Είναι η στιγμή που μόλις έχει κάνει άλλο ένα μοριακό τεστ κορονοϊού και επιστρέφει στο σπίτι του, στη Σανγκάη. Είναι μια στιγμή «ελευθερίας» για έναν (Έλληνα) κάτοικο της πόλης που εδώ και μέρες βρίσκεται σε σκληρό lockdown.
«Είναι η μοναδική φορά που θα βγούμε έξω», λέει στο newsit.gr ο Λεωνίδας Λεωνιδάκος, ο οποίος ζει και εργάζεται στη Σανγκάη, τη μεγαλύτερη πόλη της Κίνας, που από την 1η Απριλίου έχει τεθεί σε άκρως αυστηρό lockdown.
«Τις τελευταίες πέντε ημέρες, έχω κάνει τέσσερα τεστ. Έρχονται οι τοπικές αρχές στα συγκροτήματα κατοικιών και μας ειδοποιούν να κατέβουμε. Μένουμε εκτός σπιτιού μόνο για δέκα λεπτά».
Η αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού άρχισε στα μέσα του Μαρτίου, όταν και έγιναν στοχευμένα lockdown. Πλέον, τα ημερήσια κρούσματα στη Σανγκάη είναι καθημερινά κοντά στις 25.000, ενώ καταγράφηκαν και οι τρεις πρώτοι θάνατοι. Τα πάντα είναι κλειστά και οι κάτοικοι εγκλωβισμένοι στα σπίτια τους, περιμένοντας -έστω και μερική- άρση των μέτρων.
«Μας φέρνουν προμήθειες από την τοπική κυβέρνηση. Πηγαίνουν σε κάθε κτίριο, ελέγχουν πόσοι είναι οι ένοικοι και αφήνουν μία σακούλα ανά άτομο, που περιλαμβάνει λαχανικά, φρούτα και κρέας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι προγραμματισμένο, οπότε πρέπει να φροντίζουμε και οι ίδιοι για τις ανάγκες μας σε τρόφιμα και νερό.
Η μόνη λύση για online παραγγελία είναι σε παραγωγούς, όχι σε σούπερ μάρκετ. Το πρόβλημα, όμως, είναι, ότι δεν δέχονται ατομικές παραγγελίες. Έτσι, πρέπει να συνεννοηθούμε 20-30 άτομα που μένουμε στο ίδιο κτίριο για να κάνουμε ομαδική παραγγελία. Πλέον, υπάρχουν προβλήματα στην εύρεση τροφίμων και νερού. Εγώ κάνω οικονομία στις ποσότητες. Σε δέκα ημέρες υπολογίζω ότι δεν θα έχω νερό, και ψάχνω από τώρα πού θα παραγγείλω… Οι τιμές των delivery είναι στα ύψη, καθώς το κράτος δεν έχει δώσει πολλές άδειες».
«Αδιάφορο το ελληνικό προξενείο»
Ο Λεωνίδας Λεωνιδάκος αναφέρει στο newsit.gr ότι πολύς κόσμος θέλει να φύγει, αλλά δεν μπορεί γιατί έχουν ακυρωθεί οι πτήσεις, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Μάλιστα, εκφράζει και το παράπονο του για το ελληνικό προξενείο, καθώς -όπως λέει- περίμενε μεγαλύτερο ενδιαφέρον αυτήν την περίοδο για την ελληνική κοινότητα.
«Το ελληνικό προξενείο έχει στείλει δύο e-mail από την αρχή της πανδημίας. Δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το αν χρειαζόμαστε κάτι ή αν είμαστε καλά. Ενώ το γαλλικό – το ξέρω επειδή έχω διπλή υπηκοότητα- είναι πολύ πιο δραστήριο. Έχει φτιάξει ένα γκρουπ, όπου είμαστε σε συνεχή επαφή με το προξενείο για να δει αν χρειαζόμαστε κάτι, αν έχουμε νερό, φαγητό, αν μας συμπεριφέρονται σωστά οι αρχές, τι δυσκολίες αντιμετωπίζουμε…
Στο ελληνικό προξενείο παίρνεις τηλέφωνο και σου λένε “περιμένουμε κι εμείς να περάσει…”. Δεν έχουν δραστηριοποιηθεί καθόλου για την ελληνική κοινότητα. Εγώ γνωρίζω ελληνικές οικογένειες που μου έχουν πει ότι “το προξενείο δεν έχει ασχοληθεί μαζί μας”».