Ο σκύλος είναι το πρώτο ζώο συντροφιάς που εξημέρωσε ο άνθρωπος, πριν από 15.000 χρόνια. Στη συνέχεια προσαρμόστηκε στη ζωή των ανθρώπων, κυρίως αναπτύσσοντας την κοινωνικότητά του.
Ο Περ Γένσεν και οι συνάδελφοί του, του πανεπιστημίου Λίνκεπινγκ της Σουηδίας, μελέτησαν τη συμπεριφορά 500 μπιγκλ, μιας ράτσας που προέρχεται από την Αγγλία. Ράτσας μπιγκλ ήταν ο Σνούπι, ο αχώριστος σύντροφος του Τσάρλι Μπράουν.
Μπροστά στον κάθε σκύλο τοποθετήθηκαν τρία δοχεία με λιχουδιές. Για να τις γευτούν, έπρεπε να σηκώσουν τα καπάκια των δοχείων. Όμως το ένα δοχείο ήταν σφραγισμένο. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν τότε ότι ορισμένοι σκύλοι στρέφονταν στους ανθρώπους που βρίσκονταν στον χώρο και τους κοίταζαν στα μάτια, προφανώς για να ζητήσουν τη βοήθειά τους.
Ο λύκος, ο πρόγονος του σκύλου, προσαρμόστηκε ώστε να λύνει το πρόβλημα μόνος του, χωρίς τη βοήθεια των ανθρώπων.
Οι ερευνητές στη συνέχεια ανέλυσαν το γονιδίωμα των μπιγκλ για να βρουν και να εντοπίσουν το γονίδιο που σχετίζεται με αυτή τη συμπεριφορά. Βρήκαν έτσι πέντε μεταλλάξεις.
“Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται γονίδια τα οποία ενδέχεται να ευθύνονται για την αλλαγή της κοινωνικής συμπεριφοράς των σκύλων μετά την εξημέρωσή τους”, εξήγησε ο Γένσεν. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα γονίδια αυτά ίσως μεταλλάχθηκαν μετά την εξημέρωση του σκύλου, πιθανόν όμως να υπάρχουν και στους λύκους, αλλά να εμφανίζονται πιο σπάνια. Οι πρώτοι σκύλοι που εξημερώθηκαν προέρχονταν κατά πάσα πιθανότητα από λύκους που είχαν ήδη τη μετάλλαξη αυτή, η οποία κληρονομήθηκε από γενιά σε γενιά. Έτσι, 15.000 χρόνια αργότερα, είναι λογικό να είναι πολύ πιο διαδεδομένη στους σκύλους παρά στους λύκους.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
