Στη ζωή μου, προσωπική κι επαγγελματική, προσπαθώ να συνδυάζω , να συνθέτω.
Είμαι με τον Αριστοτέλη που επιμένει πως η ανθρώπινη ζωή είναι μια ατέλειωτη αλυσίδα από επιλογές,. Διαλέγεις κάθε στιγμή τι να κάνεις και πως.
Αυτό είναι πολιτική, η δράση, η άσκηση της επιλογής.
Επιλογή στην κατανάλωση, όπου πρέπει να συνδυάσω κριτήρια για να διαλέξω κινητό, καναπέ ή πουκάμισο, στη ξεκούραση για το αν και πού θα πάω διακοπές, στην διασκέδαση για το με ποια παρέα και πού θα ξεσκάσω.
Τελικά σε όλα έχω βρει και προσπαθώ να διαλέγω με τον ίδιο κανόνα, να συνδυάζεται το συμφέρον το δικό μου, του άλλου και το ευρύτερο, της ομάδας, της παρέας.
Αυτό είναι, δεδομένων των περιορισμών, το καλύτερο για μένα. Είτε για κινητό ψάχνω είτε για το τι θα ψηφίσω ο αλγόριθμος είναι ίδιος.
Που κολλάει η κοινωνία στο κινητό; Κι όμως κολλάει. Αν τα άλλα κριτήρια ικανοποιούνται το ίδιο για δυο συσκευές ή δυο εταιρείες, θα διαλέξω με κριτήριο την εικόνα μου γι αυτές. Επενδύουν στην Ελλάδα; Η δράση τους ταιριάζει με τον τρόπο που σκέφτομαι; Αξίζουν την προσοχή και τα λεφτά μου;
Το ίδιο στην πολιτική. Δεν εξιδανικεύω, δεν πιστεύω στο τέλειο, στους ανθρώπους που θυσιάζονται πρωί μεσημέρι βράδυ για μένα και για την πατρίδα. Δεν το πιστεύω δεν το απαιτώ, δεν τους πιέζω να δείχνουν έτσι.
Προσέχω τα προγράμματα, τις προτάσεις τους αλλά πολύ συχνά όσα λένε μου φαίνονται ίδια ή για να κρίνω απαιτούνται γνώσεις που δεν έχω ή χρόνος που δεν διαθέτω.
Ψάχνω λοιπόν, απλά κι ανθρώπινα, την εικόνα μου γι αυτούς. Ποιος συνδυάζει το προσωπικό , το κομματικό αλλά και το εθνικό, το δημόσιο συμφέρον.
Αυτή η προσπάθεια σύνθεση είναι η πεμπτουσία της πολιτικής. Αν ο ηγέτης έτσι προσπαθεί να αποφασίσει, τότε έχει πολλές πιθανότητες να πράττει σωστά, ώστε να κερδίζουμε όλοι.
Στα προϊόντα προσέχω τα μικρά. Μια δράση, μια ανακοίνωση, ένα διαγωνισμό. Όχι τις καμπάνιες , τους Κίτσους, τους όλους που μου χαρίζουν γέλιο. Ούτε τα ειδυλλιακά χρώματα και τις γλυκερές μουσικές της ελπίδας, ή τις αγριοφωνάρες της καταγγελίας του αντιπάλου. Μια συνέντευξη, μια δήλωση, μια απόφαση. Το διαφορετικό, το έξυπνο.
Προσπαθήστε να ακούσετε για μια μέρα με αυτό το πρίσμα, την οπτική γωνία, τα λεγόμενα των πολιτικών. Θα εκπλαγείτε! Θα δείτε πόσο διαφέρουν. Καθόλου μα καθόλου ίδιοι. Και πρόσωπα και κόμματα.
Παρακολουθείστε με το ίδιο μάτι και τα κινητά. Θα εκπλαγείτε από τις διαφορές. Και συσκευές και εταιρείες.
Αν εκπαιδευτείτε σ’ αυτό τον τρόπο σκέψης μπορεί και ο εαυτός σας να σας φανεί αλλιώς και ο καθρέφτης σας να σας εντυπωσιάσει με ένα νέο πρόσωπο.
Κινδυνεύετε να διαπιστώσετε πως αξίζετε πολύ περισσότερο από όσο τώρα νομίζετε!
