Επιζώντες των καταστροφικών σεισμών στην Τουρκία έχουν αναζητήσει καταφύγιο στην αίθουσα αναμονής των επισήμων στο αεροδρόμιο της Γκαζιαντέπ, ενώ εκατοντάδες διασώστες από πάνω από 70 κράτη βρίσκονται στη χώρα αναζητώντας τυχόν επιζώντες.
Με την επιχείρηση έρευνας και διάσωσης να εισέρχεται σε μια κρίσιμη φάση ομάδες από τη Βρετανία, το Κατάρ και το Ισραήλ φθάνουν στο αεροδρόμιο της Γκαζιαντέπ, κοντά στο επίκεντρο του σεισμού των 7,8 Ρίχτερ της Δευτέρας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού έχει προειδοποιήσει ότι οι επόμενες 48 ώρες θα είναι κρίσιμες στην αναζήτηση τυχόν επιζώντων εν μέσω πολικών θερμοκρασιών.
Με τους επιζήσαντες να φοβούνται να επιστρέψουν στα σπίτια τους μετά τον σεισμό των 7,8 βαθμών, το αεροδρόμιο έχει γίνει καταφύγιο για πολλούς.
Περίπου 100 άνθρωποι τυλιγμένοι με κουβέρτες κοιμούνται σε μια αίθουσα αναμονής του τερματικού σταθμού που συνήθως χρησιμοποιείται για την υποδοχή τούρκων πολιτικών και διασημοτήτων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι τοπικές αρχές έχουν απαγορεύσει στους πολίτες να μείνουν στα σπίτια τους λόγω των πολλών μετασεισμών που σημειώνονται στην περιοχή.
#oğuzeli deprem pic.twitter.com/ZyoUbFHMoQ
— OSMAN ERDEĞER (@er_deger) February 7, 2023
Ο Μούσταφα Εχιαντσί, ένας 20χρονος φοιτητής, είναι ένας από τους πολλούς σεισμόπληκτους που έχουν καταφύγει στην αίθουσα επισήμων του αεροδρομίου μαζί με πέντε άλλα μέλη της οικογένειάς του. Όπως λέει, κοιμόταν όταν σημειώθηκε ο μεγάλος σεισμός την Δευτέρα.
“Ήταν σαν εφιάλτης, σαν την ρόδα του λούνα-παρκ. Περιμέναμε έξω όταν έγινε και ο δεύτερος σεισμός λίγες ώρες μετά. Τώρα είμαστε όλοι τρομοκρατημένοι. Κοιμόμαστε εδώ, τρώμε εδώ. Είμαστε ασφαλείς εδώ, υπάρχει ηλεκτροδότηση και αποχέτευση. Δεν ξέρω πότε θα φύγουμε”, λέει ο Εχιαντσί στο AFP.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στην πόλη αυτή των δύο εκατομμυρίων κατοίκων πέρασαν την νύχτα μέσα στα αυτοκίνητά τους ή στο ύπαιθρο ανάβοντας φωτιές για να ζεσταθούν.
Μέσα στο αεροδρόμιο ένας τούρκος στρατιώτης πηγαινοέρχεται κρατώντας ένα μωρό στα χέρια προσπαθώντας να το κάνει να μην κλαίει.
Μητέρες με μικρά παιδιά έχουν βρει καταφύγιο μέσα στο γραφείο του διεθυντή της αίθουσας επισήμων του αεροδρομίου.
“Είδαμε τα κτίρια να πέφτουν και έτσι ξέρουμε ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε. Αλλά τώρα οι ζωές μας είναι τόσο αβέβαιες. Πώς θα μπορέσω να φροντίσω αυτά τα παιδιά; Είμαστε απελπισμένοι”, λέει η Ζαχίντε Σουτσού.
