Μία προσωπική εξομολόγηση μέσω Instagram έκανε η Σοφία Καρβέλα, η κόρη της Άννας Βίσση και του Νίκου Καρβέλα αποκάλυψε ότι εδώ και 17 χρόνια απέχει από τις κακές συνήθειες του παρελθόντος.
Σύμφωνα με όσα αποκάλυψε η Σοφία Καρβέλα εδώ και 17 ολόκληρα χρόνια έχει κρατηθεί μακριά τόσο από ναρκωτικές ουσίες όσο και από το αλκοόλ και δηλώνει ευγνώμων που τα έχει καταφέρει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«17 χρόνια νηφάλια σήμερα. Την ίδια στιγμή πριν από 17 χρόνια πήγαινα σε ένα πιο ασφαλές μέρος για την ασταθή ψυχική μου κατάσταση. Σήμερα πηγαίνω σε μια επίσκεψη στην τάξη του 9χρονου παιδιού μου και μετά σε μια πρόβα. Ακόμη δεν είναι το πιο ασφαλές μέρος να βρίσκομαι, το κεφάλι μου, αλλά ό,τι κι αν γίνει δεν πιάνω ούτε ποτό ούτε ναρκωτικό.
Τα υπόλοιπα έρχονται σε κύματα. Η προθυμία να μην ενδίδω σε συμπεριφορές που δεν με εξυπηρετούν πια καθαρίζεται όσο περνά ο χρόνος, και η ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχω και για όσα έχασα είναι στα ύψη. Σκέφτομαι σήμερα όλους όσους ακόμα υποφέρουν.
Για μένα, η ζωή από την άλλη πλευρά είναι πιο φωτεινή όσο σκοτεινή κι αν γίνομαι. Και άξιζε απόλυτα να αφήσω τις αδυναμίες που δεν με εξυπηρετούν πια. Ακόμα νιώθω άβολα στο δέρμα και στο μυαλό μου, αλλά είναι υπέροχο να γνωρίζω τον εαυτό μου, να είμαι παρούσα και ζωντανή σήμερα. Στέλνω αγάπη», έγραψε στην ανάρτησή της η Σοφία Καρβέλα.
Ανάλογη εξομολόγηση είχε κάνει η γνωστή σχεδιάστρια και πέρυσι σχετικά με την απεξάρτησή της, αναφέροντας: «Η αποτοξίνωσή μου ξεκίνησε στις 9/9 /08. Μία ημέρα μετά τα γενέθλια του μπαμπά μου. Ο σκύλος μου, η μαμά και ένας φίλος με οδήγησαν στο κέντρο αποτοξίνωσης. Έβρεχε και δεν ήθελα να πάω. Είπα δεν είμαι έτοιμη για αυτό. Ας το κάνουμε τη Δευτέρα. Δεν είχα ιδέα τι σήμαινε αυτή η ημέρα για εμένα.
Η μαμά μου μου είπε: “Ας επισκεφτούμε το μέρος να δούμε πώς είναι και επιστρέφουμε σπίτι”. Κατέληξα να μένω εκεί 33 ημέρες. Θυμάμαι τον σκύλο μου να γρατζουνά τη γυάλινη πόρτα γιατί η είσοδος επιτρεπόταν μόνο στους εθισμένους. Μπορώ να γίνω σαρκαστική για τον εθισμό μου στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ αλλά σήμερα νιώθω βαθιά ευγνωμοσύνη για το γεγονός ότι παρέμεινα ζωντανή και νηφάλια. Αν παλεύεις σε νιώθω πολύ».
