Ηταν μια «επίγεια κόλαση», δήλωσε ο πρόσφατα αποφυλακισμένος, σομαλός στην πρώτη του συνέντευξη.
Ο Μοχάμεντ Σαλεμπάν Μπάρε, 44 ετών, τονίζει πως ουδέποτε είχε εμπλακεί σε τρομοκρατικές δραστηριότητες κατά τη στιγμή της σύλληψής του από την πακιστανική αστυνομία, στο Καράτσι, τον Δεκέμβριο του 2001. Είχε κρατηθεί για 4 μήνες στο Πακιστάν, τον έστειλαν μετά στο Αφγανιστάν, και κατέληξε στο Γουαντάναμο.
«Με φυλακίσανε για οκτώ χρόνια και δύο μήνες ενώ ήμουν αθώος, αλλά δόξα να έχει ο Αλλάχ, είμαι τώρα ελεύθερος και θέλω ν’ αφήσω πίσω μου όλα όσα υπέφερα», τονίζει ο Μπάρε, στη συνέντευξή του από την Αργκέισα, πρωτεύουσα της ημιαυτόνομης περιοχής Σομάλιλαντ στη Σομαλία.
«Το Γουαντάναμο ήταν μία επίγεια κόλαση και ακόμη δεν αισθάνομαι κανονικός άνθρωπος, όμως ευχαριστώ τον Αλλάχ γιατί με κράτησε στη ζωή και γιατί με προφύλαξε από σωματικές και ψυχικές διαταραχές, όπως πολλοί από τους φίλους μου», τονίζει.
Στο Γουαντάναμο, εξηγεί, «χρησιμοποιούν πολύ σκληρές τεχνικές βασανισμού. Μας εμπόδιζαν να κοιμηθούμε επί τουλάχιστον τέσσερις νύκτες στη σειρά, δεν μας έδιναν να φάμε παρά μόνον ένα μπισκότο την ημέρα, και μας άφηναν να κοιμόμαστε έξω στο κρύο χωρίς κουβέρτα, και για άλλους κρατουμένους-ακόμη χειρότερα-υπήρχαν βασανιστήρια με ηλεκτρισμό και ξύλο», τόνισε ο Μπάρε.
Ο ίδιος δήλωσε πως οι αμερικανικές αρχές ουδέποτε του είπαν ποιες κατηγορίες τον βάραιναν. Οι ανακρίσεις περιστρέφονταν στον παρελθόν του και στις σχέσεις του στη Σομαλία. «Είχαν μόνον υπόνοιες και καμμία καθαρή υπόθεση», τονίζει ο ίδιος.
Ο Μπάρε και άλλος ένας Σομαλός, ο 45χρονος Οσμάιλ Μοχάμεντ Αράλε, συμπεριλαμβάνονταν στην ομάδα από 12 κρατουμένους στο Γουαντάναμο, που επέστρεψαν στις πατρίδες τους το Σαββατοκύριακο μετά την αποφυλάκισή τους από τις αμερικανικές αρχές.
