διώξει τουλάχιστον μερικώς. Το ότι τώρα αυτό συμβαίνει κατά ένα μέρος στην διαδρομή διέλευσης παρακίνησε την Τουρκία σε μια νέα προσφορά συνεργασίας με τους Ευρωπαίους, διότι η ίδια η Αγκυρα φοβάται συγκέντρωση (των προσφύγων) στην ίδια της τη χώρα. Τελικά η Μέρκελ μπορεί να πάρει αυτό που ήθελε διότι στα Βαλκάνια παίρνουν μέτρα.
