Εξετάζουν την κατασκευή τεράστιων αεροσκαφών που θα κάνουν συνεχώς τον γύρο του κόσμου και θα “υποδέχονται” μικρότερα αεροσκάφη για να τα αφήνουν στους ανά περίπτωση προορισμούς.
Οι μηχανικοί εργάζονται παράλληλα και στα “ιπτάμενα πρατήρια καυσίμων” που θα μπορούσαν να επιτρέψουν απευθείας πτήσεις από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη.
Θα τοποθετούνταν σε στρατηγικά σημεία και έτσι δεν θα χρειαζόταν η αλλαγή πτήσεων για μεγάλες αποστάσεις με αποτέλεσμα να μειωθεί ο χρόνος που χρειάζεται κάποιος για να ταξιδέψει στον κόσμο.
Στρατιωτική αεροσκάφη παίρνουν ήδη επιπλέον καύσιμα στον αέρα, με ένα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ έργο 2,7 εκατομμυρίων λιρών να θέλει να το εφαρμόζει και στις εμπορικές πτήσεις.
Ο ανεφοδιασμός στον αέρα θα μείωνε την ποσότητα καυσίμων που χρειάζονται τα αεροπλάνα για την απογείωση όταν είναι βαρύτερα, κάτι που θα ήταν φυσικά καλύτερο για το περιβάλλον.
Το RECREATE (Research for a CRuiser Enabled Air Transport Environment) αποτελεί ερευνητικό πρόγραμμα 9 ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.
Το σχέδιο έχει δοκιμαστεί με τη βοήθεια επαγγελματιών πιλότων με τη χρήση προσομοιωτών, αλλά δεν έχει εφαρμοστεί πρακτικά χρόνια μετά.
Παραδέχονται μάλιστα πως το επιβατικό κοινό δεν είναι ακόμα έτοιμο να ξεφύγει από τα παραδοσιακά αεροδρόμια ακόμα.
“Τι θα γινόταν αν οι αερομεταφορές οργανώνονταν όπως το Μετρό; Θα μπορούσατε να επιβιβαστείτε όταν αυτό σας εξυπηρετούσε και να αλλάξετε πτήσεις… στον αέρα”, σημειώνουν στην ιστοσελίδα του RECREATE project.
Πηγή: Mirror
