Από την άλλη πλευρά παράγοντες της αγοράς και κορυφαία στελέχη των Βρυξελλών αλλά και της Φρανκφούρτης σημειώνουν όλο το τελευταίο διάστημα, ότι κάτι τέτοιο εμπεριέχει σημαντικά ρίσκα, τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για τις τράπεζες.
Το μόνο σίγουρο ότι η οποιαδήποτε συζήτηση είναι μάλλον άκαιρη, δεδομένου ότι το πρόγραμμα έχει ζωή ακόμη άλλους επτά μήνες και παράλληλα απομένει και μία ακόμη αξιολόγηση, η 4η, που ίσως αποδειχθεί και η πλέον δύσκολη και επώδυνη.
Γιατί όμως ο Ευκλ. Τσακαλώτος την ώρα που στο εσωτερικό της κυβέρνησης άρχισαν να περιγράφουν ένα σκηνικό θολής παρά καθαρής εξόδου, ο ίδιος προχώρησε σε ξεκάθαρη τοποθέτηση και μάλλον κόντρα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα; η απάντηση στο ερώτημα αυτό έχει μάλλον πολιτική χροιά και σχετίζεται με τον επικείμενο ανασχηματισμό και την αναδιανομή ρόλων στο κυβερνητικό επιτελείο.
Ο Ευκλ. Τσακαλώτος παίρνει ηγετική θέση για την επόμενη ημέρα στην κυβέρνηση και στο κόμμα. Θέλει να έχει λόγο στις αλλαγές που θα επιχειρηθούν από τον πρωθυπουργό τουλάχιστον για τις θέσεις πέριξ του υπουργείο Οικονομικών. Αυτός είναι, όπως εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές ο βασικός λόγος που πήρε τόσο ξεκάθαρη θέση και μάλιστα σε διαφορετική τροχιά από το Μέγαρο Μαξίμου.
Σε ότι αφορά όμως το οικονομικό περίγραμμα των όσων είπε, τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα. Ποια είναι τα δεδομένα:
-
Η Ελλάδα δεν μπορεί να απαλλαγεί από την επιτροπεία για πολλά πολλά χρόνια ακόμη.
-
Τα χρήματα που χρειάζεται μέχρι το 2022 είναι απόλυτα διαχειρίσιμα. Μετά όμως και χωρίς να έχει μεσολαβήσει αναδιάρθρωση του χρέους η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, αφού οι υποχρεώσεις της χώρας για την εξυπηρέτηση του χρέους της εκτοξεύονται.
- Η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει άμεσα στις αγορές και να προσελκύσει σοβαρούς και όχι κερδοσκόπους επενδυτές ομολόγων, όσο διαρκεί η αξιολόγηση από τους οίκους που έχουν κατατάξει τα ελληνικά ομόλογα ως σκουπίδια (Junk).
-
Οι ξένοι – πιστωτές έχουν δείξει για πρώτη φορά διάθεση να συζητήσουν και προφανώς να κάνουν πράξη την προγενέστερη υπόσχεσή τους για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Όμως αυτό δεν πρόκειται να χαριστεί αλλά θα υπάρξουν δικλείδες ασφαλείας, όπως περίπου τις περιέγραψε ο υπουργός Οικονομικών.
-
Η αναδιάρθρωση του χρέους θα συνδεθεί με ρήτρες μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων.
Κάπως έτσι το περίγραμμα των επόμενων κινήσεων, τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης όσο και από την πλευρά των πιστωτών. Οι αποφάσεις αργούν ακόμη και το μόνο σίγουρο είναι που οι μεν κυβέρνηση θέλει να δείξει ότι ήρθε το «τέλος των μνημονίων», οι δε δανειστές ότι «η Ελλάδα θα είναι υπό έλεγχο για χρόνια μέχρι να πείσει για τις καλές της προθέσεις». Ανάμεσα σε αυτές τις δύο επιδιώξεις αναμένεται να βρεθεί ο κοινός τόπος μετά το Μάιο.
Του Θανάση Παπαδή