Η Δήμητρα Λιάνη μίλησε επίσης για την στιγμή που δεν θα ξεχάσει ποτέ όσο ζει στην εκπομπή της Ελεονόρας Μελέτη και ήταν οι τελευταίες στιγμές του Ανδρέα Παπανδρέου. Λέει ακόμα ότι έχει μετανιώσει που δεν έκανε παιδί με τον Ανδρέα.
«Σήμερα που το σκέφτομαι θα ήθελα να είχα κάνει ένα παιδί με τον Ανδρέα. Κάποια στιγμή μου είπε ο Ανδρέας ότι: “Ήταν πολύ κρίμα που σε γνώρισα τώρα γιατί αν σε γνώριζα λίγα χρόνια νωρίτερα, τώρα θα είχαμε δυο παιδιά μαζί μέχρι εκεί πάνω”. Εγώ τότε δεν μπορούσα να σκεφτώ ένα παιδί σε τέτοιου είδους εκλογικές αναμετρήσεις, τότε δε χώραγε ένα παιδί. Σήμερα όμως, ναι θα ήθελα ένα παιδί από τον Ανδρέα και κακώς που δεν το επεδίωξα».
Αν μου έλεγε να πηδήξω από το παράθυρο θα το έκανα
Για τις περιπέτειες με το σπίτι της οδού Αγράμπελης διηγείται: «Εγώ κι ο Ανδρέας κάναμε κοινή δήλωση στο πόθεν έσχες. Εγώ φυσικά απλώς έβαζα την υπογραφή μου. Και τι άλλο θα έκανα μπροστά σε έναν ηγέτη. Ανοίγουν την υπόθεση Αγράμπελης και ο Ανδρέας είχε γράψει την αντικειμενική αξία του σπιτιού. Αρχίζει μια ανάκριση, ένα κυνηγητό δικό μου που είχε στόχο τον Ανδρέα. Επί πεντέμισι ώρες με πήγαν σε έναν ανακριτή, λες και είχα σκοτώσει άνθρωπο, με τρεις περίεργους τύπους της ΣΔΟΕ. Ένας πολύ καλός μου φίλος δικηγόρος, μου αποκάλυψε πως η εντολή ήταν από το γραφείο του Χριστοδουλάκη που έλεγε: “Τσακίστε την Δήμητρα”.
«Τους είπα, “ακούστε να δείτε ο Ανδρέας είναι στο Α’ Νεκροταφείο, μπορείτε να πάτε να λύσετε όλες σας τις απορίες”. Εγώ, όταν μου ζήταγε ο Ανδρέας να βάλω μια υπογραφή, την έβαζα. Επίσης αν μου έλεγε: “Δήμητρα πήδα από το παράθυρο”, θα πηδούσα από το παράθυρο. Για μένα ο Ανδρέας ήταν το Α και το Ω της ζωής μου. Τέλος πάντων, το αποτέλεσμα αυτής της ιστορίας ήταν να μου πούνε ένα απίστευτο πρόστιμο πολλών χιλιάδων ευρώ, το οποίο πάρα πολύ λίγοι Έλληνες θα ήταν ικανοί να πληρώσουν αυτό το ποσό, το οποίο μαζεύτηκε και με τους τόκους υπερημερίας αυξήθηκε. Πληρώθηκε ένα μέρος, όπως θα πληρωθεί και θα διευθετηθεί και το άλλο. Όπως ασκήσαμε έφεση και για αυτό. Ήταν μεγάλη ατιμία αυτό που μου έκαναν».
Η πιο δύσκολη στιγμή μου
«Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν η ώρα που έφευγε ο Ανδρέας από το σπίτι νεκρός, δεν μπορούσα να το χωνέψω αυτό. Είχα πάθει σοκ εκείνο το βράδυ. Με είχαν βγάλει οι γιατροί, γιατί προσπαθούσαν να του κάνουν ανάνηψη, και δεν δούλεψε και ο απινιδωτής, ήταν ένα θέμα αυτό. Προσπαθώντας να κάνουν ανάνηψη, εγώ είχα πέσει κάτω, κρατούσα μια εικόνα του Χριστού κι έλεγα “όχι θεέ μου, δεν θα μου το κάνεις αυτό”, αυτό το μονολογούσα. Και κάποια στιγμή, όταν έφυγε από τη ζωή και ήρθε ο πατέρας Τιμόθεος, από το σοκ δεν λειτουργούσα, και μίλαγα στον Ανδρέα και του έλεγα “δεν έχεις το δικαίωμα να μου το κάνεις αυτό, να σηκωθείς τώρα αμέσως”. Και θυμάμαι την κίνηση να με τραβήξει ο πατέρας Τιμόθεος και να με αγκαλιάσει. Κι εγώ να λέω “όχι, να σηκωθείς τώρα πάνω, δεν έχεις το δικαίωμα να μου το κάνεις αυτό”. Αυτή ήταν η πιο δύσκολη στιγμή, δεν θα την ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου», είπε η Δήμητρα Λιάνη.
