“Δέκα χρόνια. Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το πεις, να το περιγράψεις, να το αποδεκτείς. Θυμάμαι όταν εξαφανίστηκε η Μαντλίν δεν μπορούσαν να σκεφτώ σε όρους χρόνων. Ο Shawn Hornbeck απήχθη και κρατήθηκε κρυμμένος για πάνω από 4 χρόνια, η Natascha Kampusch για πάνω από 8 χρόνια. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Και τώρα είμαστε εδώ… η Μαντλίν, η δικιά μας Μαντλίν, 10 χρόνια.
Οι περισσότερες μέρες είναι παρόμοιες με τις υπόλοιπες – άλλη μια μέρα. 3 Μαΐου 2017 – άλλη μια μέρα. Αλλά 10 χρόνια. Ένας φριχτός δείκτης χρόνου, κλεμμένος χρόνος. Ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες δύο εβδομάδες. Είναι πιθανό να είναι αγχωτικές και επώδυνες δεδομένης της ανανέωσης παλιών ιστοριών, της παραπληροφόρησης, των μισών αληθειών και των ψεμάτων που θα κάνουν τον γύρο των εφημερίδων, των social media και των special editions των τηλεοπτικών προγραμμάτων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν βοηθούν στο μόνο που θέλουμε, να βρούμε τη Μαντλίν. Πρέπει να έχουν έναν σκοπό. Θα μπορούσαμε να περάσουμε όλο μας τον χρόνο και να ξοδέψουμε την ενέργειά μας προσπαθώντας να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και διορθώνοντας τις ανακρίβειες και τα ψέματα. Αλλά τότε δεν θα μας είχαν απομείνει δυνάμεις για να ψάξουμε για τη Μαντλίν, να φροντίσουμε τα άλλα μας παιδιά και να ζήσουμε τις ζωές μας.
Ελπίζω ότι όσοι πραγματικά αναφέρουν την “ιστορία” τις επόμενες δύο εβδομάδες να έχουν συνείδηση. Ακόμα και αν δεν έχει καμία σημασία για τον Gerry κι εμένα, να έχουν τουλάχιστον κατά νου τα αποτελέσματα που μπορεί να έχει μια αβάσιμη και αδικαιολόγητη αρνητικότητα στα άλλα μας παιδιά και φυσικά τη Μαντλίν.
Ευτυχώς συνεχίζονται οι έρευνες για τον εντοπισμό της Μαντλίν προκειμένου να φέρουν τον απαγωγέα της ενώπιον της δικαιοσύνης. Δεν υπάρχουν νέες εκκλήσεις από την αστυνομία και διατηρούμε την εμπλοκή των μέσων ενημέρωσης στο ελάχιστο. Τα δύο θέματα που φαίνονται πιο κατάλληλα για εμένα, καθώς φτάνουμε στα 10 χρόνια είναι η επιμονή και η ευγνωμοσύνη. Θα συνεχίσουμε, θα προσπαθούμε σκληρότερα, δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ και θα ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε.
Θεωρούμε τους εαυτούς μας εξαιρετικά τυχερούς που έχουμε λάβει την αγάπη, την αλληλεγγύη και την υποστήριξη από τόσους ευγενικούς και αξιοπρεπείς ανθρώπους την τελευταία δεκαετία. Υπήρξαν πολλές προκλήσεις και άσχημα πράγματα σε αυτή την πορεία, αλλά η ζεστασιά, η ενθάρρυνση και η θετικότητα που έχουμε βιώσει από την “ήσυχη πλειοψηφία” αναμφισβήτητα μας έκανε να διατηρήσουμε την πίστη μας στην ανθρώπινη καλοσύνη. Όσο υπάρχουν αυτά, πάντα θα υπάρχει ελπίδα. Σας ευχαριστούμε πολύ”.
