Όπως ανακοίνωσε το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών, με τον τρόπο αυτό δίνεται ένα οριστικό τέλος στις συζητήσεις ως προς τη μελλοντική χρήση του κτιρίου που είδε το… πρώτο φως ο μεγαλύτερος μακελάρης του 20ού αιώνα, Αδόλφος Χίτλερ.
Το κτίριο πρόκειται να αναδιαμορφωθεί και προς τούτο θα προκηρυχθεί, ήδη μέσα στο Νοέμβριο, σχετικός διαγωνισμός αρχιτεκτόνων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τα αποτελέσματα του οποίου αναμένεται να ανακοινωθούν μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2020, ενώ οι εργασίες προβλέπεται να αποπερατωθούν ένα χρόνο αργότερα, οπότε και θα εγκατασταθούν οι αστυνομικές υπηρεσίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μέσα από την αναδιαμόρφωση του κτιρίου ο στόχος είναι να αλλάξει ριζικά η εικόνα του, και σε κάθε περίπτωση να μην παραμείνει οποιαδήποτε διασύνδεσή του με το πρόσωπο του μεγαλύτερου εγκληματία στην ιστορία της ανθρωπότητας, διότι διαφορετικά θα συνεχιζόταν ο μύθος του σπιτιού όπου γεννήθηκε ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτελώντας τόπο μνήμης και προσκυνήματος για νεοναζιστές και ακροδεξιούς.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Πέσορν, “με την μελλοντική χρήση του σπιτιού από την Αστυνομία, δίνεται ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα ότι αφαιρείται από αυτό το κτίριο για πάντα μία ανάμνηση στον εθνικοσοσιαλισμό”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το αυστριακό κράτος είχε προχωρήσει στην απαλλοτρίωση του σπιτιού στη βάση του σχετικού ομοσπονδιακού νόμου που είχε ψηφίσει με μεγάλη πλειοψηφία η Ολομέλεια της αυστριακής Βουλής στις 15 Δεκεμβρίου 2016, δίνοντας ένα τέλος στις πολυετείς συζητήσεις για το μέλλον του κτιρίου.
Χίτλερ: Το σίριαλ της πατρογονικής του εστίας
Ο ομοσπονδιακός νόμος όριζε την μεταβίβαση στο αυστριακό κράτος από τα μέσα του Ιανουαρίου 2017, του δικαιώματος ιδιοκτησίας, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την πώληση του σπιτιού από την ιδιοκτήτρια του, στην οποία επρόκειτο να καταβληθεί η αναλογούσα αποζημίωση.
Με τον νόμο τερματιζόταν η δικαστική διαμάχη ανάμεσα στο κράτος και την ιδιοκτήτρια, διαμάχη που είχε ξεκινήσει από το 2011, με το σπίτι να παραμένει από τότε κενό, ενώ κατά διαστήματα είχαν γίνει διάφορες προτάσεις ως προς την μελλοντική χρήση του.
Οριστικό τέλος στην πολυετή διαμάχη ανάμεσα στην ιδιοκτήτρια του κτιρίου και την Αυστριακή Δημοκρατία, είχε δώσει το Αυστριακό Συνταγματικό Δικαστήριο με απόφασή του, της 30ης Ιουνίου 2017, με την οποία είχε απορρίψει την αγωγή κατά της απαλλοτρίωσης που είχε καταθέσει η ιδιοκτήτρια τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς, μετά την ψήφιση από τη Βουλή του νόμου απαλλοτρίωσης.
Ως προς το ύψος της αποζημίωσης, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο στη Βιέννη είχε κάνει δεκτή τον περασμένο Αύγουστο την έφεση της Αυστριακής Δημοκρατίας κατά της απόφασης του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Ρίντ στην Άνω Αυστρία, με την οποία οριζόταν σε πάνω από 1,5 εκατομμύρια ευρώ το ύψος της αποζημίωσης προς την ιδιοκτήτρια του κτιρίου, στην οποία τελικά καταβλήθηκε το ποσό των 812.000 ευρώ, που είχε προταθεί παλαιότερα από πραγματογνώμονα.
Το κτίριο ενοικίαζε από το 1972 και μετά το αυστριακό υπουργείο Εσωτερικών από την ιδιοκτήτριά του και μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2011 είχε εγκατεστημένο εκεί ένα Εργαστήρι για Άτομα με Αναπηρία. Το μηνιαίο μίσθωμα, για τα συνολικά 800 τετραγωνικά μέτρα του διώροφου κτιρίου, ανέρχονταν σε 4.800 ευρώ που “μοιράζονταν” σε αναλογία 60-40%, αντίστοιχα, το υπουργείο και ο δήμος της πόλης Μπραουνάου.
Ο σημερινός πρόεδρος της αυστριακής Βουλής και πρώην υπουργός Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σομπότκα, του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, είχε ταχθεί στο παρελθόν υπέρ της κατεδάφισης του κτιρίου ως “καθαρότερης λύσης”, ωστόσο με κάτι τέτοιο θα προέκυπταν πρακτικά προβλήματα εξαιτίας του γεγονότος ότι η πρόσοψη του κτιρίου έχει κριθεί ως διατηρητέα.
Στο σχετικά απλοϊκό και άσημο διώροφο κτίριο με τη διεύθυνση “Σάλτσμπουργκερ Φόρστατ 15” στο Μραουνάου στο ομόσπονδο κρατίδιο της Άνω Αυστρίας, ζούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα ο τελωνειακός υπάλληλος Αλόις Χίτλερ με τη σύζυγό του Κλάρα.
Στο κτίριο αυτό γεννήθηκε -ως τρίτο από τα έξι παιδιά του ζεύγους- στις 20 Απριλίου του 1889 και παρέμεινε εκεί μέχρι την ηλικία των τριών ετών, ο μεγαλύτερος εγκληματίας στην ιστορία της ανθρωπότητας, με την πόλη στις όχθες του ποταμού Ιν να ζει μέχρι σήμερα στη μαύρη σκιά αυτής της “κληρονομιάς”.
