Μπορεί την ύστατη ώρα η κυβέρνηση να πήρε πίσω, μέχρι νεοτέρας, «καυτά» νομοσχέδια, όπως το φορολογικό των αγροτών και οι αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η αποψινή ψηφοφορία στη Βουλή για το δεύτερο μέρος των προαπαιτούμενων ώστε να «κλειδώσει» η συμφωνία με τους δανειστές, θα είναι εύκολη για την κυβέρνηση.
Και κυρίως δεν θα είναι εύκολη γιατί η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου ήδη μίλησε για πραξικόπημα στις 13 Ιουλίου (όταν ο πρωθυπουργός έδωσε τα… χέρια με τους δανειστές στη 17ωρη Σύνοδο Κορυφής) αλλά και για εκβιασμό του Κοινοβουλίου αλλά και γιατί μια μέρα πριν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να “απασφαλίσει” κατά των διαφωνούντων.
“Αν κάποιοι πιστεύουν ότι το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το Σχέδιο Σόιμπλε, η αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ ή το να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια «iou»αντί για συντάξεις, ας βγουν να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό. Και να μη κρύβονται πίσω από την ασφάλεια της δικής μου υπογραφής”, είπε, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο πρωθυπουργός σε συνεργάτες του το πρωί της Τρίτης, «καρφώνοντας» τους Παναγιώτη Λαφαζάνη και Γιάνη Βαρουφάκη.
Κι αν ο δεύτερος δεν έχει (ακόμη) απαντήσει, ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος το έκανε μέσω του iskra, έστω κι αν όχι προσωπικά αλλά μέσω του Νίκου Περπέρα που υπογράφει κείμενο με τίτλο: Εύλογα ερωτήματα για τη δήλωση του πρωθυπουργού.
Σε αυτό, η Αριστερή Πλατφόρμα περνά στην αντεπίθεση και κατηγορεί τον Αλέξη Τσίπρα πως «αναγνωρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι στις 12 Ιουλίου, ύστερα από πεντέμιση μήνες διαπραγμάτευσης, δεν είχε το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στην απόλυτη άρνηση των δανειστών».
«Πότε ανακάλυψε αλήθεια ο πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση; Αν το ήξερε από την αρχή, γιατί δεν υπέγραφε μια πολύ ελαφρότερη συμφωνία το Φλεβάρη; Για ποιο λόγο μιλούσε μέχρι χθες για ακύρωση των Μνημονίων; Γιατί πήρε την απόφαση για το δημοψήφισμα;», διερωτάται επίσης και καταλήγει με μια… μαχαιριά προς τον Αλέξη Τσίπρα.
«Μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ατόφια τις απαράδεκτες επιθέσεις εναντίον μιας μεγάλης μερίδας του κόμματός του από την πλευρά των πιο επιθετικών, συστημικών μίντια. Εκείνων, δηλαδή, που μέχρι χθες “σταύρωναν” τον Αλέξη Τσίπρα και την παράταξή μας, ενώ σήμερα βρίσκονται ξαφνικά να του χτυπούν φιλικά την πλάτη».
Από το απόγευμα της Τρίτης, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης πανηγυρίζουν, ύστερα από τη δήλωση του πρωθυπουργού σε συνεργάτες του, την οποία άφησαν να διαρρεύσει “κυβερνητικές πηγές”. Κοινή ήταν η εκτίμηση των συστημικών μέσων, ότι με αυτή τη δήλωση ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την οδό της “εκκαθάρισης” όσων διαφωνούν με το τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ελπίζουμε να διαψευστούν οι αντίπαλοί μας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εγείρεται ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι στις 12 Ιουλίου, ύστερα από πεντέμιση μήνες διαπραγμάτευσης, δεν είχε το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στην απόλυτη άρνηση των δανειστών. Ακόμη κι αν δεχόμασταν ότι δεν του προσέφερε τέτοιο σχέδιο η Αριστερή Πλατφόρμα- πράγμα που δεν ισχύει- σε τι θα ελάφρυνε κάτι τέτοιο τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της διαπραγματευτικής ομάδας που ο ίδιος σχημάτισε;
Γιατί δεν προχώρησε από την πρώτη στιγμή σε εθνικοποίηση των τραπεζών, αναστολή πληρωμών ενόψει της διαπραγμάτευσης, αλλά επέμενε να πληρώνει κανονικά τους δανειστές, αφαιμάζοντας τα δημόσια ταμεία, χωρίς να παίρνει ούτε ένα ευρώ δανειακής βοήθειας- γεγονότα που μας οδήγησαν σε δεινότατη θέση στις 12 Ιουλίου;
Πότε ανακάλυψε αλήθεια ο πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση; Αν το ήξερε από την αρχή, γιατί δεν υπέγραφε μια πολύ ελαφρότερη συμφωνία το Φλεβάρη; Για ποιο λόγο μιλούσε μέχρι χθες για ακύρωση των Μνημονίων; Γιατί πήρε την απόφαση για το δημοψήφισμα;
Κι αν διακηρύσσει τώρα σε όλο τον κόσμο ότι δεν έχει καμία εναλλακτική λύση, τί σόι διαπραγμάτευση εννοεί να κάνει με την τρόικα για το τρίτο Μνημόνιο; Δεν καταλαβαίνει ότι αφοπλίζεται μόνος του, κι ότι μένει παντελώς ακάλυπτος στον οποιονδήποτε εκβιασμό; Εκτός κι αν δεν χρειάζεται καν να εκβιαστεί, πλέον, για να υπογράψει αυτά που θα του ζητηθούν.
Τέλος, μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ατόφια τις απαράδεκτες επιθέσεις εναντίον μιας μεγάλης μερίδας του κόμματός του από την πλευρά των πιο επιθετικών, συστημικών μίντια. Εκείνων, δηλαδή, που μέχρι χθες “σταύρωναν” τον Αλέξη Τσίπρα και την παράταξή μας, ενώ σήμερα βρίσκονται ξαφνικά να του χτυπούν φιλικά την πλάτη.
