Η Παναγία των Παρισίων παραδόθηκε στις φλόγες και έπαθε ανυπολόγιστες καταστροφές προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση αλλά κυρίως πόνο και οδύνη στον Γαλλικό λαό. Το ξημέρωμα της Μεγάλης Τρίτης για τους Καθολικούς της Γαλλικής πρωτεύουσας δεν θα είναι σαν κανένα άλλο.
Η εκκλησία – σύμβολο για το γαλλικό έθνος, χτισμένη μέσα από θρύλους, παραμύθια και αλήθεια έχει βαριά ιστορία.
Από την Ιωάννα της Λωραίνης έως τον μύθο του Κουασιμόδου και της Εσμεράλντα του Ουγκό, η Παναγία των Παρισίων ξέφυγε από τα όρια της γαλλικής πρωτεύουσας και έγινε η πιο εμβληματική και διάσημη εκκλησία του κόσμου. Εκεί, στέφθηκαν και παντρεύτηκαν αυτοκράτορες και βασιλιάδες.
Αυτό το πέτρινο οικοδόμημα έμελλε να γίνει το επίκεντρο της Γαλλικής πρωτεύουσας αλλά και του Καθολικισμού.
Χτισμένη στο Ιλ Ντε Λα Σιτέ η Παναγία των Παρισίων έγινε το δώρο των ανθρώπων στον Θεό τους. Από την Δύση στην Ανατολή, στραμμένη προς την Ιερουσαλήμ όπως τόσοι άλλοι Καθεδρικοί με δυο Πύργους να υψώνονται στους ουρανούς, έναν κυρίως ναό κολοσιαίο, η Παναγία “κυρίευσε” το χριστιανικό Παρίσι και ενσωμάτωσε όλη την δύναμη του Καθολικισμού. Έγινε έτσι καταφύγιο για πλούσιους και φτωχούς, για βασιλιάδες και κόμηδες, για απόκληρους και μετανοημένους.
Σε αυτό το ζωντανό μουσείο τα τεράστια ιστορικά γεγονότα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Στον Εκατονταετή Πόλεμο ο Κάρολος ο 6ος στέφθηκε εκεί Βασιλιάς της Γαλλίας και της Αγγλίας. Το ίδιο έγινε και με την Μαρία Στιούαρτ.
Ο Κάρολος ο 7ος γιορτάζει την επανάκτηση της πρωτεύουσάς του από τους Αγγλους. Εκεί συγκάλεσε και το εκκλησιαστικό δικαστήριο για την αποκατάσταση της μνήμης της Ιωάννας της Λωρέννης που κάηκε ζωντανή στην Ρουέν.
Στο τέλος του 1793 όταν ο Καθολικισμός είχε απαγορευτεί στο Παρίσι την είχαν μετατρέψει σε αποθήκη
Κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, την βανδάλισαν, την γκρέμισαν, ειδικά τα αγάλματα που την κοσμούσαν. Στο τέλος του 1793 όταν ο Καθολικισμός είχε απαγορευτεί στο Παρίσι την είχαν μετατρέψει σε αποθήκη.
Το 1804 η Παναγία των Παρισίων επιδιορθώθηκε σε χρόνο ρεκόρ για να στεφθεί Αυτοκράτορας ο Ναπολέων.
Το 1831 η Παναγία λεηλατείται και πάλι. Κλέβουν τα πάντα, καταστρέφουν τα βιτρό και στην κατάσταση που την αφήνουν αξιωματούχοι στο Παρίσι εκτιμούν ότι η μόνη λύση είναι να κατεδαφιστεί.
Την σώζει ο Βίκτορ Ουγκό. Ερωτευμένος με την Παναγία των Παρισίων ευαισθητοποιεί την κοινή γνώμη γράφοντας το Notre-Dame de Paris που δημοσιεύθηκε την ίδια χρονιά.
Από το 1845 έως το 1864, η Παναγία των Παρισίων ανακαινίζεται υπό την καθοδήγηση του διάσημου αρχιτέκτονα, Viollet-le-Duc.
Τότε κατασκευάστηκε το κωδωνοστάσιο που κατέρρευσε την Δευτέρα (15/04/2019) μπροστά στα μάτια εκατομμυρίων ανθρώπων.
Το 1871, λίγο μετά την ανακαίνιση η Παναγία γίνεται πάλι “θέατρο” επεισοδίων. Κάποιοι παίρνουν τους πάγκους και τους βάζουν φωτιά. Ευτυχώς όμως με άμεση επέμβαση περιορίζεται έγκαιρα.
Κι ενώ ο νούμερο ένα εχθρός των Ναών όπου γης είναι οι πόλεμοι, η Παναγία των Παρισίων δεν έπεσε θύμα των δυο μεγάλων πολέμων της ανθρωπότητας. Του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκεί όμως γιορτάστηκε η λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μέχρι σήμερα οι ιστορικοί μιλούσαν για το θαύμα της επιβίωσης μιας εκκλησίας 8 αιώνων. Η Παναγία των Παρισίων ήταν η πιο τυχερή από πολλούς άλλους ιστορικούς Καθεδρικούς Ναούς. Πριν από την ανακάλυψη του αλεξικέραυνου από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο χιλιάδες εκκλησίες παραδίδονταν στις φλόγες δυο και τρεις φορές μέσα σε 100 χρόνια.
Και σύμφωνα με τον ιστορικό Οντόν Βαλέ, η μόνη λύση είναι να χτισθεί από την αρχή. Όπως η Παναγία της Ρεμς. «Έτσι όπως ξαναχτίσαμε την Παναγία της Ρεμς θα ξαναχτίσουμε και την Παναγία των Παρισίων ακόμα κι αν χρειαστούν 20 με 30 χρόνια», λέει χαρακτηριστικά.
