Η κατάληψη της πρυτανείας του Πανεπιστήμιου Αθηνών με αίτημα την κατάργηση των φυλακών υψίστης ασφαλείας (τύπου Γ) αποτελεί ίσως την κορύφωση των “αγωνιστικών” κινητοποιήσεων του αντιεξουσιαστικού χώρου τον τελευταίο μήνα που ξεκίνησε ως συνήθως από τα Εξάρχεια με ρίψεις μολότοφ, επεκτάθηκε σε καταλήψεις πανεπιστημίων και δημοσίων κτιρίων, καταστροφές σε αγάλματα μέχρι και και ρίψης φυλλαδίων έξω από το σπίτι του πρωθυπουργού.
Προς το παρόν η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο Δημόσιας Τάξης δεν θέλουν να ρίξουν λάδι στη φωτιά με δυναμικές επεμβάσεις αστυνομικών δυνάμεων, προτιμώντας να έρθουν σε διάλογο με τους αντιεξουσιαστές με σκοπό την ειρηνική επίλυση των εκρηκτικών καταστάσεων που δημιουργούνται.
Οι προσεγγίσεις και οι ερμηνείες στο εσωτερικό της κυβέρνησης για την ξαφνική και δυναμική επανεμφάνιση του αντιεξουσιαστικού χώρου ποικίλουν, ωστόσο κοινή είναι η πεποίθηση και η αντίληψη ότι τέτοιου είδους κινητοποιήσεις έχουν σαν στόχο να παρασύρουν την κυβέρνηση σε ένα φαύλο κύκλο δυναμικής αντιπαράθεσης με τους “γνωστούς-αγνώστους” σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για τη χώρα αλλά και την “κυβερνώσα Αριστερά”.
Πάντως η στάση ανοχής και διαλόγου από την πλευρά της κυβέρνησης σύμφωνα με πληροφορίες δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμη, καθώς η άσκηση της εξουσίας δεν συνάδει με την αδράνεια, αντίθετα μπορεί να επιβάλλει ακόμη ρήξεις με ότι πίστευες μέχρι χθες και χωρίς να απεμπολείς εν τέλει το ιδεολογικοπολιτικό σου στίγμα.
