Γεννημένος το 1945 στο Ιράν, ο Mehran Karimi Nasseri παγιδεύτηκε στο αεροδρόμιο «Charles de Gaulle» στο Παρίσι, μη μπορώντας να φύγει λόγω χαμένης ταυτότητας. Πέρασε 18 χρόνια εκεί, μελετώντας οικονομικά και γράφοντας το «The Terminal Man», το οποίο ενέπνευσε την ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ το 2004, «The Terminal». Ο Νασερί έφυγε από τη ζωή το 2022 στο αεροδρόμιο της γαλλικής πρωτεύουσας.
Στην απίστευτη ιστορία του Μεχράν Καρίμι Νασερί, πρόσφυγα από το Ιράν, στηρίχτηκε η ταινία «The Terminal» του Στίβεν Σπίλμπεργκ με τον Τομ Χανκς στον πρωταγωνιστικό ρόλο του πρόσφυγα που για σχεδόν δύο δεκαετίες έβλεπε στο «Charles de Gaulle» εκατομμύρια ταξιδιώτες να πηγαινοέρχονται και εκείνος να μένει στο ίδιο σημείο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Mehran Karimi Nasseri γεννήθηκε το 1945 στην ιρανική επαρχία Κουζεστάν και έζησε 18 ολόκληρα χρόνια στον χώρο των αναχωρήσεων του κεντρικού παρισινού αεροδρομίου, όταν τα έγγραφα του χάθηκαν και καμία χώρα δεν τον δεχόταν.
Όπως ισχυρίσθηκε, το 1977 απελάθηκε από την πατρίδα του για συμμετοχή σε διαμαρτυρίες εναντίον του Σάχη και μετά από μακρά μάχη με αιτήσεις σε αρκετές χώρες, του απονεμήθηκε καθεστώς πρόσφυγα από τον Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ.
Έχοντας υποστηρίξει ότι ένας γονέας του ήταν Βρετανός (η μητέρα του ήταν νοσοκόμα από τη Σκωτία), αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αλλά το 1988, ενώ κατευθυνόταν με πλοίο στην Αγγλία, χάθηκαν τα έγγραφα που αποδείκνυαν τους ισχυρισμούς του, καθώς – όπως είπε – κάποιοι του έκλεψαν τον χαρτοφύλακά του.
Πήγε στις Βρυξέλλες για να αποκτήσει νέο διαβατήριο, αλλά χωρίς να τα καταφέρει. Παρόλα αυτά επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο για το Λονδίνο, αλλά δεν του επέτρεψαν την είσοδο και τον επιβίβασαν στο πρώτο αεροπλάνο για το Παρίσι.
Εκεί, αρχικά συνελήφθη από τους Γάλλους, αλλά στη συνέχεια απελευθερώθηκε αφού η είσοδός του στο αεροδρόμιο ήταν νόμιμη. Αλλά επειδή δεν υπήρχε κράτος να τον δεχτεί, ξεκίνησε η παραμονή του στον «Τερματικό 1» του αεροδρομίου «Σαρλ ντε Γκολ», το οποίο έκανε σπίτι του.
Παγιδευμένος στον χώρο τράνζιτ o Ιρανός πρόσφυγας προσπαθεί να επιβιώσει.
Δεν γνωρίζει τη γλώσσα, δεν έχει χαρτιά, φαγητό και μέρος να μείνει. Αν βγει από το αεροδρόμιο θεωρείται παραβάτης του νόμου.
Επί χρόνια έκανε προσπάθειες, μέσω δικηγόρων, να αποκτήσει διαβατήριο, αλλά μάταια.