Από την ώρα που πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, ο Πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος είχε δίπλα του εκτός από την αγαπημένη του Καμίλα και έναν άνδρα, τον υπασπιστή του που ήταν στην κυριολεξία η σκιά του.
Ήταν στην Εθνική Πινακοθήκη, ήταν στο δείπνο στο Προεδρικό Μέγαρο, ήταν στην παρέλαση, ήταν και στην επιθεώρηση της Προεδρικής Φρουράς.
Ο άνδρας φορούσε κιλτ, την παραδοσιακή στολή των σκωτσέζων την οποία προτιμά και ο ίδιος ο Κάρολος αφού είναι εκτός από Πρίγκιπας της Ουαλίας και Δούκας του Rothesay, Κόμης του Carrick και Βαρόνος του Renfrew.
Τι είναι το Κιλτ
Το Κιλτ αποτελεί την παραδοσιακή φούστα των Σκοτσέζων ανδρών, φτιαγμένη από μάλλινο καρό ύφασμα που φτάνει μέχρι το γόνατο. Οι ρίζες του σκοτσέζικου κιλτ χάνονται στα βάθη της παράδοσης των ορεινών περιοχών του τόπου (γνωστές και ως Χάιλαντς). Αν και το σύγχρονο κιλτ ανιχνεύεται κατά τον 16ο αιώνα, η προγενέστερή του προέλευση παραμένει αβέβαιη. Κατά μια εκδοχή, η απαρχή του τοποθετείται κατά την περίοδο της ρωμαϊκής επικυριαρχίας στην Βρετανία, γύρω στον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Στην πρώτη του μορφή, το κιλτ ήταν ένα μακρύ κομμάτι ύφασμα μήκους περίπου επτά πήχεων. Το συγκεκριμένο ύφασμα τοποθετείτο στο έδαφος και διπλωνόταν ακανόνιστα γύρω από μια φαρδιά ζώνη, το σύνολό του τυλιγόταν και στη συνέχεια στερεωνόταν γύρω από το σώμα.
Ένα κομμάτι του υφάσματος έμενε ελεύθερο ώστε να δύναται να τυλιχθεί γύρω από τους ώμους για να διατηρεί θερμό τον κάτοχό του. Σε συνδυασμό με το κιλτ, φοριόταν κατά κύριο λόγο ένα πουκάμισο τύπου χιτώνα ρωμαϊκής ή κέλτικης προέλευσης. Αυτή η ενδυμασία κιλτ και πουκάμισου συνδυαζόταν με την πλήρη έλλειψη εσωρούχων, εγκαινιάζοντας με αυτό τον τρόπο την παράδοση που θέλει τους Σκοτσέζους να μην φορούν εσώρουχα κάτω από το κιλτ τους.
Η ποικιλία των χρωμάτων του κιλτ προήλθε από την μίξη των διαφόρων ειδών προβάτων με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πλήθος αποχρώσεων στα λεγόμενα γήινα χρώματα. Σε αυτά προστέθηκαν οι, ασιατικής προέλευσης, φυσικές βαφές, οι οποίες έφεραν νέα χρώματα. Με αυτόν τον τρόπο εξελίχθηκαν σταδιακά τα υφάσματα ταρτάν στη σημερινή πολύχρωμη μορφή τους.
Από τις φυσικές βαφές που ήταν διαθέσιμες σε τοπικό επίπεδο, προέκυψαν τα χρώματα στα οποία οφείλεται η δημιουργία ταρτάν τα οποία απευθύνονται σε συγκεκριμένες περιοχές, φατρίες ή οικογένειες.
Αργότερα, οι Άγγλοι, για να καταπολεμήσουν την ενότητα, την ισχύ και την πολεμική παράδοση των Σκωτσέζων, απαγόρευσε τη χρήση του κιλτ αλλά και των συναφών υφασμάτων ταρτάν.