Η Τουρκία ενδέχεται να χρειαστεί να συντάξει ένα νομοσχέδιο που θα επιτρέπει την ανάπτυξη στρατευμάτων στη Λιβύη και η Εθνοσυνέλευσή της εργάζεται επί του θέματος, δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος Τύπου της τουρκικής προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν.
«Ενδέχεται να υπάρξει ανάγκη μιας εξουσιοδότησης σύμφωνα με τις εξελίξεις εκεί. Το κοινοβούλιο εργάζεται επί του θέματος», σημείωσε ο Τούρκος αξιωματούχος σε δηλώσεις του από την Άγκυρα, έπειτα από τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.
Ο ίδιος συμπλήρωσε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να παράσχει την αναγκαία στήριξη στην κυβέρνηση του Φάγιεζ αλ Σάρατζ στη Λιβύη.
«Η Τουρκία θα συνεχίσει να στηρίζει τη νόμιμη, διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης και δεν θα εγκαταλείψει τον λιβυκό λαό», επισήμανε ο Καλίν προσθέτοντας ότι «αυτή η στήριξη μπορεί να γίνει υπό όρους στρατιωτικής εκπαίδευσης ή σε άλλους τομείς, όπως η πολιτική στήριξη».
Υπενθυμίζεται πως για την αποστολή στρατευμάτων εκτός Τουρκίας απαιτείται έγκριση της Εθνοσυνέλευσης. Τέτοια έγκριση υπάρχει προς το παρόν μόνον για την αποστολή τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στην Συρία.
Πρόσφατα η Λιβύη είχε αποδεχθεί πρόταση του Ερντογάν για αποστολή τουρκικών στρατευμάτων, στο πλαίσιο του “μνημονίου” που υπέγραψαν οι δύο χώρες, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων, όχι μόνο από Ελλάδα, Κύπρο και Αίγυπτο, αλλά ακόμη και από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που κάλεσαν την Τουρκία να μην πυροδοτεί την ένταση στη Λιβύη.
Η Λιβύη είναι από το 2014 διαιρεμένη σε αντίπαλα στρατιωτικά και πολιτικά στρατόπεδα τα οποία έχουν την έδρα τους στην πρωτεύουσα Τρίπολη και στην ανατολική Λιβύη. Η κυβέρνηση Σάρατζ βρίσκεται σε σύγκρουση με τις δυνάμεις με επικεφαλής τον Χαλίφα Χάφταρ που έχουν την έδρα τους στην ανατολική Λιβύη.
Ο Χάφταρ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των λιβυκών πετρελαιοπηγών και πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, όμως τα πετρελαϊκά έσοδα ελέγχονται από την κεντρική τράπεζα στην Τρίπολη. Οι δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες αντιπαρατίθενται επίσης στα περίχωρα της πρωτεύουσας, ενώ αμέσως μετά την συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης ο Χάφταρ με διάγγελμά του έδωσε το “σάλπισμα” για την τελική εφόρμηση με στόχο την κατάληψη της Λιβυκής πρωτεύουσας.
