Ούτε οι πεινασμένοι κροκόδειλοι ούτε τα φονικά πιράνχας κατάφεραν να σταθούν εμπόδιο στον δρόμο του ακαταπόνητου Σέρβου Ντάρκο Νόβοβιτς, ο οποίος κατάφερε να κολυμπήσει όλο τον Αμαζόνιο μέσα σε ενάμιση μόλις μήνα!
Ο 37χρονος Νόβοβιτς, ο οποίος υπήρξε επαγγελματίας αθλητής του πόλο, κατάφερε να διασχίσει μέσα σε 46 ημέρες τον ποταμό μήκους 5.450 χιλιομέτρων, κολυμπώντας ημερησίως κατά μέσον όρο 16 ώρες διανύοντας 118 χιλιόμετρα! Ο 37χρονος αθλητής έσπασε με τον τρόπο αυτόν το ρεκόρ του σπουδαίου σλοβένου κολυμβητή Μάρτιν Στρελ, ο οποίος χρειάστηκε 66 ημέρες για το ιδιο επίτευγμα το 2007. «Πολλοί άνθρωποι με προκαλούσαν λέγοντάς μου “δεν μπορείς να το κάνεις, δεν μπορείς να τον ξεπεράσεις [τον Στρελ]”, και έκτοτε μου καρφώθηκε στο κεφάλι η ιδέα να το κάνω» δήλωσε μετά το κατόρθωμά του ο κ. Νόβοβιτς προσθέτοντας: «Μου πήρε περισσότερο από δύο χρόνια έντονης αθλητικής προετοιμασίας προκειμένου να καταφέρω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος».
Ο δυνατός πολίστας πήδηξε για πρώτη φορά στα νερά του ποταμού που διασχίζει στην πόλη Αταλάγιου στο Περού στις 29 Σεπτεμβρίου και στον υδάτινο αυτόν μαραθώνιο τον ακολουθούσαν τέσσερις θαλαμηγοί από τη Βενεζουέλα με τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό. Προκειμένου να σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ αναγκαζόταν εκ των πραγμάτων να κολυμπάει σχεδόν 16 ώρες την ημέρα, με ένα μικρό διάλειμμα ενδιάμεσα για να φάει κάτι ελαφρύ.
«Δεν ήταν εύκολο να κολυμπάω 118 χιλιόμετρα καθημερινά. Είχα να αντιμετωπίσω τους ισχυρούς ανέμους που επικρατούν σε κάποια πολύ ανοικτά σημεία του ποταμού, καθώς και τις φονικές δίνες που απειλούσαν να με τραβήξουν στον βυθό» διηγείται σχετικά ο παράτολμος πολίστας.
Ο κ. Νόβοβιτς έδωσε ένα μέρος του χρηματικού ποσού από το βραβείο του για φιλανθρωπικούς σκοπούς στον σερβικό δήμο του Κράλιεβο, ο οποίος επλήγη πρόσφατα από σεισμό, καθώς και για την ανοικοδόμηση μιας εκκλησίας στην πόλη Πέτροβατς στο Μαυροβούνιο.
«Ημουν διαρκώς σε εγρήγορση ώστε να αντιδράσω σε πιθανή επίθεση ενός κροκόδειλου ή των πιράνχας» θυμάται σήμερα ο κ. Νόβοβιτς . Ευτυχώς για τον ίδιο, τα πιο επικίνδυνα πλάσματα του Αμαζονίου δεν τον ενόχλησαν, αφού τα σκάφη που τον συνόδευαν, προτού ξεκινήσει την καθημερινή του περιπέτεια, είχαν αναλάβει να φυλακίζουν μέσα σε ειδικά κλουβιά κάθε επικίνδυνο ζώο κοντά στις όχθες του ποταμού. «Μία φορά μόνο είδα έναν κροκόδειλο και πανικοβλήθηκα. Ευτυχώς μετά είδα ότι ήταν απλώς το κουφάρι του, το οποίο είχαν ξεσκίσει τα πιράνχας» τονίζει ο 37χρονος αθλητής.
